Ο πολυτάλαντος και πολυταξιδεμένος Δήμος Μυλωνάς αποκαλύπτει πτυχές της σπουδαίας καλλιτενικής του πορείας
- Από τη Δήμητρα Δάρδα
(φώτο: Χρήστος Ζήνας)
Μια βραδιά σε γνωστό bar-restaurant της Αθήνας με live μουσική, πήρε το μικρόφωνο να πει δύο τραγούδια, και, ανάμεσα στις θαυμάστριες που τον αποθέωναν, βρήκε τη γυναίκα της ζωής του! Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά για τον Δήμο Μυλωνά και τη σύζυγό του, Φώφη Κωνσταντινίδου!
Ο παρουσιαστής, σεναριογράφος, τραγουδιστής, και στιχουργός έχει μια ζωή σαν… παγκόσμιο χάρτη, αφού για χρόνια άλλαζε γειτονιές: από την Κύπρο, και τις Βρυξέλλες μέχρι το Λος Άντζελες!
Είδε πολλά, γνώρισε αστέρες του Χόλιγουντ και, για πρώτη φορά, αποκαλύπτει στην «Espresso» άγνωστα γεγονότα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Κορίνα Τσοπέη, τον Νίκο Μαστοράκη, τους «Αγγέλους του Τσάρλι», τον κινηματογραφικό «Robocop» Πίτερ Γουέλερ, αλλά και τους λόγους που ο Γιώργος Αλκαίος άφησε το τραγούδι και κατέφυγε στη Μήλο!
Η γνωριμία με τη σύζυγό σας Φώφη Κωνσταντινίδη θυμίζει ρομαντική ταινία!
Και μάλιστα Χριστουγεννιάτικη. Συναντηθήκαμε τον Δεκέμβριο του 2017 και στις 12 Απριλίου του 2018, την ημέρα των γενεθλίων μου, παντρευτήκαμε.
Βρεθήκατε την κατάλληλη στιγμή στο σωστό σημείο;
Επέμενε ένας φίλος μου να βγούμε εκείνο το βράδυ. Την προηγουμένη μόλις είχα επιστρέψει από την Λάρισα, μετά από μια θεατρική περιοδεία με το έργο «Ο Πατέρας» του Στρίντμπεργκ. Δεν είχα διάθεση, ήμουν κουρασμένος, αλλά εκείνος επέμενε. Ε, και συμφώνησα. Ο τραγουδιστής του μαγαζιού, μόλις με είδε, μου έδωσε με ενθουσιασμό το μικρόφωνο! Είπα δύο-τρία τραγούδια, ξεσηκώθηκε ο κόσμος, μα πιο πολύ φασαρία έκαναν καμία δεκαριά κορίτσια στο τραπέζι μπροστά μου.
Ήταν η παρέα της συζύγου σας;
Ακριβώς. Έπειτα, με κάλεσαν στην παρέα τους. Πήγα από ευγένεια και, εντελώς τυχαία, κάθισα δίπλα της. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά κι από εκείνο το βράδυ δεν χωρίσαμε ποτέ! Την επομένη βγήκαμε, πήγαμε σε όλα τα μεζεδοπωλεία της Καισαριανής (τι μας είχε πιάσει!) και την τρίτη ημέρα, αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε, να παντρευτούμε και, ελπίζω, να είμαστε πάντα μαζί
Τι σας κέρδισε σ’ εκείνη;
Η ωριμότητα και η ταύτιση των σκέψεων. Η σύζυγός μου είναι «δώρο Θεού», γιατί ξαναβρήκα τον εαυτό μου, μετά από πολλά χρόνια περιπλανώμενος σε όλο τον κόσμο: Κύπρο, Βρυξέλλες, Λος Άντζελες, Παρίσι, και Μήλο για δύο χρόνια εργασίας, στο ξενοδοχείο του Γιώργου Αλκαίου.
Αυτή η διαφορετική συνεργασία πως προέκυψε;
Όταν μιλήσαμε, μετά από πολλά χρόνια στο τηλέφωνο, μου είπε «έλα κατέβα στο νησί» κι εγώ ξενοίκιασα το σπίτι μου εδώ, έφτιαξα δύο βαλίτσες και πήγα! Δεν εννοούσε να μετακομίσω (!), όμως εμένα μου άρεσε η ιδέα της αλλαγής και γρήγορα μου βρήκε σπίτι. Εργάστηκα στην επιχείρησή του, στην υποδοχή, αφού μιλάω άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
Πώς ήταν η νέα ζωή;
Υπέροχη, παρότι ο Γιώργος είναι πολύ απαιτητικός με τους συνεργάτες του. Τα πρωινά τα περνούσαμε μαζί στο ξενοδοχείο. Τα απογεύματα έγραφα τραγούδια, όπως το «Πνεύματα» και «Τα δύο γλυκά σου χείλη» που του έδωσα, κάναμε διαδικτυακά γυρίσματα για τη σειρά «Πειράματα» στο κανάλι του (σε δικά μου κείμενα) και, γενικά, επικοινώνησα με τον εαυτό μου. Βρήκα μέσα μου πράγματα που είχα ξεχάσει, όπως το ποιος είμαι, τι έχω κάνει, βάζοντας στόχους για το μέλλον.
Σας αποκάλυψε τους αληθινούς λόγους που αποτραβήχτηκε από τις πίστες;
Έφυγε από την Αθήνα, επειδή ήθελε να ξεκουραστεί. Από 17 χρονών δεν είχε σταματήσει να δουλεύει σκληρά, να γράφει, να κάνει εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό σχεδόν non stop.
Σε τέτοια δημιουργική φάση είστε κι εσείς!
Λόγω των επιχειρήσεων της συζύγου μου στην Σμύρνη πηγαινοερχόμαστε στην Τουρκία, όπου πλέον έχω ανοίξει… δουλειές! Μετά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία εποχής «Vertinsky» για λογαριασμό του Netflix Τουρκίας, είχα πρόταση για βασικό ρόλο σε καθημερινό σίριαλ, όπου εκκρεμούν οι υπογραφές.
Στα προσωπικά σας social media δημοσιεύετε βίντεο να τραγουδάτε ελληνικά σουξέ σε τουρκικά μπουζούκια.
Όταν είμαι στην Πόλη, πάντα, μα πάντα, οι καλλιτέχνες στα μαγαζιά με αναγνωρίζουν και μου δίνουν το μικρόφωνο. Τραγούδησα ντουέτο με την διάσημη Göknur Onur το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» και τα «Πεντοχίλιαρα» της Γλυκερίας κι έγινε χαμός! Είμαι σε συζητήσεις να πουλήσω τραγούδια μου εκεί.
Το επικό «Είχα πάει λαϊκή» πώς το εμπνευστήκατε;
Τότε ήταν της μόδας η ατάκα του Λάκη Λαζόπουλου «Πάμε Πλατεία;» κι εγώ το… εξέλιξα! Το έκανα κατάφαση, «ναι, είχα πάει λαϊκή», δεν ρώτησα! Ήταν ένα κομμάτι γραμμένο για μια θεατρική παράσταση που δεν παίχτηκε ποτέ.
Ήταν η εποχή που «σαρώνατε» στην τηλεόραση…
Μιλάμε για την περίοδο που παρουσιάζαμε με τη Ρούλα Κορομηλά τον «Πρωινό καφέ». Το είπα μια ημέρα στην εκπομπή και για έξι μήνες το τραγουδούσα κάθε μέρα! Υπέγραψα με μεγάλη δισκογραφική και έφυγα περιοδεία σε Ελλάδα, Κύπρο και Γερμανία. Λαοθάλασσα ο κόσμος. Το απίθανο είναι πως έχω δύο χρυσούς δίσκους για τη «Λαϊκή» και το «Θα τα κάψω» και δεν είμαι καν τραγουδιστής!
Είστε πολυτάλαντος!
Τώρα που τα λέμε, έχω ένα τραγούδι για τον Θέμη Αδαμαντίδη με τίτλο «Αμαρτία δεν έχω, αμαρτία όμως ζω» που θα… σαρώσει, ενώ παράλληλα ολοκληρώνω το βιβλίο μου με τίτλο «Έκπληξη ηλίου».
Τηλεοπτικά;
Ξεκινώντας η νέα δεκαετία του 1980, βλέπω με χαρά πως οι παρουσιαστές και οι παραγωγοί κάνουν την δουλειά τους όσο καλύτερα μπορούν! Ένα τραπέζι, ένα ούζο κι άντε στην υγειά μας. Φτωχή χώρα η Ελλάδα. Οπότε ευελπιστούμε μέχρι το τέλος της δεκαετίας, αρχές του 1990 να προκύψουν νέα πρόσωπα, εκπλήξεις! (γέλια)
Λίγο ειρωνεία, λίγο παράπονο;
Έχει να χτυπήσει το τηλέφωνό μου αρκετά χρονιά για δουλειά. Επιλέγουν νέους που είναι πιο φτηνοί και τους βγάζουν τη δουλειά. Ξέρετε, όμως, πραγματικά τι παίζει η τηλεόραση; Πλάνα, όχι λόγια. Βλέπω κόσμο να πηγαινοέρχεται και να κοιτάζονται!
Εσείς, με τι δέλεαρ θα κάνατε come back;
Μόνο αν επέστρεφε η Ρούλα Κορομηλά μαζί μου για παρουσίαση βραδινού σόου! Πάντως κάτι ετοιμάζω. Μόλις υπογράψω, θα το ανακοινώσω.
Ξεκινήσατε με προοπτικές δικηγορίας και βρεθήκατε στη… showbiz.
Είμαι τελειόφοιτος, και όχι απόφοιτος, της Νομικής Θράκης. Με… πρόλαβε το θέατρο! Μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών, έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο και πέρασα δεύτερος με υποτροφία.
Κατάγεστε από μια οικογένεια διακεκριμένων δικηγόρων. Πώς αντέδρασαν;
Δεν υπέγραψα τα «θέλω» του πατέρα μου και της οικογένειας μου και σήμερα αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια που τα δικά μου «θέλω» είχαν επιτυχία!
Στο Λος Άντζελες πως βρεθήκατε;
Αρχικά, με την εκπομπή που παρουσίαζα στην ΕΤ1 «Εικόνες του Χόλιγουντ». Πήγα συστημένος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη στον μεγαλοπαραγωγό της θρυλικής ταινίας «Triumph of the Spirit» και έπειτα γνωρίστηκα με τα «μεγάλα κεφάλια» των Χολιγουντιανών κινηματογραφικών στούντιο.
Και μετά;
Με στήριξε πολύ η Κορίνα Τσοπέη και ο σύζυγός της, ο ισχυρός -τότε- ατζέντης Freddy Fields. Στην έπαυλή τους, στο Μπέβερλι Χιλς, σύχναζαν οι πιο διάσημοι ηθοποιοί του κινηματογράφου. Από τον Τζον Χιούστον και τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, μέχρι τον «007» Τίμοθι Ντάλτον (ερχόταν πάντα με ένα μπουκάλι κρασί δώρο) και την Ζάκλιν Σμιθ από τους «Αγγέλους του Τσάρλι». Εκεί γνώρισα τον Νίκο Μαστοράκη. Τους γνώριζε όλους με τα μικρά τους, αλλά και τον Γιώργο Βογιατζή.
Θυμάστε κάτι πολύ έντονα;
Την Άντζι Ντίκινσον, πόσο ενθουσιασμό είχε με την Ελλάδα. Μου επαναλάμβανε τότε ότι πρέπει να είμαι υπερήφανος για την καταγωγή μου.
Κάτι πιο… juicy;
Θυμάμαι στον κήπο έναν τύπο! Μου συστήθηκε ως Πίτερ! Μιλήσαμε λίγο, τον ρώτησα τι δουλειά κάνει και μου είπε ηθοποιός. «Τώρα ξεκινάς; Έχεις παίξεις κάνα ρόλο;» τον ρώτησα. Στο «Robocop», μου απάντησε. Ήταν ο πρωταγωνιστής Πίτερ Γουέλερ. Ζήτησα συγγνώμη! Δικαιολογήθηκα πως δεν τον γνώρισα γιατί φορούσε στολή!
Το 2013 μείνατε στο Λος Άντζελες για τέσσερα χρόνια. Οικονομικά πώς τα βγάλατε πέρα;
Είχα χρήματα στην άκρη, αλλά και από την οικογένεια μου.
Άρα, δεν είχατε άγχος να βρείτε δουλειά…
Καθόλου. Όλη μέρα έκανα βόλτες! Γνώρισα όμως τον Χρήστο Βασιλόπουλο, ήταν «πόρτα» σε ένα μεξικάνικο ταχυφαγείο. Έκανε τότε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο και χαίρομαι που τα κατάφερε!
Πολλοί Έλληνες το προσπάθησαν και απέτυχαν…
Ο Χρήστος είχε αμέριστη βοήθεια από την κόρη του Γιώργου Βογιατζή, την Κασσάνδρα. Του γνώρισε μια Αμερικανίδα, την παντρεύτηκε για να πάρει την πράσινη κάρτα κι έπειτα χώρισαν. Ήταν κι αυτό μια «θυσία», αλλά είχε επιμονή και χαίρομαι πολύ που τώρα έχει βρει τον δρόμο της επιτυχίας!
