Hρθαν εκλογές,
ήρθαν σαν τα χιόνια.
Πρόσκαιρη χαρά
κι η ξεφτίλα αιώνια.
Hρθαν εκλογές,
τρέχα να ψηφίσεις
περιμένουν τα λαμόγια
ξανά να τα πλουτίσεις.
Φώναξε για τον τάδε,
sκούξε για τον δείνα.
Δώσ’ του πάλι τον παρά,
sυνήθισε την πείνα.
«Ξέχνα φτώχεια, ανεργία!
Θα σας φτιάξω την Yγεία!»
«Ξέχνα ΔΕΚΟ και ακρίβεια!»
Τέτοια ακούς και άλλα φίδια.
Διορίστε υπουργούς,
του ολέθρου αυτουργούς.
Τα ρεμάλια υπερψηφίστε.
Διαφωνείτε; Τι φασίσται…
Η Βουλή χωρεί τριακόσιους
ψεύτες, κόλακες ανόσιους.
Βουλευτές που ρητορεύουν,
ρητορεύοντας σας κλέβουν
Λένε δύο, κλέβουν δέκα,
με την τσέπη γράφουν νόμους.
Κι αν τους βρίσκεις παρανόμους,
σε χαρακτηρίζουν «ψέκα».
Την κάλπης το κουτί
το γεμίζουν οι κουτοί.
Περιμένοντας μια λύση,
αντ’ αυτής ενσκήπτει φθίση.
Ντεκόρ στον κάθε κλέφτη
μικρόφωνο, μαρκούτσι.
Λατρεύει τον καθρέφτη
κι έχει μυαλό κουκούτσι.
Αξιότιμος ληστής,
βουλευτής κλεφτοκοτάς.
Οι ρεπόρτερ με το «σεις»
συνεντεύξεις με το «σας».
Συμβιβασμένοι δημοσιογράφοι,
κείμενα λερά σαν τάφοι
ζέχνουν υποκρισία
με χορηγό τη ΣΙΑ.
Κύριε πρόεδρε, πείτε μας,
λίγο καταδεχτείτε μας.
Πόσο υπέροχος είστε;
Εμπρός, λοιπόν, μιλήστε.
Θαμπώστε μας με φράσεις,
περίτεχνες προτάσεις,
μεγάλες υποσχέσεις,
κι αν γίνουν; Να μας χ@σεις!
Ηρθαν εκλογές,
τρέχα να ψηφίσεις.
Περιμένουν τα λαμόγια
ξανά να τα πλουτίσεις.
Φώναξε για τον τάδε,
σκούξε για τον δείνα.
Δώσ’ του πάλι τον παρά,
συνήθισε την πείνα.
