Αδικαίωτοι όσοι κάηκαν από τις φλόγες, αδικαίωτοι και οι 14 που έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν, αλλά έμειναν επί ώρες αβοήθητοι με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους.

Και όμως, ο λιμενάρχης δεν ήταν καν στο εδώλιο του κατηγορουμένου!

Αυτό παρότι οι συγγενείς των αδικοχαμένων και οι δικηγόροι τους, ούρλιαζαν για την πρωτοφανή συγκάλυψη, ακόμα μεγαλύτερη και από αυτή της φωτιάς. Διότι εκεί δεν υπήρχε δικαιολογία. Δεν έπρεπε να περάσει το σκάφος του λιμενικού μέσα από κάποια πύρινη λαίλαπα για να σώσει τους αθώους που πάλευαν να κρατηθούν ζωντανοί.

Και αν οι φυσικοί αυτουργοί της φωτιάς αναβαθμίστηκαν με τυμπανοκρουσίες προκαλώντας οργή, ο λιμενάρχης είχε ακόμα καλύτερη τύχη, με απόλυτη μυστικότητα. Αλλά ουδείς ασχολήθηκε…