Στις 14 Απριλίου δημοσιεύεται σε ένα blog μία ανοιχτή επιστολή Γάλλων στρατιωτικών προς την γαλλική κυβέρνηση, η οποία περιγράφει την κατάσταση στη χώρα ως κατάσταση αποσύνθεσης. Δεδομένων των συνεχών επιθέσεων στη Γαλλία και της παρουσίας του στρατού στους δρόμους από το 2015 θα χαρακτήριζα την περιγραφή μετριοπαθή. Οι στρατιωτικοί καλούν την κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Σε διαφορετική περίπτωση διαπιστώνουν το αυτονόητο. Ότι το χάος που θα ακολουθήσει, αν δεν ληφθεί κανένα μέτρο, θα αναγκάσει τελικά τον στρατό να παρέμβει.
Η επιστολή αναδημοσιεύεται από το περιοδικό Valeurs actuelles στις 21 Απριλίου. Θορυβημένοι οι ισλαμόφιλοι και οι υπέρμαχοι της διάλυσης των εθνών κρατών ξεκινάνε μία προπαγάνδα ότι οι στρατιωτικοί καλούν σε πραξικόπημα. Πρωτοπόρος ο Τσίπρας της Γαλλίας, Mélenchon. Το να καλείς την κυβέρνηση να εφαρμόσει τους νόμους μεταφράζεται ως πραξικόπημα στα μυαλά ορισμένων. Τα ελληνικά ΜΜΕ αναπαράγουν τα ψεύδη και την προπαγάνδα της Γαλλικής ισλαμοαριστεράς κατά γράμμα.
Ωστόσο όπως εύστοχα παρατήρησε ο αρθρογράφος και συγγραφέας Eric Zemmourπρόκειται για ένα κάλεσμα για ασφάλεια, όχι για ένα κάλεσμα σε πραξικόπημα. Ουσιαστικά λένε στην κυβέρνηση “κάντε κάτι, η κατάσταση είναι κρίσιμη. Αν δεν το κάνετε θα καλέσετε εμάς να παρέμβουμε εξαιτίας του χάους που θα προκληθεί”.
58% των Γάλλων στηρίζουν τους στρατιωτικούς, τους οποίους η κυβέρνηση απειλεί με πειθαρχικές και ποινικές διώξεις. Αλλά όπως λέει και ο Γάλλος φιλόσοφος Onfray “όταν ο ταχυδρόμος σου φέρνει τα άσχημα νέα, δεν τα βάζεις με τον ταχυδρόμο”.
Η επιστολή των Γάλλων στρατιωτικών.
«Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες, Κύριοι της κυβέρνησης,
Κυρίες, Κύριοι βουλευτές,
Η ώρα είναι κρίσιμη, η Γαλλία είναι σε κίνδυνο, πολλοί θανατηφόροι κίνδυνοι την απειλούν. Εμείς που, αν και συνταξιούχοι, παραμένουμε στρατιώτες της Γαλλίας, δεν μπορούμε υπό τις παρούσες συνθήκες να είμαστε αδιάφοροι στο μέλλον της όμορφης χώρας μας.
Οι τρίχρωμες σημαίες μας δεν είναι απλά ένα κομμάτι ύφασμα, συμβολίζουν την παράδοση μέσα από τους αιώνες αυτών, που ανεξαρτήτως του χρώματος του δέρματος τους ή των πεποιθήσεων τους, υπηρέτησαν την Γαλλία και έδωσαν την ζωή τους για αυτήν. Σε αυτές τις σημαίες υπάρχουν με χρυσά γράμματα οι λέξεις «Τιμή και Πατρίδα». Όμως η τιμή μας σήμερα βρίσκεται μέσα στην καταγγελία για την αποσύνθεση που χτυπάει την πατρίδα μας.
– Αποσύνθεση η οποία, μέσα από έναν δήθεν αντιρατσισμό, εκδηλώνεται με έναν μόνο σκοπό: να δημιουργήσει στο έδαφος μας μία κακιά οντότητα, ακόμη και μίσος ανάμεσα στις κοινότητες. Σήμερα κάποιοι μιλάνε για φυλετισμό, για ιθαγενισμό και για θεωρίες αποαποικιοποίησης, αλλά μέσα από αυτούς τους όρους αυτό που επιθυμούν οι οπαδοί τους, γεμάτοι μίσος και φανατισμό, είναι ο φυλετικός πόλεμος. Απαξιώνουν την χώρα μας, τις παραδόσεις της, τον πολιτισμός της και θέλουν να την δουν να διαλύεται ξεριζώνοντας το παρελθόν της και την ιστορία της. Έτσι τα βάζουν, υπό το πρίσμα προκαταλήψεων, με τις παλιές ένδοξες στιγμές της ιστορίας μας αναλύοντας λόγια που έχουν ειπωθεί πριν από αιώνες.
– Αποσύνθεση, η οποία, με τον ισλαμισμό και τις ορδές των προαστίων, επιφέρει την αποκοπή πολλών τμημάτων του έθνους και τα μετατρέπει σε εδάφη που υπόκεινται σε δόγματα που αντιτίθενται στο Σύνταγμα μας. Ωστόσο ο κάθε Γάλλος, οποιαδήποτε κι αν είναι η πίστη του, είναι παντού στο σπίτι του στη Γαλλία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει καμία πόλη, καμία γειτονιά, όπου να μην εφαρμόζονται οι νόμοι της Δημοκρατίας.
– Αποσύνθεση, γιατί το μίσος υπερτερεί της αδελφοσύνης στη διάρκεια διαδηλώσεων, όπου το καθεστώς χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της τάξης ως ενισχύσεις και αποδιοπομπαίους τράγους απέναντι σε Γάλλους με κίτρινα γιλέκα που εκφράζουν την απελπισία τους. Κι αυτό συμβαίνει, ενώ συγχρόνως έχουν διεισδύσει στις διαδηλώσεις άτομα με κουκούλες που λεηλατούν τα καταστήματα και απειλούν τις ίδιες τις δυνάμεις της τάξης. Ωστόσο οι δυνάμεις της τάξης δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ακολουθούν διαταγές, πολλές φορές αντιφατικές, τις οποίες έχετε δώσει εσείς που κυβερνάτε.
Οι κίνδυνοι αυξάνονται, η βία αυξάνεται μέρα με την μέρα. Ποιος θα είχε προβλέψει πριν δέκα χρόνια ότι ένας καθηγητής θα αποκεφαλιζόταν βγαίνοντας από το γυμνάσιο του; Όμως εμείς, οι υπηρέτες του Έθνους, που ήμασταν πάντα έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος μας – όπως απαιτούσε η στρατιωτική μας ιδιότητα – δεν μπορούμε να μείνουμε μπροστά σε τέτοιες ενέργειες παθητικοί θεατές.
Αυτοί που διευθύνουν την χώρα μας πρέπει επιτακτικά να βρουν το απαραίτητο θάρρος να εξαλείψουν αυτούς τους κινδύνους. Γι’αυτό τον σκοπό αρκεί συχνά να εφαρμοστούν με σθένος ήδη υπάρχοντες νόμοι. Μην ξεχνάτε ότι, όπως εμείς, μία μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας είναι εξοργισμένη με τους ελιγμούς σας και την ένοχη σιωπή σας.
Οπως έλεγε ο καρδινάλιος Mercier, αρχιεπίσκοπος του Βελγίου: «Όταν η σύνεση είναι παντού, το θάρρος δεν είναι πουθενά». Οπότε κυρίες και κύριοι, αρκετά με την αναβλητικότητα, η στιγμή είναι κρίσιμη, η δουλειά είναι κολοσσιαία: μην χάνετε τον χρόνο σας και να γνωρίζετε ότι είμαστε διατεθειμένοι να υποστηρίξουμε τις πολιτικές που θα λάβουν υπόψη τους την διάσωση του έθνους.
Αντιθέτως, αν δεν κάνετε τίποτα, η χαλαρότητα θα συνεχίσει να εξαπλώνεται αναπόφευκτα στην κοινωνία, προκαλώντας στο τέλος μία έκρηξη και την παρέμβαση των ενεργών συναδέλφων μας σε μία επικίνδυνη αποστολή για την προστασία των πολιτισμικών μας αξιών και την διάσωση των συμπατριωτών μας στο εθνικό έδαφος.
Το βλέπουμε, δεν είναι πια καιρός να χρονοτριβείτε. Αν δεν το κάνετε, αύριο ο εμφύλιος πόλεμος θα βάλει ένα τέλος σε αυτό το αυξανόμενο χάος, και οι νεκροί, για τους οποίους θα έχετε την ευθύνη, θα μετριούνται σε χιλιάδες.
Μετάφραση: Ελένη Παπαδοπούλου από το πρωτότυπο όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ValeursActuelles.
