Μια ανώτατη δικαστικός η οποία πρωταγωνιστεί σε τεράστιες υποθέσεις, κάποιες από τις οποίες ύψιστου «πολιτικού ενδιαφέροντος», δεν θα πρέπει απλώς να είναι τίμια. Θα πρέπει και να φαίνεται.
Υπάρχει θέμα λοιπόν όταν το ένα τεκνό της είναι διορισμένο σε μέσο το οποίο διοικείται από το Μέγαρο Μαξίμου. Υπάρχει ηθικό θέμα δηλαδή, όταν η ανώτατη δικαστικός κρίνει πολιτικούς αντιπάλους του κυβερνώντος κόμματος, το ένα τεκνό της να αμείβεται από οργανισμό που διοικείται από το κυβερνών κόμμα.
Υπάρχει επίσης θέμα, όταν το άλλο τέκνο της εργάζεται επίσης σε «φιλοκυβερνητικό» μέσο το οποίο έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την δικαιοσύνη, οι οποίοι δεν λένε να κλείσουν.
Εννοείται ότι στο εξωτερικό εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η ανώτατη δικαστικός θα είχε δηλώσει αποχή από πολλές υποθέσεις. Στην Ελλάδα όμως, τα πάντα έχουν γίνει «ίσωμα»…
