Μπροστά από την είσοδο της Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης μια χούφτα αντιφάδες διαδηλώνουν ενάντια στον φασισμό με ένα πανό τεραστίων διαστάσεων. Κάποιος φωνάζει με ντουντούκα συνθήματα, κάποιοι τα επαναλαμβάνουν εν χορώ, ενώ συγχρόνως καταφτάνουν επίσημοι, αιρετοί, δημοτικοί σύμβουλοι και κόσμος που θέλει να παρακολουθήσει την ορκωμοσία του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας.
Βέβαια, με τον δικό τους φασισμό που απαιτούσε να μην ορκιστούν αιρετοί δεν ασχολήθηκε κανείς. Δυστυχώς. Με αποτέλεσμα να ανεχόμαστε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό την ημέρα της ορκωμοσίας. Μέσα στη Αγορά επικρατούσε ένα χάος. Οπως και να το κάνεις, η Αγορά είναι αυτό που λέει η λέξη. Αγορά. Κλειστή μεν, αγορά δε.
Οι εκλεγμένοι της Αθήνας προσπαθούν να χωρέσουν στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες πάνω σε ένα βάθρο στο βάθος του κτιρίου. Οι επίσημοι λαμβάνουν θέση στα καθίσματα που υπάρχουν έμπροσθεν του βάθρου. Την τιμητική του έχει το ΠΑΣΟΚ, ένεκα της κομματικής ταυτότητας του νέου δημάρχου. Οι συγγενείς και φίλοι των αιρετών στριμώχνονται περιμετρικά μαζί με δημοσιογράφους, κάμεραμεν και την ασφάλεια των επισήμων. Λαϊκό πανηγύρι που θυμίζει κομματικές συγκεντρώσεις άλλων εποχών.
Ορκιζόμαστε χωρίς να ακούμε τίποτα «θαυμάζοντας» το τεράστιο πανό «ΟΧΙ στον φασισμό» που έχουμε απέναντί μας. Χρειαζόμαστε μάλλον κάτι από το couleur locale της περιοχής για να αισθανθούμε ότι «είμαστε μέσα στις γειτονιές», όπως μας είπε και ο νέος δήμαρχος. Μόνο που πολλοί μένουμε σε αυτές τις γειτονιές. Δεν περιμένουμε ούτε τις εκλογές ούτε την ημέρα της ορκωμοσίας για να τις επισκεφθούμε.
Η ορκωμοσία τελειώνει και μαζί της τελειώνει το σόου των «αντιφασιστών». Μαζεύουν το πανό τους και φεύγουν. Βγήκε και σήμερα το μεροκάματο. Μπορούν να πάνε για καφέ.
Δεν είναι γκρίνια. Ούτε κάποια διάθεση να δω τις γειτονιές αφ’ υψηλού. Δεν θα γινόταν άλλωστε, γιατί σε αυτές τις γειτονιές μένω. Για μένα ήταν διπλή η συγκίνηση. Ορκιζόμουν πρώτη φορά ως δημοτικός σύμβουλος επικεφαλής της ανεξάρτητης παράταξης «Η Αθήνα ΜΑΣ», την οποία τίμησαν πολλοί Αθηναίοι με την ψήφο τους. Ορκιζόμουν στη Κυψέλη, που είναι η γειτονιά μου.
Λέω όμως το παράπονο μου. Οι γειτονιές έχουν ανάγκη από άλλα πράγματα και όχι από κάθε είδους κακόγουστες φιέστες. Περιμένω η νέα δημοτική Αρχή να το αντιληφθεί συντόμως. Καλή θητεία στο νέο δημοτικό συμβούλιο και τους αιρετούς της Αθήνας για το καλό της πόλης!
*Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
