Σε ποινή κάθειρξης πέντε ετών καταδικάστηκε από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης ένας 40χρονος άνδρας, που κρίθηκε ένοχος για κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Παρά τους ισχυρισμούς του περί άγνοιας, το δικαστήριο δεν πείστηκε, στέλνοντάς τον τελικά στη φυλακή, καθώς είχε μέχρι σήμερα αφεθεί ελεύθερος ενόψει της δίκης σε δεύτερο βαθμό.
Η υπόθεση αποκαλύπτει με ωμότητα την έκταση και τη σοβαρότητα ενός εγκλήματος που συνεχίζει να ξεπηδά μέσα από οθόνες και ηλεκτρονικά μέσα, υπονομεύοντας την ασφάλεια και την αθωότητα των παιδιών. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο κατηγορούμενος κατείχε φορητό σκληρό δίσκο που περιείχε 591 αρχεία παιδικής πορνογραφίας, μαρτυρώντας όχι απλώς περιστασιακή εμπλοκή, αλλά βάθος και διάρκεια στην εγκληματική αυτή δραστηριότητα.
Ο ίδιος υποστήριξε στην απολογία του ότι τα αρχεία αυτά αποθηκεύτηκαν χωρίς τη γνώση του, μια υπερασπιστική γραμμή που συχνά επιστρατεύεται αλλά σπανίως αντέχει στη δικανική κρίση. Το δικαστήριο, παρότι δεν πείστηκε από τους ισχυρισμούς του, του αναγνώρισε τα ελαφρυντικά του σύννομου βίου και της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς -απόφαση που εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αντίληψη της δικαιοσύνης απέναντι σε τέτοιας βαρύτητας εγκλήματα.
Βέβαια, το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είχε παραμείνει εκτός φυλακής μέχρι την τελεσίδικη απόφαση προκαλεί ανησυχία, ιδίως σε μια κοινωνία όπου η ανεκτικότητα απέναντι σε εγκλήματα κατά ανηλίκων δεν έχει καμία θέση. Η αναγνώριση ελαφρυντικών δε, σε υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το σημείο βαθιάς αντίφασης στο δικαστικό σύστημα.
Υπάρχει και η θανατική ποινή σε άλλες χώρες και στο παρελθόν και εδώ, να ξαναέρθει για αυτά τα εγκλήματα,αυτοί είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο λόγω του τρόπου σκέψης τους και δεν νομίζω ότι οι συγκεκριμένοι αλλάζουν.