Στην ελληνική Βουλή, στη Δικαιοσύνη αλλά και στην ΕΛ.ΑΣ. αξίζει ένα Νόμπελ, ένα Οσκαρ, ένα παγκόσμιο κύπελλο δουλέματος του κοινού, ένας τίτλος, βρε παιδί μου. Εδώ και μέρες (υποτίθεται ότι) η Αστυνομία αναζητεί έναν ανώμαλο 40άρη, καράφλα και κοντό (ύψος 1,60 μ.), που κυκλοφορεί με καμπαρντίνα στο Μαρούσι και παρενοχλεί ανήλικες. Η αναζήτηση αυτή θα είχε πάψει να είναι αναζήτηση και θα είχαμε σύλληψη, αν γινόταν το αυτονόητο: αν δημοσιευόταν στην τηλεόραση, στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο καθαρή φωτογραφία του ανδρός.
Υπάρχουν διάφορα βίντεο που τον δείχνουν να κυκλοφορεί στο Μαρούσι και να παρενοχλεί κοριτσάκια, αλλά οι τηλεοράσεις τα δείχνουν πειραγμένα. Η φάτσα του καμπαρντινάκια ανώμαλου είναι… θολωμένη. Προφανώς αυτές οι «πλάτες» που κάνουν οι Αρχές στον ανώμαλο γίνονται επειδή υφίσταται (κακώς, κάκιστα) ακόμα ο νόμος περί προσωπικών δεδομένων. Για τους «νομοθέτες» (τρομάρα τους!) είναι πιο σεβαστό το δικαίωμα του επίδοξου «δράκου» στην ιδιωτικότητά του και στην ανωνυμία του, παρά το δικαίωμα των ανήλικων κοριτσιών να κυκλοφορούν ελεύθερα στη γειτονιά τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το νομοθετικό έκτρωμα, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα την εποχή που κυβερνούσε ο Σημίτης των Ιμίων, του Οτσαλάν και του ΧΑΑ, προστατεύει όλων των λογιών τα καθάρματα από τον δημόσιο έλεγχο.
Ο δολοφόνος «έχασε» το ονοματεπώνυμό του κι έγινε ο «60χρονος». Το ίδιο συμβαίνει και με την παιδοκτόνο, τον έμπορο ναρκωτικών, τον παιδόφιλο. Ολοι οι παραβατικοί έχουν δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων τους. Ομως τα εκατομμύρια των ελεύθερων πολιορκημένων από την παρακμή Ελλήνων έχουν μόνο το δικαίωμα να ανέχονται την αυθαιρεσία της ανθελληνικής εξουσίας και να χρηματοδοτούν με την υπερφορολόγησή τους τον αφανισμό του έθνους μας.
Οταν, κάποτε, υπάρξει κυβέρνηση της προκοπής στην πατρίδα, τα προσωπικά δεδομένα των εγκληματιών δεν θα θεωρούνται υπέρτερα των δικαιωμάτων των Ελλήνων στη ζωή, στην τιμή και την ιδιοκτησία τους.
