Μία επική ιστορία ηρωισμού εκτυλίχθηκε κατά την πρόσφατη άνανδρη επίθεση του αζερικού στρατού κατά αρμενικού σημείου ελέγχου εντός του αρμενικού εδάφους.
Το πυροβολικό του Αζερμπαϊτζάν βομβάρδισε απρόκλητα και άνανδρα στρατιώτες και πολίτες που βρισκόταν στο σημείο, ώστε να τους εξοντώσει, επιτρέποντας την προώθηση του στρατού του Αζερμπαϊτζάν εντός αρμενικού εδάφους. Ο διοικητής του φυλακίου μαζί με μια χούφτα ηρωικούς υπερασπιστές που επιβίωσαν από τον πρώτο βομβαρδισμό, άρχισαν να μάχονται λυσσαλέα. Εξάντλησαν μέχρι και την τελευταία σφαίρα κατά των πολυάριθμων, άνανδρων εισβολέων, πολλαπλάσιων σε αριθμό, αλλά δειλών, αφού δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν πρόσωπο με πρόσωπο τους ελάχιστους αρμένιους που υπερασπίζονταν το σημείο.
Μόλις οι σφαίρες τελείωσαν ενώ οι άνδρες του είχαν αποδεκατιστεί, ο Sargsyan
Gurgen, τραυματισμένος, ανατινάχτηκε χρησιμοποιώντας όσα εκρηκτικά είχαν απομείνει, την ώρα που οι Αζέροι προσέγγιζαν το σημείο.
Εμείς, οι Έλληνες, μπορούμε να αντιληφθούμε την θυσία του Αρμένιου ήρωα, διότι την έχουμε καταγεγραμμένη στην εθνική συλλογική μας μνήμη. Από τις Θερμοπύλες, τα τείχη της Βασιλεύουσας, το Ζαλόγγο, το Λιοπέτρι, εώς τα Ίμια.
Αθάνατος.
