Μετά τη… μαγική εξαφάνιση του ονόματος του Ανδρέα Λοβέρδου από έγγραφο του FBI, στο οποίο αναφερόταν ότι ο βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ. δωροδοκήθηκε από τη φαρμακευτική εταιρία Novartis, ακόμη μία… περίεργη εξαφάνιση εντοπίστηκε στις μεταφράσεις των εγγράφων που παραδόθηκαν στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου, Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, από το Υπουργείο Εξωτερικών.
- Από τη Μαρία Παναγιώτου
Και η επανάληψη του ίδιου μοτίβου δημιουργεί πλέον σοβαρές υποψίες πως υπήρξε κάποια παρέμβαση, προκειμένου να αφαιρεθούν τα στοιχεία που αποδεικνύουν πως το εξεταζόμενο από την ανακρίτρια σενάριο της σκευωρίας στα σκάνδαλα Novartis και «λίστα Λαγκάρντ» είναι απλά ένα κατασκευασμένο μύθευμα.
Συγκεκριμένα, στη δικογραφία υπάρχει ένα συμφωνητικό στα αγγλικά, το οποίο μάλιστα κατέθεσε στην ανακρίτρια ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας Σάμπυ Μιωνή, ο οποίος διαχειριζόταν μεγάλο μέρος των τραπεζικών λογαριασμών της «λίστας Λαγκάρντ». Να υπενθυμίσουμε πως ο επιχειρηματίας είχε ισχυριστεί στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής πως εκβιάστηκε, προκειμένου να διευρυνθούν οι κατηγορίες όσων επιχειρείτο να εμπλακούν στο σενάριο της -δήθεν- σκευωρίας.
Το συμφωνητικό αυτό, λοιπόν, που φέρει τον τίτλο «Μνημόνιο Συνεργασίας», είχε συνταχθεί από τους δικηγόρους του επιχειρηματία την περίοδο που αναζητούσε συμβιβαστική λύση με την εφημερίδα «δημοκρατία», προκειμένου να μη δημοσιεύονται ρεπορτάζ γύρω από το όνομά του, όμως δεν υπογράφτηκε ποτέ από τις δύο μεριές.
Σε αυτό υπάρχει μία παράγραφος, με αριθμό 3.3.4. η οποία αναφέρεται σε χρηματική αποζημίωση που θα πλήρωνε είτε η μία είτε η άλλη πλευρά, σε περίπτωση φυσικά που υπέγραφαν το συμφωνητικό και στη συνέχεια το παραβίαζαν. Η ρήτρα αυτή, την οποία είχαν συντάξει οι δικηγόροι του επιχειρηματία, αποδεικνύει με σαφήνεια πως όχι μόνο ο Σάμπυ Μιωνή δεν εκβιαζόταν, αλλά και πως έβαζε ο ίδιος στο τραπέζι την πιθανότητα οικονομικής συνδιαλλαγής.
Ωστόσο, στη μετάφραση του κειμένου, που φέρει μάλιστα την επίσημη σφραγίδα της Μεταφραστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών, ολόκληρη αυτή η παράγραφος απουσιάζει. Υπάρχει μόνο η παράγραφος 3.3.3. και εν συνεχεία η 3.3.5., αλλά όχι η 3.3.4. Είναι δυνατόν ο μεταφραστής να μην είδε για να μεταφράσει μία ολόκληρη παράγραφο; Ή μήπως κάποιο… αόρατο χέρι αφαίρεσε «χειρουργικά» όσα στοιχεία αποδείκνυαν την αθωότητα όσων κατηγορούνται ως δήθεν σκευωροί;
Ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας δεν εκβιάστηκε
Στην πρότασή της, πάντως, προς το Δικαστικό Συμβούλιο για το σενάριο της σκευωρίας, η εισαγγελέας του Ειδικού Δικαστηρίου Ελένη Μετσοβίτου-Φλουρή έκρινε μελετώντας -όπως αποδεικνύει η πρότασή της- εξαιρετικά μεθοδικά τα στοιχεία πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να εκβιάστηκε ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας. Και, μάλιστα, πέραν κάθε αμφιβολίας.
Γι’ αυτό, εξάλλου, προτείνει την απαλλαγή γι’ αυτό το μέρος του κατηγορητηρίου όχι μόνο του εκδότη της «δημοκρατίας» και των υπόλοιπων δημοσιογράφων (για τους οποίους προτείνει την απαλλαγή και για τη δήθεν σκευωρία στην υπόθεση Novartis), αλλά και του αναπληρωτή υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.
Συγκεκριμένα, η κυρία εισαγγελέας αναφέρει πως όλα τα γεγονότα «καταδεικνύουν ότι η πλευρά του μηνυτή (σ.σ.: δηλαδή του Σάμπυ Μιωνή) δεν εμφανιζόταν αδύναμη και ανίσχυρη, ώστε να υπάρχει πρόσφορο έδαφος για εκβιαστικές συμπεριφορές εναντίον της, αλλά, απεναντίας, διέθετε σημαντική νομική υποστήριξη και δυνατά ερείσματα υπέρ της. Το γεγονός δε ότι, παρότι φέρεται ότι η πράξη εκβίασης έλαβε χώρα για πρώτη φορά την 10-3-2016 και διήρκεσε, κατά το κατηγορητήριο, δύο χρόνια (από τον Μάρτιο του 2016 έως τον Μάρτιο του 2018), ενώ συνεχίζονταν οι συνομιλίες προς εξεύρεση συμφωνίας και λύσης σε κλίμα ηρεμίας και αμοιβαιότητας, αποδυναμώνει πλήρως τον ισχυρισμό του μηνυτή, περί δήθεν εκβίασης εκ μέρους των συγκεκριμένων κατηγορουμένων, με τον τρόπο τουλάχιστον που ιστορείται».
Ωστόσο, οι συζητήσεις σε κλίμα ηρεμίας το διάστημα κατά το οποίο ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας ισχυρίζεται ότι εκβιαζόταν δεν είναι το μόνο στοιχείο που απέδειξε στην κ. Μετσοβίτου πως ο ισχυρισμός του Σάμπυ Μιωνή είναι ανυπόστατος. Επισημαίνει ακόμη η κυρία εισαγγελέας: «Επιπλέον των ανωτέρω, δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για το γεγονός ότι ο μηνυτής Μιωνής, παρότι φέρεται ότι υφίστατο τόσο σοβαρή κι έντονη εκβιαστική συμπεριφορά και δράση εναντίον του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και παρότι διέθετε ισχυρή και έγκυρη νομική υποστήριξη και καθοδήγηση, ο ίδιος δε, ως επιτυχημένος επιχειρηματίας με διεθνή επιχειρηματική οικονομική δραστηριότητα, ασφαλώς διέθετε όλες τις ικανότητες που είναι χρήσιμες και απαραίτητες στην αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων, επέλεξε να καταθέσει τη μήνυσή του σε βάρος των Φιλιππάκη, Τάρκα και Παπαδάκου μόλις την 26/2/2020, αμέσως μετά την από 10/2/2020 απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αγγλίας […]. Σε όλο δε το ως άνω χρονικό διάστημα και με τον τρόπο που διεξάγονταν οι διαπραγματεύσεις των δυο πλευρών, δεν προέκυψε ότι αποκλείσθηκε ή κάμφθηκε το αυτοπροαίρετο των αποφάσεών του έναντι των αντιδίκων του, αντιθέτως υπερασπιζόταν τα συμφέροντά του δυναμικά μέσω της δικαστικής οδού και ασφαλώς υπό την καθοδήγηση των νομικών συμβούλων του».
Και συνεχίζει: «Πέραν αυτού, δεν προέκυψε από κανένα στοιχείο ότι οι κατηγορούμενοι Φιλιππάκης και Παπαγγελόπουλος είχαν ενορχηστρώσει και καταστρώσει σχέδιο εις βάρος του μηνυτή Μιωνή και, μάλιστα, πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του ως αναπληρωτή υπουργού, όπως αναφέρεται στην κατηγορία, ούτε προέκυψε ότι οι ελεγκτές της Εφορίας και οι φορολογικοί έλεγχοι που ενεργήθηκαν, πολύ προγενέστερα της ανάληψης των υπουργικών του καθηκόντων, σε βάρος των προαναφερομένων στενών συνεργατών του και οι μετέπειτα ασκηθείσες ποινικές διώξεις σε βάρος τους ήταν καθ’ υπόδειξη και καθοδηγούμενες από τον Παπαγγελόπουλο».
Η Δικαιοσύνη στην «πρέσα» των συστημικών ΜΜΕ
Σφοδρή πίεση από πολλά συστημικά μέσα ενημέρωσης δέχεται το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου να εκδώσει την απόφασή του για την υπόθεση γύρω στις 27 Ιουνίου, επειδή στις 30 Ιουνίου συνταξιοδοτούνται κάποια μέλη του.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι η κυρία εισαγγελέας θα καταθέσει στο Δικαστικό Συμβούλιο την πρότασή της τις επόμενες μέρες, στην πραγματικότητα ασκείται πίεση να παρθεί απόφαση μέσα σε μία εβδομάδα. Αν κάτι τέτοιο γίνει, θα μιλάμε για πρωτοφανές ρεκόρ, έκδοσης απόφασης για παραπομπή ή μη σε Ειδικό Δικαστήριο. Και τότε μπορεί να δικαιωθούν όσοι μιλούν για γενικότερες πιέσεις προς τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης σε αυτήν την υπόθεση και βλέπουν την ύπαρξη συγκεκριμένου σχεδιασμού.
