Η νέα μεταναστευτική κρίση απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη».
- Από τον Μιχάλη Ψύλο
Με την άποψη αυτή, που διατυπώνει ορθά κοφτά το πρακτορείο Bloomberg, δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει. «Μια ένωση κρατών-μελών που δεν μπορεί να ελέγξει τα σύνορά της και να εμπνεύσει συνοχή και αλληλεγγύη στα μέλη της δεν έχει αξιοπιστία και τελικά κινδυνεύει να καταρρεύσει» προειδοποιεί και πολύ σωστά.
Ουδείς, φυσικά, μπορεί να αγνοήσει ότι το Προσφυγικό δεν μπορεί να επιλυθεί με ένα μαγικό ραβδί. Τέτοιο ραβδί δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, όμως, και ουδείς μπορεί να αγνοήσει είναι η απίστευτη ολιγωρία που επέδειξε η Ευρώπη την τελευταία πενταετία μετά την έκρηξη της κρίσης.
Απέφυγε να διαμορφώσει μια συνεκτική και δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, υποχωρώντας στην άρνηση του Ούγγρου πρωθυπουργού Ορμπαν και άλλων εθνικιστών πολιτικών και αφήνοντας χώρες στα σύνορα της Ε.Ε. -κατά κύριο λόγο την Ελλάδα- να αντιμετωπίσουν μόνες τους τη διαχείριση των μεταναστών και προσφύγων και των αιτήσεών τους για χορήγηση ασύλου. Και τώρα τι; Καταρχάς, η ιδέα να παραδοθεί η Ευρώπη στις διαθέσεις της Αγκυρας για να αντιμετωπίσει την κρίση δεν είναι καλή.
Το αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής θα είναι η κλιμάκωση, ενώ βελτίωση της κατάστασης δεν είναι ορατή. Ο Ερντογάν εκβιάζει ανοιχτά την Ευρώπη και υπό την ηγεσία του η Τουρκία καθίσταται όλο και περισσότερο γεωπολιτική απειλή για τη Δύση.
Η τακτική της απειλής των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων με τον φόβο της απελευθέρωσης προσφύγων προκαλεί, βέβαια, οργή. Αλλά ποια είναι η απάντηση; Σε μια ασυνήθιστα ήπια δήλωση, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ περιορίστηκε να πει πως θα μπορούσε να καταλάβει ότι ο Ερντογάν περιμένει περισσότερα από την Ευρώπη.
Αλλά η Μέρκελ απλώς «έκρινε απαράδεκτο» ότι ο πρόεδρος Ερντογάν και η κυβέρνησή του επέλεξαν να διαπραγματεύονται «στις πλάτες των προσφύγων» και όχι απευθείας με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και τι πρότεινε; Νέες συνομιλίες με την Τουρκία για την «εξεύρεση ισόρροπης υποστήριξης από την Ε.Ε.».
Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι ο Ερντογάν είναι σε δυσχερή θέση γιατί «μάχεται σε τρία μέτωπα», όπως γράφουν οι «Times»: «Το πρώτο μέτωπο είναι ανοιχτά κατά του προέδρου Ασαντ στη Συρία – που έχει ήδη οδηγήσει στον θάνατο 50 Τούρκους στρατιώτες. Το δεύτερο μέτωπο είναι -κεκαλυμμένα- κατά της Ρωσίας και, παρά τις διαψεύσεις αμφοτέρων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ορισμένα από τα χτυπήματα κατά των τουρκικών στρατευμάτων προήλθαν από Ρώσους.
Το τρίτο μέτωπο του Ερντογάν είναι στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου μια νέα εισροή προσφύγων από τη Συρία θα είναι μοιραία για την καταρρέουσα δημοτικότητά του». Η τελευταία ελπίδα του Ερντογάν είναι να πετύχει κάποια συμφωνία με τον Πούτιν αυτή την εβδομάδα, βάσει της οποίας θα δημιουργείται μια ζώνη ασφαλείας σε όσες περιοχές του Ιντλίμπ έχουν μείνει στα χέρια ανταρτών και η οποία θα του επιτρέψει να επικαλεστεί τη νίκη στο εσωτερικό. Όμως ο Πούτιν σίγουρα θα ζητήσει τεράστια ανταλλάγματα.
Πόντιος Πιλάτος, η Ε.Ε., αρνείται, παρ’ όλα αυτά, να δει κατάματα την αλήθεια: Ο Ερντογάν εκβιάζει ανοιχτά την Ευρώπη και υπό την ηγεσία του η Τουρκία καθίσταται όλο και περισσότερο μια γεωπολιτική απειλή για τη Δύση. Χιλιάδες πρόσφυγες είναι με το πρόσωπο στο συρματόπλεγμα και με την πλάτη στον θάνατο. Αυτές τις εικόνες δεν πρέπει και δεν μπορεί να τις ανεχτεί η Ευρώπη – και πρέπει άμεσα να παρέμβει με πράξεις, όχι με λόγια.
Γιατί «η κλιμάκωση της κρίσης στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό μπορούσε να προβλεφθεί», όπως εκτιμά η γερμανική «Die Welt». «Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να μεταφερθούν οι αιτούντες άσυλο από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα. Τα λόγια συμπαράστασης προς τους κατοίκους των νησιών δεν αλλάζουν την κατάσταση. Η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση μεταθέτουν ο ένας την ευθύνη στον άλλον.
Την περασμένη εβδομάδα έγινε σαφές πως ένα νέο κύμα αφίξεων θα έκανε έκρυθμη την κατάσταση» προσθέτει η γερμανική εφημερίδα. «Υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες και προκλήσεις» πίσω από την απόφαση της Τουρκίας να ανοίξει τα δυτικά σύνορα για τους πρόσφυγες, σύμφωνα με τον Εμίλ Χόκαγιεμ, ειδικό σε θέματα ασφάλειας στη Μέση Ανατολή στο International Institute for Strategic Studies, που εδρεύει στο Λονδίνο. Ο ίδιος επισήμανε τη μεγάλη διαφορά μεταξύ του -ακόμα- μικρού αριθμού που έχει φύγει από την Τουρκία και του μακάβριου ισχυρισμού της κυβέρνησης για πάνω από 100.000 που έπονται. Η μεταναστευτική κρίση του 2015 ωχριά μπροστά στον αριθμό των ανθρώπων που πρόκειται να μετακινηθούν!
Είναι σαφές ότι πρέπει να υπάρξει άμεσα -να αποφασιστεί σε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.- ένα σύστημα, σύμφωνα με το οποίο χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ολλανδία και οι άλλες χώρες-μέλη θα υποδέχονται νέες αφίξεις μεταναστών, ανακουφίζοντας την Ελλάδα και εκπέμποντας παράλληλα το μήνυμα ότι η παράνομη μετανάστευση δεν προσφέρει λύση.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει, επίσης, να κατανοήσουν ότι η πραγματική απειλή του Ερντογάν προς την Ε.Ε. βρίσκεται στα σύνορα με τη Συρία, όχι με την Ελλάδα. Οι περίπου 3.500.000 Σύροι που ζουν στην Τουρκία αποτελούν τα 2/3 του μεταναστευτικού πληθυσμού της χώρας, αλλά μόνο ένα μέρος τους εμφανίστηκε στα δυτικά σύνορα, όταν ο Ερντογάν δήλωσε ότι είναι ελεύθεροι να τα διασχίσουν. Η μάχη στη συριακή πόλη Ιντλίμπ θα μπορούσε να οδηγήσει άλλους 2.000.000 πρόσφυγες στα σύνορα, με την Τουρκία να δεσμεύεται ότι δεν θα τους εμποδίσει.
Ο πραγματικός κίνδυνος έγκειται στα νότια σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία. Η Ευρώπη κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι η εξελισσόμενη κρίση στα ελληνοτουρκικά σύνορα αποτελεί μια μικρή μόνο γεύση τού τι μπορεί να συμβεί εάν υπάρξει άλλη έξοδος προσφύγων από την Ιντλίμπ. Σε αυτή την περίπτωση ο Ερντογάν αναμένεται να ανοίξει τις πόρτες, προκαλώντας μια τεράστια μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Η Ε.Ε. γνωρίζει πολύ καλά ότι η Τουρκία εξαρτάται από την Ευρώπη οικονομικά, καθιστώντας τη θέση της όχι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται. Άρα, μπορεί να προχωρήσει σε πράξεις. Απλώς δεν το κάνει γιατί τα συμφέροντα -πρωτίστως της Γερμανίας, αλλά και των άλλων ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών- είναι μεγάλα στην Τουρκία. Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη…
