Την περασμένη Δευτέρα, το πινάκιο του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς έγραφε και το όνομα του Γιάννη Κουρτάκη, στο νούμερο 31. Ο εκδότης είχε κληθεί να δικαστεί για «χρέη προς το Δημόσιο κατ’ εξακολούθηση», όπως και μια σειρά άλλων φορολογούμενων πολιτών.
Οι περισσότεροι, μάλιστα, από τους κατηγορουμένους κατέθεταν στο δικαστήριο την αίτηση υπαγωγής τους στις 120 δόσεις, την οποία ο πρόεδρος της έδρας διάβαζε αναλυτικά, απευθυνόμενος προς την εισαγγελέα, κι έτσι οι κατηγορούμενοι έπαιρναν ημερομηνία για νέα δικάσιμο. Η διαδικασία στο ακροατήριο, πάντως, προχωρούσε αργά εκείνη την ημέρα, για προφανείς λόγους, επειδή δηλαδή οι περισσότερες από αυτές εκδικάζονταν και δεν υπήρχαν αναβολές.
Οπως διαμορφώνονταν τα πράγματα στη διάρκεια της δικάσιμης ημέρας, το πλέον πιθανό σενάριο ήταν η δίκη του Γιάννη Κουρτάκη να πάρει αναβολή, λόγω λήξης ωραρίου. Και εδώ καταγράφεται το πρώτο αξιοπερίεργο γεγονός: Ο δικηγόρος του εκδότη ζητεί από κάποιον συνάδελφό του, ο οποίος ήταν συνήγορος στην υπόθεση που είχε το νούμερο 13, να του παραχωρήσει τη θέση του. Εν ολίγοις, ο συνήγορος του Γιάννη Κουρτάκη ζητεί να εκδικαστεί η υπόθεση του πελάτη του γρηγορότερα, προκειμένου -πιθανότατα- να μην πάρει αναβολή. Το γεγονός τραβάει το ενδιαφέρον, καθώς δεν είθισται, φυσικά, να θέλει κάποιος να δικαστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα για χρέη προς το Δημόσιο.
Από εκεί και πέρα, όλα όσα διαδραματίστηκαν, διήρκεσαν μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ο συνήγορος του Γιάννη Κουρτάκη πλησιάζει την έδρα και ζητεί την απαλλαγή του πελάτη του, και ο πρόεδρος την αποδέχεται αμέσως, για λόγους που δυστυχώς δεν έγιναν… ακριβώς γνωστοί στο ακροατήριο, καθώς ο δικαστικός μίλησε εξαιρετικά χαμηλόφωνα. Το ειρωνικό, μάλιστα, είναι πως ο ίδιος πρόεδρος είχε νωρίτερα επιπλήξει δικηγόρους που δεν μιλούσαν αρκετά δυνατά, ώστε να τους ακούνε η έδρα και το ακροατήριο.
Αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου, ο δικηγόρος του Γιάννη Κουρτάκη αποχωρεί με μεγάλη ταχύτητα, ευχαριστώντας μόνο τον συνάδελφό του, ο οποίος του είχε παραχωρήσει τη θέση του.
Ποιος να ήταν ο λόγος, άραγε, που το δικαστήριο αποδέχτηκε την απαλλαγή του Γιάννη Κουρτάκη για χρέη προς το Δημόσιο, τη στιγμή που ακόμη και η κατάθεση της αίτησης υπαγωγής στις 120 δόσεις απλά μεταθέτει τη δίκη για αργότερα; Επρόκειτο για υποχρέωση που είχε εξοφληθεί ολοκληρωτικά; Γιατί δεν διαβάστηκε δυνατά το έγγραφο που κατέθεσε ο συνήγορός του; Γιατί δεν ακούσαμε την εισαγγελέα της έδρας; Γιατί ο δικηγόρος θέλησε να δικαστεί η υπόθεση τόσο γρήγορα και στα βουβά; Τελικά, για ποια υπόθεση επρόκειτο;
Αναρωτιόμαστε, σκεπτόμενοι πως κάποια λογική εξήγηση θα υπάρχει. Αλλωστε, δεν θα μπορούσε να καταλογίσει κανείς κάτι περίεργο στα δικαστήρια του Πειραιά…
Πάντως, ο Κουρτάκης δεν φαίνεται να αγχώνεται από όλα αυτά. Το προηγούμενο Σάββατο «έκλεισε» το πολυτελές στέκι στην παράλια της Θεσσαλονίκης, το Garcon, και δεξιώθηκε τους φίλους του με αφορμή τη ΔΕΘ. Βέβαια, τη βραδιά έκλεψε η πληθωρική παρουσία του φίλου του, Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος φερόταν ως οικοδεσπότης… Προφανώς, πάντως, λεφτά υπάρχουν.
Από την εφημερίδα δημοκρατία
