Τελικά αποδεικνύεται -ακόμα και σήμερα- πολύ δύσκολη υπόθεση η αποκωδικοποίηση του σκεπτικού αλλά και κάποιων ενεργειών – αποφάσεων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι «βγήκαμε» από τα μνημόνια -κάτι που μας ανακοίνωσε γραβατωμένος ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας- μόνο σαν τρολάρισμα θα μπορούσε να εκληφθεί από όλους εκείνους που τα χρόνια της κρίσης έχασαν τη δουλειά τους, είδαν τα εισοδήματά τους όχι να συρρικνώνονται αλλά να εξαϋλώνονται και οι οποίοι καταπίνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και περηφάνιας κατέφυγαν σε συσσίτια, κοινωνικά φαρμακεία και κοινωνικά παντοπωλεία για να επιβιώσουν.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν με μία αψυχολόγητη απόφασή της και σύμφωνα με έγγραφο της Γραμματείας ΕΣΠΑ του υπουργείου Οικονομικών ανακοίνωσε τον Μάρτιο του 2019 ότι σταματάει το 2020 η συγχρηματοδότηση των κοινωνικών φαρμακείων, παντοπωλείων και συσσιτίων, που αριθμούν συνολικά 262 δομές σε 13 περιφέρειες της χώρας κάτι που σημαίνει ότι είναι παραπάνω από βέβαιο ότι η πλειονότητά τους θα βάλει «λουκέτο»
Το παράλογο είναι ότι οι πάραπάνω δομές θα κλείσουν τη στιγμή που έδινε παράταση τριών ετών στις δομές των κέντρων κοινότητας, των κέντρων ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, των δομών για αστέγους, των κέντρων διημέρευσης και ημερήσιας φροντίδας, καθώς και παράταση δυο ετών στις δομές των κέντρων συμβουλευτικής και των ξενώνων γυναικών θυμάτων βίας.
Το να μην έχει προβλέψει κάποιος, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, χρειάζονται να φάνε, να προμηθευτούν κάποια είδη πρώτης ανάγκης για την οικογένειά τους και πάνω απ’ όλα να παίρνουν κάποια φάρμακα είναι τουλάχιστον ανεύθυνο και απάνθρωπο.
Και η απόφαση «ελαφρά τη καρδία» να κλείνουν αυτές τις 262 δομές πρώτης βοήθειας (ή στην καλύτερη περίπτωση να πετάνε το «μπαλάκι» της λειτουργίας τους ή μη, στην επόμενη κυβέρνηση) δείχνει το μέγεθος της προχειρότητας, της λογικής του «δε βαριέσαι» και της αδιαφορίας απέναντι σε όλους αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη την κρατική βοήθεια.
Και θα έπρεπε να μην «κοροϊδεύονται και μεταξύ τους»! Το ότι βγήκαμε από τα μνημόνια ήταν μια πολύ ωραία φιέστα για να χαρούν τα «πελατάκια». Γιατί η κρίση είναι εδώ, τα προβλήματα είναι εδώ και οι πολίτες έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ την βοήθεια και τη στήριξη της Πολιτείας για να καταφέρουν κάποια στιγμή να σταθούν στα πόδια τους και να επανέλθουν στην περιβόητη «κανονικότητα».
Το 2020 είναι «μια ανάσα δρόμος»… Και θα πρέπει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να φροντίσει έγκαιρα όλους αυτούς τους Έλληνες που τους εμπιστεύτηκαν και που πραγματικά έχουν (εκτός από όνειρα και ελπίδα) ανάγκη να πιστέψουν ότι δεν άκουσαν -για μία ακόμα φορά- προεκλογικές μεγάλες κουβέντες!
