Τα παιχνίδια που παίζονται με το Ιρανικό δεξαμενόπλοιο είναι πολλά και οι πιέσεις που δεχόμαστε και θα δεχθούμε είναι πολλές. Οι Αμερικανοί είναι αποφασισμένοι να δείξουν ποιος κάνει κουμάντο στην περιοχή με κάθε τρόπο. Μπορεί να κλείνουν το ένα… μάτι στους Τούρκους για τα όσα κάνουν στην ΑΟΖ της Κύπρου και το άλλο…μάτι σε μας με μεγάλη ευκολία, μια και εκείνοι καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού.
Από τον Νίκο Ελευθερόγλου
Ευτυχώς ή δυστυχώς ο χρόνος θα δείξει η κυβέρνηση πήρε ένα μήνυμα που δεν χρειαζόταν καν να πάρει. Από τη στιγμή που αποφάσισε να παίξει…μπάλα με τους Αμερικανούς, πρέπει να γνωρίζει ότι δεν θα δεχθούν τρίπλες από κανέναν.
Για αυτούς το παιχνίδι στο Ιράν είναι πολύ μεγάλο για να αντέξουν παρεκκλίσεις, από χώρες που τις θεωρούν δεδομένες.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Και όταν έχεις (ή μάλλον) όταν σου έχουν ανοίξει τόσα μέτωπα οι δυνατότητες ελιγμών είναι μηδαμινές. Μόνο τυχαία δεν είναι τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και στο Αιγαίο.
Όταν τους ενοχλεί ας πούμε το τέταρτο πλοίο που στέλνουν οι Τούρκοι και έχουν κάνει… γαργάρα τα άλλα τρία, αυτό στην πράξη σημαίνει ότι το αγκάθι θα το αφήσουν στα πλευρά μας για να μην παίρνουμε και πολύ θάρρος. Οσο και να βαυκαλιζόμαστε οι ΗΠΑ, δεν θα αδειάσουν τους Τούρκους, πιθανότατα ποτέ. Και αυτό ας το έχουμε στο μυαλό μας και να χαράσσουμε αναλόγως τη στρατηγική μας.
Το κακό είναι ότι όπως το πήγαμε και με το Ιρανικό πλοίο δεν πήραμε και κάτι σαν αντάλλαγμα, μια και αδειάζουμε μια χώρα παίκτη στο θέμα του πετρελαίου, που μας οφείλει. Ελπίζουμε όταν ξεκινήσουν οι διαδικασίες και οι ανάλογες πιέσεις για τη συμμετοχή μας στην αρμάδα που ετοιμάζουν οι Αμερικανοί για τον Περσικό, να πάρουμε και κάτι.
Διαφορετικά κινδυνεύουμε να πάμε… αύτανδροι.
ΥΓ. Αύτανδρος …σούμπιτος , με όλους τους ανθρώπους που περιέχει…
