Ο Σεπτέμβριος έκλεισε με αύξηση σχεδόν 27% της χονδρεμπορικής τιμής του ρεύματος, σε σχέση με αυτή του Αυγούστου.
Συγκεκριμένα έκλεισε στα 92,5 ευρώ η MWh από τα 73,5 ευρώ. Παρά τη μείωση της ζήτησης κατά 15% τον Σεπτέμβριο, μια λογική μείωση, αφού τα κλιματιστικά δεν λειτουργούσαν έντονα. Η συμμετοχή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο μείγμα παρέμεινε ισχυρή, τον Αύγουστο ήταν κοντά στο 60%, αλλά και τον Σεπτέμβριο σχεδόν στο 58%, ενώ η τιμή του φυσικού αερίου στον κόμβο της Ολλανδίας έμεινε σχεδόν σταθερή για τρίτο συνεχόμενο μήνα, μεταξύ 31 και 33 ευρώ η θερμική Μεγαβατώρα.
Η ερώτηση που τίθεται είναι, γιατί αυξήθηκε η χονδρική τόσο πολύ, ενώ η ζήτηση μειώθηκε;
Υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες:
●Υψηλές τιμές λόγω θερμικών μονάδων Κάθε βράδυ τον Σεπτέμβριο, ακόμη και για μία ώρα, ενεργοποιούνταν κάποιες θερμικές μονάδες για να καλύψουν αυτή την ωραία ζήτηση. Οι ηλεκτροπαραγωγοί που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το αέριο, προσέφεραν την ενέργεια αυτή σε υπερβολικά υψηλές τιμές, φτάνοντας ακόμα και τα 450 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ το μεταβλητό κόστος μιας τέτοιας μονάδας αερίου συν το κέρδος, δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 110 ευρώ η MWh. Οι υπόλοιποι παραγωγοί, όπως ΑΠΕ, υδροηλεκτρικά και λιγνίτης, αποζημιώνονταν με την τελευταία αυτή υψηλή προσφορά, ανεβάζοντας έτσι τεχνητά τη χονδρική τιμή, στην βάση του μηχανισμού της οριακής τιμής του συστήματος.
●Αποστολή ενέργειας στο εξωτερικό και πλασματική προσφορά Οι παραγωγοί ΑΠΕ δεν αποθήκευαν την περίσσεια ενέργειας κατά το μεσημέρι χωρίς δική τους ευθύνη, αφού η χώρα ακόμα δεν έχει αποκτήσει αποθηκευτικά συστήματα πράσινης ενέργειας μεγάλης κλίμακας, οπότε την περίσσεια την πωλούσαν στα Βαλκάνια, αυξάνοντας τα κέρδη τους. Ωστόσο, αυτή η ποσότητα της περίσσειας ενέργειας που εξάγεται, την αφαιρούν από την εγχώρια προσφορά, δημιουργώντας έτσι πλασματικά μειωμένα ισοζύγια προσφοράς και ζήτησης. Οπότε η αύξηση της τιμής εμφανίζεται ως δικαιολογημένη, παρότι ο ήλιος και ο άνεμος μπορούν να καλύψουν πάνω από το 50% της μηνιαίας ζήτησης.
Τελικά, ακόμα κι αν 23 ώρες το 24ωρο παίρνουμε ρεύμα από τον τσάμπα ήλιο και τον τσάμπα άνεμο, φτάνει μια ώρα λειτουργίας μιας μονάδας αερίου να ανεβάσει τις τιμές του ρεύματος στα ύψη.
Δυστυχώς, εάν δεν αλλάξει αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο που διαμορφώνει την χονδρική αγορά του ρεύματος μέσω των χρηματιστηριακών διαδικασιών που οι πάντες αποζημιώνονται είτε παράγουν τσάμπα ρεύμα, είτε ακριβό, με την τιμή του ακριβού και εάν δεν μπει πλαφόν στις προσφερόμενες τιμές ρεύματος στο σύστημα, ανα τεχνολογία παραγωγής ρεύματος, οι λίγοι θα θησαυρίζουν με τα ουρανοκατέβατα κέρδη που δημιουργεί αυτός ο στρεβλός μηχανισμός, ενώ η κοινωνία θα πληρώνει πολύ ακριβά το κοινωνικό αγαθό του ρεύματος.
Δείτε επίσης:
ΓΜΣ