Γράφαμε πριν μερικές ημέρες ότι το πρώτο crash test για την Ελληνική εξωτερική πολιτική θα είναι η παρεμπόδιση της προσπάθειας της Τουρκίας να μεταφέρεις δυνάμεις και στρατιωτική βοήθεια στο μαριονέτα της τον Αλ Σαράτζ.
Κάτι τέτοιοι θα ήταν νόμιμο βάσει της απόφασης του ΟΗΕ για εμπάργκο πώλησης όπλων στις αντιμαχόμενες παρατάξεις στην Λιβύη. Να όμως που δεν πέρασαν ούτε τρία 24ωρα και η Τουρκία ήδη στέλνει ενισχύσεις στην Τρίπολη.
Συγκεκριμένα από την Κυριακή το απόγευμα πετούν Τουρκικά αεροπλάνα πάνω από το FIR Αθηνών μεταφέροντας πάνοπλους Τουρκμένους Ισλαμιστές από το Ιντλίμπ της Συρίας ώστε να αναχαιτιστεί η επίθεση του Χαλίφα Χαφτάρ.
«Μόνο οπλισμένα μαχητικά αεροσκάφη θα μπορούσαμε δυνητικά να σταματήσουμε» λέει η Αθήνα, πράγμα που μεταφράζεται σε «καληνύχτα». Και αυτό ενώ στην συνέντευξη του στην εφημερίδα στο Βήμα της Κυριακής ο πρωθυπουργός κάνει λόγο για προσφυγή στην Χάγη και για πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που επιθυμεί επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία.
Δηλαδή με απλά λόγια: πόσο πιο υποχωρητική και ενδοτική να γίνει η Ελληνική εξωτερική πολιτική; Όσο δε για τους Ευρωπαίους; Ο Μακρόν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αλ Σίσι που υποτίθεται ότι υποστηρίζει την τον Χαφτάρ αλλά και οι δυο μαζί αποφάσισαν πως δεν συντρέχει λόγος να εμπλακούν στην Λιβυκή κρίση εμποδίζοντας την μεταφορά Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Και ενώ στην Άγκυρα κατατέθηκε ήδη το αίτημα της Λιβύης για αποστολή Τουρκικών δυνάμεων και αναμένεται να ψηφιστεί αυτές τις ημέρες από την εθνοσυνέλευση, εμείς συζητάμε για προσφυγή στην Χάγη, κάτι για το οποίο προετοιμάζεται η κοινή γνώμη μέσω εισηγήσεων, συμβουλών και άρθρων που εμφανίζονται με τον μανδύα της σύνεσης και καταλήγουν πάτα στο «να τα βρούμε».
Πολύ φοβόμαστε ότι αυτό «να τα βρούμε» πρακτικά μεταφράζεται στο «να τα δώσουμε». Η Τουρκία έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι με την δυναμική της πολιτική σέρνει την Ελλάδα σε τετελεσμένα.
Έτσι όταν θα πάμε να συζητήσουμε στην Χάγη θα έχουν ήδη δημιουργηθεί άλλα δεδομένα που δεν θα είναι υπέρ μας. Και αυτό επειδή και στις διαπραγματεύσεις κερδίζει αυτός που δεν φοβάται τον πόλεμο.
Ασφαλώς κανείς δεν επιθυμεί ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Ωστόσο το να επιδιώκεις την ειρήνη από μια πολιτική που μεταφράζεται σε μη πόλεμο, πάσει θυσία και με κάθε κόστος, έχει διαφορά…
