Η οδός Πατησίων έκλεισε για δύο ημέρες επειδή η ομάδα των «αρίστων» του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να επιβάλει τον νόμο σε τρεις ντουζίνες αναρχικών που τραμπουκίζουν έχοντας ως ορμητήριο το Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Αυτό δεν ήταν τακτική κίνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά στρατηγική επιλογή. Οποτε δεν μπορούν να λύσουν σύνθετα ή απλά προβλήματα, που προκύπτουν, επιλέγουν να απομακρύνουν το… κράτος ή και τους ίδιους τους πολίτες από το πρόβλημα.
Την αντιπυρική περίοδο η μέθοδος καταπολέμησης των πυρκαγιών ήταν η εκκένωση χωριών και οικισμών και η απομάκρυνση των κατοίκων από τις εστίες τους. Ετσι έσπασαν όλα τα… ρεκόρ σε καμένες δασικές εκτάσεις και άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικές καταστροφές.
Οι δρόμοι και οι εθνικές οδοί κλείνουν ακόμα και με χιονόνερο, για τον κορωνοϊό επιβλήθηκαν παρανοϊκά, δικτατορικού τύπου μέτρα με απαγορεύσεις κυκλοφορίας, κλείσιμο καταστημάτων κ.ά. (που κατέληξαν σε 34.779 νεκρούς) και για την παραβατικότητα των αναρχικών διατάσσεται η Αστυνομία να μην περνούν περιπολικά μπροστά από τις γιάφκες τους για να μην… προκαλούν!
Κι όταν «προκαλέσουν» αστυνομικοί με την παρουσία τους, σχηματίζονται δικογραφίες σε βάρος τους και διατάσσεται πειθαρχική διερεύνηση κάθε σχετικού περιστατικού, ενώ αποκλείονται ολόκληρες ζώνες των πόλεων για να μην παρενοχληθούν οι παραβατικοί κατά τη διάρκεια άσκησης των… δραστηριοτήτων τους.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που υποσχόταν να αποδώσει την πλατεία Εξαρχείων στους πολίτες μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την ανάληψη των καθηκόντων της, έδειξε με τις πράξεις της ότι ουδέποτε είχε στόχο να υλοποιήσει αυτή την υπόσχεση. Τα πρόσφατα περιστατικά και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο αλλά και σε πολλούς χώρους ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποδεικνύουν ότι το ημερολόγιο της κυβέρνησης είναι ακόμα «κολλημένο» στη δεκαετία του ’80, όταν οι αναρχικοί αποτελούσαν τις «ιερές αγελάδες» του παρακμιακού συστήματος που κυβερνούσε και συνεχίζει να εξουσιάζει τη χώρα μας.
Η μόνη καινοτόμος διαφορά στην άσκηση εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι η «εκκένωση» κάθε προβληματικής περιοχής είτε από τους εκπροσώπους του κράτους είτε από τους ίδιους τους πολίτες.
