Με ναρκοπέδιο παρομοίαζαν το φετινό καλοκαίρι κυβερνητικά στελέχη σε στιγμές χαλάρωσης. Τα «ανοιχτά μέτωπα» της κυβέρνησης όχι μόνον δεν κλείνουν, αλλά συνεχώς αυξάνονται.
Από την κρίση στα Ελληνοτουρκικά, που προκαλεί, εκτός από προβληματισμό και υπόκωφη εσωκομματική ταραχή, στην επανάκαμψη της πανδημίας του Covid-19, που δεν αφήνει περιθώριο αισιοδοξίας όχι μόνον για τον τουρισμό, αλλά για τη «νέα κανονικότητα» στην οποία κάποιοι ήλπιζαν ότι έχουμε μπει.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θεωρεί πως όλα τα παραπάνω δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καθυστερήσουν το μεταρρυθμιστικό της σχέδιο, αφού άλλωστε τα χρονικά περιθώρια μέχρι την παρουσίαση του σχεδίου της στους Ευρωπαίους, ώστε να ληφθούν τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης, είναι αν μη τι άλλο ασφυκτικά.
Όπως χαρακτηριστικά σχολίαζε παλαίμαχος δημοσιογράφος σε πηγαδάκι, παλαιότερα τον Αύγουστο έπρεπε να ανακαλύπτουμε θέματα για να γεμίσουμε σελίδες και φέτος παλεύουμε να βρούμε χώρο για να γράψουμε για ό,τι θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ένα ιδιαίτερα προβληματικό φθινόπωρο, στο οποίο οι ανοχές και οι αντοχές του ελληνικού λαού θα έχουν φθάσει στο τέλος τους.
Μεγάλο μέρος του κυβερνητικού αφηγήματος για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης βασιζόταν στο επιχείρημα ότι δίνοντας την εικόνα μιας ασφαλούς χώρας με αυστηρά μέτρα στην αρχή της κρίσης θα καταφέρναμε να διασώσουμε ό,τι μπορούμε για τον ελληνικό τουρισμό.
Η εικόνα αυτή από ό,τι φαίνεται δεν κατάφερε να επιβιώσει του Ιουλίου, με τις τουριστικές ροές να είναι αρκετά μικρότερες από αυτές που ανέμενε η κυβέρνηση. Οι προσπάθειες να χαμηλώσει ο πήχης, με δηλώσεις του τύπου το «οτιδήποτε είναι καλύτερο του καθόλου», δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις εκκλήσεις της κυβέρνησης στους επιχειρηματίες του τουριστικού τομέα να κρατήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις τους. Η εικόνα του καλοκαιριού μέσα στον Αύγουστο σίγουρα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που ανέμεναν στο Μαξίμου και στο υπουργείο Τουρισμού. Το «στοίχημα» να μείνουν ανοιχτές οι επιχειρήσεις μπορεί σε έναν βαθμό να κερδήθηκε, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα «κανόνια» στην αγορά από τον Σεπτέμβριο, ο οποίος επίσης δεν θα είναι αυτός που αναμενόταν.
Η επιτυχημένη αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν ένα από τα κύρια επικοινωνιακά ατού της κυβέρνησης. Εάν ο έλεγχος χαθεί, μαζί του θα εξανεμιστούν και τα όποια κέρδη στον τομέα υπήρχαν.
Δεν πρόκειται να επιτρέψουν «Πρέσπες του Αιγαίου»
Μπορεί η κυβέρνηση να προσπαθεί να διαχειριστεί ακόμα μία κρίση στα εξωτερικά σύνορα της χώρας και να ανασχέσει την τουρκική επιθετικότητα, όμως τα στελέχη της γνωρίζουν ότι οι επιλογές της είναι συγκεκριμένες. Όχι μόνο λόγω των συσχετισμών δυνάμεων στο πεδίο, αλλά και λόγω των συσχετισμών στο εσωτερικό του κόμματος.
Η «ιδανική» διέξοδος για την κυβέρνηση, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, θα ήταν η αποκλιμάκωση στα σύνορα και η προσφυγή στο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο της Χάγης. Εκεί ισχυρίζονται ότι θα δικαιωθούμε, επειδή… έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
Η Χάγη, όμως, έχει συνδεθεί ισχυρά με τους «εκσυγχρονιστές», το ΕΛΙΑΜΕΠ, στη συνείδηση του ελληνικού λαού, αλλά και με πολιτικές υποχώρησης επί εθνικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας. Στο κόμμα του οποίου ο πρώην πρόεδρος είχε τονίσει ότι «διάλογο με πειρατές δεν κάνουμε» και στο κόμμα που ψηφίζεται από έναν αριθμό ανθρώπων που λίγη συμπάθεια τρέφουν για την εποχή Σημίτη και των πολιτικών του επιγόνων, δεν είναι εύκολο να παρουσιαστεί ως επιτυχία ο… διάλογος επί δικαιωμάτων της χώρας.
Όμως από ό,τι φαίνεται οι αντιδράσεις δεν έρχονται μόνο από την πλευρά Σαμαρά. Γι’ αυτό και η επιλογή του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε πριν από τις διακοπές του να τονίσει ότι η πρώτη πρόταση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, μέσω προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης, έγινε από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή τον Μάιο του 1975 προς τον Τούρκο ομόλογό του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, σε συνάντησή τους στις Βρυξέλλες.
Μπορεί αυτή τη στιγμή η εσωτερική αντιπολίτευση να «σιωπά», αφού βιώνουμε περίοδο κρίσης, όμως είναι βέβαιο ότι ένα μεγάλο κομμάτι της Ν.Δ. δεν πρόκειται να επιτρέψει την επιλογή μιας «υποχώρησης» που έχει ήδη ονομαστεί «Πρέσπες του Αιγαίου».
