Κλήρος και λαός της βόρειας Ελλάδας αποχαιρέτησαν με δάκρυα στα μάτια, την «καλόγρια της αγάπης», την καθηγουμένη της Ι. Μ. Γεννέσιου της Θεοτόκου Κοζάνης, Φεβρωνία, που εκοιμήθη το πρωί της Τρίτης, σε ηλικία 87 ετών.
Τα τελευταία χρόνια σημαντικά προβλήματα υγείας κράτησαν τη μακαριστή μακριά από το μοναστήρι που τόσο αγαπούσε και διέμενε σε ένα πολύ μικρό και λιτό διαμέρισμα στη Θεσσαλονίκη, γεμάτο εικόνες και βιβλία.
Η Φεβρωνία γεννήθηκε την πρώτη ημέρα του 1933, αλλά γιατροί και μαία την… πέταξαν κυριολεκτικά σε έναν κάδο αποβλήτων, επειδή θεώρησαν ότι ήταν νεκρή! Τυχαία, κάποιος γιατρός άκουσε το κλάμα της και άρχισε να φωνάζει ότι το μωρό αναστήθηκε.
Ένα ακόμη γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της, ήταν η «επικοινωνία» που αισθάνθηκε ότι είχε με τον άγιο Νεκτάριο. Η παρουσία της στην αγιοποίησή του στην Αίγινα το 1961, ήταν το γεγονός που την οδήγησε στην απόφαση να ασπαστεί τον μοναχικό βίο.
Αφιερωμένη στη στήριξη όσων υπέφεραν
Η ζωή της ήταν αφιερωμένη στη στήριξη των ανθρώπων που υπέφεραν. Εργάστηκε με ζήλο ως νοσηλεύτρια σε μεγάλο νοσοκομείο και, σύμφωνα με μαρτυρίες, τον περισσότερο χρόνο έμενε σε έναν μικρό χώρο στο υπόγειο του ιδρύματος, για να μπορεί να βρίσκεται συνεχώς δίπλα στους ασθενείς.
Ως το τέλος της ζωής της, η πενιχρή της σύνταξη γινόταν φαγητό που η ίδια έφτιαχνε στο σπίτι της και προσέφερε μέσα σε ταπεράκια σε οικογένειες που είχαν ανάγκη, αποτελώντας παράδειγμα αγάπης και αλληλοβοήθειας. Γι’ αυτό και έμεινε γνωστή στο πανελλήνιο ως η «ελεήμων καλόγρια της αγάπης».
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε από τον μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Αθανάσιο, στην ιερά μονή και ετάφη σε σημείο που η ίδια είχε υποδείξει.
