Αυτό το καλοκαίρι ο αγαπημένος ηθοποιός Δημήτρης Αλεξανδρής αφήνει για λίγο τις κάμερες και τα φώτα των γυρισμάτων, το θεατρικό σανίδι και τα λόγια που πρέπει να μάθει και αναλαμβάνει ένα νέο «ρόλο», έχοντας στο πλευρό του τον στενό του φίλο, σκηνοθέτη, Σίμο Κορεξενίδη.
Οι δύο καλλιτέχνες είναι οι οικοδεσπότες του ιστορικού καφενείου «Το Κέντρον» που βρίσκεται στο γραφικό λιμανάκι του μικρού χωριού Σίγρι της Λέσβου!
Δείτε το καφενείο:
Η ιστορία
Το καφενείο αποτελεί οικογενειακή επιχείρηση και μέχρι τα τέλη του περασμένου Απριλίου το λειτουργούσε ο Αντώνης Χιώτης, γέννημα θρέμμα του χωριού.
Σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα nealesvou.gr, το καφενείο αγόρασε ο πατέρας του Αντώνη Χιώτη το 1958 και το λειτουργούσαν μαζί με την μητέρα του μέχρι το 1997.
Ο Αντώνης Χιώτης έφυγε από το νησί για να σπουδάσει Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του και της στρατιωτικής θητείας επέστρεψε στο χωριό και δούλεψε στο καφενείο από το 1992 έως το 1997. Τότε αποφάσισε να πάει στη Μυτιλήνη όπου δούλεψε για χρόνια στον χώρο της εστίασης ως σερβιτόρος, αλλά και στα μέσα ενημέρωσης, ως ραδιοφωνικός παραγωγός, δημοσιογράφος και αρθρογράφος, σελιδοποιητής, αλλά και στην καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων φορέων και οργανισμών.
Τον Σεπτέμβριο του 2007 επέστρεψε στο χωριό του για να λειτουργήσει το καφενείο. Τότε έλαβε ακόμα μια σημαντική απόφαση στη ζωή του καθώς αποφάσισε να μείνει εκ νέου στο χωριό του και λόγω της ασθένειας της αγαπημένης του μητέρας.
Το τέλος
Στις 30 Απριλίου 2025, μια λιτή, χειρόγραφη ανακοίνωση στην πόρτα του καφενείου «πάγωσε» τους κατοίκους του χωριού.
«Τελευταία μέρα σήμερα. Σας ευχαριστούμε όλους. Σε λίγες ημέρες το καφενείο θα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση», έγραφε η ανακοίνωση.
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αίθρια στο Σίγρι.
Το καφενείο ήταν ένα σημείο αναφοράς στη ζωή των ντόπιων. Άνοιγε από νωρίς το πρωί για τους ψαράδες και συνέχιζε όλη την ημέρα σερβίροντας καφέ, τσάι, γλυκά του κουταλιού, ούζο, τοπικές σπεσιαλιτέ.
Ήταν ο τόπος των αναμνήσεων, της χαράς, της ανάπαυλας, της ξεκούρασης, της κοινωνικότητας, της συζήτησης, των συναντήσεων, όπου συγκεντρώνονταν οι άντρες ενώ οι γυναίκες είχαν την δική τους ζεστή γωνιά.
Ο χώρος κέρδιζε αμέσως και τους επισκέπτες του χωριού που γνώριζαν στα τραπέζια του την αυθεντική ζωή του νησιού.
Ο Αντώνης Χιώτης αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και συγκεκριμένα Πάρκινσον που δεν του επέτρεπε να συνεχίσει να λειτουργεί το μαγαζί. Όπως είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξη του στην τοπική ιστοσελίδα stonisi.gr, αυτό που ήθελε να κάνει ήταν «να ζήσω ήρεμα, χωρίς στρες και πίεση στη ζωή μου».
Η νέα αρχή
Ο ηθοποιός Δημήτρης Αλεξανδρής βρέθηκε πρώτη φορά στο Σίγρι το 2000 και λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησε να το επισκέπτεται για διακοπές μαζί με την οικογένεια του και φίλους του όπως ο σκηνοθέτης Σίμος Κορεξενίδης.
Όπως είναι φυσικό, στο «Κέντρον» έχουν περάσει τις δικές του όμορφες στιγμές.
Αναπάντεχα και με μια απόφαση που λήφθηκε μέσα σε μια στιγμή αποφάσισαν να μην στερήσουν το μαγαζί από κατοίκους και τουρίστες. Μετά από το «λουκέτο» των λίγων μηνών το καφενείο λειτουργεί εκ νέου το καλοκαίρι.
«Έτσι πήραμε την απόφαση με τον Σίμο να το συνεχίσουμε. Πήγαινα εκεί 15 μέρες το χρόνο, αλλά τώρα θα προσπαθήσω να το κάνω ένα μήνα» είπε ο ηθοποιός στην ιστοσελίδα «Χαϊδάρι Σήμερα». «Κανονίζω τα γυρίσματα της νέας μου σειράς (σσ “Να μ’ αγαπάς“) για να μείνω φέτος στο Σίγρι παραπάνω».
Μάλιστα οι δύο νέοι οικοδεσπότες επιθυμούν το μαγαζί να μείνει ανοιχτό και το χειμώνα. Όπως τονίζει ο ηθοποιός, δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στο μαγαζί και θέλει να παραμείνει η μοναδική του ατμόσφαιρα.«Θέλουμε το «Κέντρον» να παραμείνει ένας χώρος όπου οι άνθρωποι νιώθουν σπίτι τους, είτε πίνουν τον καφέ τους κοιτάζοντας το λιμάνι, είτε μοιράζονται ιστορίες κάτω από τον πλάτανο της πλατείας», λέει ο Σίμος Κοροξενίδης.
Ο Δημήτρης Αλεξανδρής έχει μια πραγματική αγάπη για το χωριό των λιγοστών κατοίκων και χαίρεται που εξελίσσεται. «Γίνονται πράγματα. Ένα νέο ζευγάρι έφτιαξε την πρώτη μπύρα, με παρασκευαστήριο και μπυραρία στο Σίγρι. Είναι καταπληκτική! Άλλος έχει φτιάξει μια εξαιρετική μονάδα με μελίσσια», λέει στο «Χαϊδάρι Σήμερα».
Το Σίγρι
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα visitlesvos.gr, το Σίγρι βρίσκεται χτισμένο στο δυτικότερο άκρο της νήσου Λέσβου. Το όνομα του οικισμού προέρχεται από το βενετικό «siguro», το οποίο σημαίνει σίγουρο, ασφαλισμένο λιμάνι ή από τα σύγκρυα της ελονοσίας που άλλοτε μάστιζε την περιοχή.
Η παρουσία των νησιών Νησιώπη και Σεδούσα δημιουργούν ένα φυσικό λιμάνι. Το κάστρο του, το οποίο χτίστηκε το 1757 από τον αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου Σουλεϊμάν Πασά, χαρακτηρίζεται από το αραβικό τόξο με κόκκινες και λευκές πέτρες που στεφανώνει την κεντρική πύλη. Εκτός από το κάστρο, το οποίο διατηρείται σε καλή κατάσταση, υπάρχει το Τζαμί, που από το 1923 λειτουργεί ως εκκλησία, καθώς και τα ερείπια της δεξαμενής και του Χαμάμ.
Το Σίγρι είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο για το Απολιθωμένο Δάσος του, το δύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά από εκείνο που υπάρχει στην Αριζόνα των ΗΠΑ και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
Με την συνθήκη της Λωζάνης στο Σίγρι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Τένεδο και τα νησιά της Προποντίδας.
Δείτε το μοναδικό Σίγρι:
Ο Αλμπέρ Καμύ
Στο Σίγρι είχε βρεθεί το 1959 ο Αλμπέρ Καμύ με το σκάφος του εκδότη του και μάλιστα είχε γράψει ότι θα ήθελε να μείνει εκεί για πάντα.
«Από τη γραφική λιτότητα του τοπίου, τους απλούς ανθρώπους, το απολιθωμένο δάσος και τον μύθο για κείνο το άλλο, που λένε πως βρίσκεται στον βυθό. Εδώ θέλω να ’ρθω να ζήσω και να εργαστώ -είπα σε κάποια στιγμή-, να, εκεί, πάνω στη θάλασσα, σ’ αυτό το απόμερο σπιτάκι. Όμως, στα δυτικά, στο γραφικό ψαροχώρι, ’κει που ο βράχος είναι γυμνός, κομμένος λες με μαχαίρι. Ποιος ξέρει… ίσως για πάντα… Θα στέκω εκεί στην άκρη του γιαλού και θ’ αγναντεύω τη θάλασσα», είχε γράψει χαρακτηριστικά.
Όμως τον Ιανουάριο του 1960 τον πρόλαβε ο θάνατος….
(Πηγή φωτογραφιών: tokentron.blogspot.com/, sigri.gr, politikalesvos)
