Λόγω του κορωνοϊού έχουμε κληθεί όλοι να ζήσουμε μία νέα πραγματικότητα, καθώς πρέπει να εφαρμόσουμε τα μέτρα προστασίας κατά της διασποράς του ιού. Ανάμεσα σε αυτά τα μέτρα είναι και το να κρατάμε αποστάσεις, διαδεδομένο και ως social distancing.
Είναι γεγονός ότι τα παιδιά, στα σχολεία και δη της πρώτης δημοτικού είναι δύσκολο να το εφαρμόσουν. Γι αυτόν τον λόγο δύο Αμερικανίδες δασκάλες, η Πατρίσια Ντόβι και η Κιμ Μάρτιν από το σχολείο St. Barnabas Episcopal School, στη Φλόριντα, κατάφεραν να μετατρέψουν την αίθουσα διδασκαλίας τους σε έναν χώρο που όχι μόνο θα κρατάνε τις αποστάσεις τα παιδιά μεταξύ τους, αλλά δεν θα θέλουν να βγουν ούτε για διάλειμμα.
Συγκεκριμένα, οι δυο δασκάλες μετέτρεψαν το κάθε θρανίο σε αυτοκινητάκι επενδύοντας το με πάνελ από πλεξιγκλάς. Τα έξοδα για την υλοποίηση αυτής της υπέροχης ιδέας τα κάλυψαν οι ίδιες, με εξαίρεση τα πλεξιγκλάς που τα διέθετε το σχολείο. Την αρχική ιδέα την είχε μια άλλη Αμερικανίδα εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, η Τζένιφερ Μπιρτς Πίρσον, από το Τέξας και αφού τους άρεσε μετέτρεψαν την αίθουσα σε «παιδότοπο» σε μόλις μία εβδομάδα, με τη βοήθεια φίλων και συγγενών.
Η μία από τις δύο δασκάλες, η Πατρίσια Ντόβι, σχολίασε: «Οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε για να προσθέσουμε λίγη ελαφρότητα και δημιουργικότητα που θα ενθουσιάσουν τα παιδιά είναι ιδιαίτερα σημαντικό για αυτή τη σχολική χρονιά» και συνέχισε λέγοντας ότι «προσπαθήσαμε η αίθουσα να μοιάζει πιο φιλική για τα παιδιά και όχι τόσο τρομακτική».
Η σχολική χρονιά για το St. Barnabas Episcopal School, έχει ξεκινήσει, ήδη, από τις 26 Αυγούστου. Τα παιδιά με την άφιξή τους στην τάξη έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό με την έκπληξη που τους περίμενε. «Πάνω στα θρανία τοποθετήσαμε κλειδιά με τα ονόματά τους. Όλα ήταν πολύ ενθουσιασμένα και μας ρωτούσαν αν τα αυτοκινητάκια λειτουργούν στ’ αλήθεια και πού πρέπει να βάλουν το κλειδί».
Ο λόγος που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το αυτοκίνητο και όχι κάποιο άλλο παιχνίδι ήταν, όπως εξηγούν και οι ίδιες, διότι «Τα παιδιά ήδη ακολουθούν κάποιους κανόνες ασφαλείας στο αυτοκίνητο. Ξέρουν π.χ. ότι δεν μπορεί να μπει κανένας άγνωστος μέσα ή ότι δεν πρέπει ποτέ να βγάζουν τα χέρια τους από το παράθυρο. Αυτός είναι λοιπόν ένας τρόπος να νιώθουν ότι συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι και όχι ότι περιορίζονται».
https://www.instagram.com/p/CDad0DPHwhB/
