Σε ένα κρεσέντο κομπλεξισμού η κυβέρνηση αποφάσισε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος -ναι, οι τίτλοι σε ακολουθούν μια ζωή, ακόμη κι όταν δεν έχεις πια τη θέση- να ταφεί ως «ιδιώτης».
Προσπέρασε ότι υπήρξε Αρχηγός του Κράτους, νόμιμος, Αρχηγός του Στρατού και χρυσός Ολυμπιονίκης. Συγχρόνως, απαξίωσε εντελώς την τελετή, αναθέτοντας στην Υπουργό Πολιτισμού να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση, γιατί προφανώς έχουν τα λουμπάγκα τους και δεν αντέχουν την ορθοστασία. Θα προσέλθουν όλοι οι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης και θα τους υποδεχτεί η κυρία Μενδώνη με την ωραία της στέκα για όλες τις περιστάσεις.
Χάθηκαν οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί, που θα έπρεπε να είναι όλοι στην κηδεία απίκο ως ένδειξη σεβασμού, και προς τον νεκρό και προς τους καλεσμένους. Για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας τι να πω! Μία φορά Ρηγού, πάντα Ρηγού. Πάλι καλά που δεν έστειλαν τη γάτα της την Καλυψώ ως εκπρόσωπο να υποδεχτεί τους βασιλιάδες.
Η χώρα που έχει κηδέψει δημοσία δαπάνη όποιον να ’ναι κυριολεκτικώς, που έχει αποδώσει τιμές αρχηγού Κράτους σε ανθρώπους που δεν το δικαιούνταν, αρνήθηκε να πράξει τα δέοντα για έναν Αρχηγό του ελληνικού Κράτους, όταν το πολίτευμα ήταν βασιλεία και την εξουσία την κατείχε απολύτως νόμιμα.
Έπειτα από τον σάλο που έγινε, προφανώς αισθάνθηκαν την ανάγκη να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, μήπως και τους συμπαθήσουμε κάπως τους ασεβείς. Διαβάσαμε, λοιπόν, κάτι νόστιμα, ότι ο Κωνσταντίνος, λέει, δεν είχε ελληνική ιθαγένεια, οπότε πώς θα κηδευόταν ως Ελληνας; Η αλήθεια είναι ότι κάτι κατσαπλιάδες τού αφαίρεσαν χωρίς νομικό έρεισμα την ιθαγένεια από καθαρό κόμπλεξ. Ιθαγένεια δεν έχουν αφαιρέσει από τον χειρότερο αλλοδαπό εγκληματία που πολιτογραφήθηκε Ελληνας, από κατά συρροή κακοποιούς, αλλά την αφαιρέσαμε από κάποιον που διετέλεσε νόμιμα βασιλιάς της χώρας. Εκτοτε ιθαγένεια αποδώσαμε στον κάθε Χασάν, στον κάθε Ιγκόρ και στον κάθε Χότζα, νομίμως ή παρανόμως εισελθόντες, αλλά στον βασιλιά που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα το αρνηθήκαμε. Θεωρούμε Ελληνα κάποιον που γεννήθηκε στη Νιγηρία και βάζει καλάθια στις ΗΠΑ, τον δέχονται και η Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός στα μέγαρα μετά τιμών, αλλά να συλλυπηθούν την οικογένεια του βασιλιά δεν προκάμνουν οι «δημοκράτες».
Διαβάσαμε ότι άλλαξε το πολίτευμα. Όντως. Περάσαμε στην κληρονομική δημοκρατία, όπου κυβερνάνε εναλλάξ τρεις οικογένειες. Από τότε μας συμβαίνουν μόνο καλά. Ξεχάσαμε, επίσης, τι σημαίνει ευγένεια, σεβασμός, ευπρέπεια. Μεγάλη πρόοδος, δεν λέω.
Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
