Αναμφισβήτητα η ύπαρξη των funds δεν είναι κάτι καινούργιο, από την εποχή της κρίσης υπήρχαν οι εισπρακτικες εταιρίες για δάνεια αλλά και για κάρτες, παράλληλα όλες οι τράπεζες διέθεταν τις δικές τους inhouse ομάδες collections που έρχονταν σε καθημερινή επικοινωνία με τους δανειολήπτες.
Με το πέρασμα από την κρίση στην «κανονικότητα», οι εισπρακτικες άλλαξαν όνομα όχι όμως μεθόδους και τρόπους. Ονομάστηκαν εταιρίες διαχείρισης καθυστερήσεων που προετοίμασαν το έδαφος για τα ξένα funds και έτσι οι τράπεζες αποτίναξαν από πάνω τους τα κόκκινα χαρτοφυλάκια πουλώντας μεγάλο μέρος των χρεών αφού δήλωναν αδυναμία να εισπράξουν τα ποσα των δανείων.
Ποιο είναι το ποσό που διαχειρίζονται σήμερα οι servicers
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ, σε νέο ρεκόρ κινούνται τα υπό διαχείριση δάνεια αφού στο α΄ τρίμηνο του 2025 η συνολική ονομαστική αξία αγγίζει τα 78,2 δισ. ευρώ, αυξημένη από τα 74,7 δισ. του προηγούμενου τριμήνου.
Από αυτά, τα στεγαστικά δάνεια προς ιδιώτες αποτελούν τον κύριο όγκο, φτάνοντας τα 24,4 δισ. ευρώ, ενώ τα καταναλωτικά δάνεια υπολογίζονται σε 16,5 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα αφορούν επιχειρηματικά δάνεια μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και μεγάλων εταιρειών.
Το πρόγραμμα «Ηρακλής» βοήθησε μόνο τις τράπεζες
Η μεταβίβαση των κόκκινων δανείων σε funds αποτέλεσε βασικό εργαλείο του προγράμματος «Ηρακλής», με το Δημόσιο να παρέχει εγγυήσεις ώστε να καθαρίσουν οι ισολογισμοί των τραπεζών. Ωστόσο, η καθημερινότητα των δανειοληπτών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς οι εταιρείες διαχείρισης εμφανίζονται συχνά πιο πιεστικές από τις τράπεζες στις διαπραγματεύσεις για ρυθμίσεις, χρησιμοποιώντας και την απειλή του πλειστηριασμού.
Καθημερινή, η ταλαιπωρία των δανειοληπτών
Η πίεση που δέχονται οι δανειολήπτες ειδικά των στεγαστικών δανείων δεν έχει τελειωμό και τις περισσότερες φορές χωρίς όριο που σε συνδιασμό με την ακρίβειια, κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για εκείνους.
Χιλιάδες καταγγελίες για πολλαπλές κλήσεις καθημερινά, με επιθετικό ύφος και στενά περιθώρια αποδοχής προτάσεων. Οι ρυθμίσεις που προτείνονται, αν και παρουσιάζονται ως «λύσεις», σε πολλές περιπτώσεις είναι δύσκολα εφαρμόσιμες, με δόσεις που ξεπερνούν τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα των οικογενειών.
Η ψυχολογική πίεση είναι τεράστια, άνθρωποι που αγωνίζονται να σώσουν το σπίτι τους, καλούνται να υπογράψουν συμφωνίες που ενδέχεται να μην μπορούν να τηρήσουν. Και ενώ η πολιτεία έχει θεσπίσει προγράμματα προστασίας για ευάλωτες ομάδες, η διαδικασία είναι συχνά γραφειοκρατική και χρονοβόρα, αφήνοντας πολλούς χωρίς ουσιαστική προστασία.
«Αδιέξοδες», οι λύσεις που προτείνουν
Σε χιλιάδες περιπτώσεις οι λύσεις που προτείνονται δεν είναι εφικτές αφού τα εισοδήματα των περισσοτέρων είναι «κουτσουρεμένα». Το ερώτημα είναι αν το κράτος μπορεί να αντιληφθεί την κρίσιμη κάτασταση στην οποία έχουν περιέλθει οι δανειολήπτες και κατά πόσο ουσιαστικά μπορούν να βοηθηθούν ή θα μείνουν «όμηροι επ αόριστον».
Δείτε επίσης:
- e-ΕΦΚΑ – ΔΥΠΑ: Οι πληρωμές 22 έως 26 Σεπτεμβρίου
- Πλησιάζουν τα τέλη κυκλοφορίας του 2026 – Τι θα πληρώσουμε
- «Όνειρο» η αγορά κατοικίας: Πού πωλούνται ακίνητα ως 200.000 ευρώ
Παιδια οτι και να κανετε , δεν υπαρχει βοηθεια . Δεν υπαρχει Κρατος ,υπαρχει μια Εταιρια και ειστε και εισεις ενα προιον ,οπως ολοι μας .
που έχει καταπιαστεί με όλα τα σκάνδαλα στην Ελλάδα και θα τους περάσει όλους βραχιολάκια, πως και τις ξέφυγε αυτό?
μήπως γιατί αυτό πιάνει τον στόχο από μόνο του και δεν θέλει βοήθεια? αυτό της καταστροφής μας.