Είναι ευκολότερο να πιστέψεις ότι υπήρξε πρίγκιπας που έψαχνε την καλή του, την Σταχτοπούτα, προβάροντας σε πόδια γυναικών το γοβάκι που της έπεσε στον χορό, παρά στην ελληνοτουρκική φιλία. Αυτό το «όχημα» ουδέποτε γίνεται μεγαλοπρεπής άμαξα, αλλά παραμένει πάντοτε κολοκύθα, η οποία οδηγεί σε μαζικούς τάφους και τόπους μαρτυρίου. Ουδέν καλό «επεισόδιο» έχει το σίριαλ των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η Τουρκία, ως γεωπολιτική και ιστορική οντότητα, είναι τόσο φιλική με τον Ελληνισμό όσο ο βάκιλος της φυματίωσης με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι λαοί έχουν πράγματα να χωρίσουν. Τις γενοκτονίες, τις σφαγές και τις κακουργίες σε βάρος των Ελλήνων δεν τις διέπραξαν οι σουλτάνοι, οι πρωθυπουργοί, οι πλούσιοι Τούρκοι και οι πασάδες αλλά ο λαός, οι πολίτες (αν μπορούν να θεωρηθούν πολίτες τα στίφη των δολοφόνων, που τράφηκαν από τις σάρκες των προγόνων μας και άλλων φυλών και λαών της ευρύτερης περιοχής).
Οι Τούρκοι όχι μόνο δεν έχουν παραδεχθεί τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που βαραίνουν τους προγόνους τους, αλλά ανέλαβαν προθύμως να φέρουν και οι ίδιοι και οι απόγονοί τους τούτο το επικατάρατο φορτίο. Πανηγυρίζουν σαν ύαινες για την άλωση της Πόλης (για το κτίσιμο και τη δόξα της οποίας δεν είχαν βάλει ούτε λιθαράκι), γιορτάζουν τη σφαγή των Ελλήνων της Μικρασίας και του Πόντου, παρελαύνουν στα Κατεχόμενα της Κύπρου, κομπάζουν ότι «μας έριξαν στη θάλασσα», σαν τους ληστές που καμαρώνουν για τους φόνους τους και το μεγάλο πλιάτσικο που έκαναν στα σπίτια νοικοκυραίων.
Δεν πρόκειται να υπάρξει ελληνοτουρκική φιλία αν δεν πληρώσουν σε ηθικό, διπλωματικό, στρατιωτικό και εδαφικό επίπεδο για τις αδικίες τους σε βάρος μας. Και η σωστή πληρωμή περνά και από τη δική τους παραδοχή ότι είναι αποδοχείς προϊόντων εγκλήματος και όχι ιστορικής, πολιτισμικής κληρονομιάς.
Φυσικά, όλα αυτά πρέπει να ακολουθήσει και η οικονομική αποζημίωση: να καταβάλουν με τον προβλεπόμενο τόκο μέχρι το τελευταίο σεντ, γρόσι, δραχμή, ευρώ και λίρα όλα όσα έχουν στερήσει από το έθνος μας με τη συμπεριφορά τους. Η χώρα που κατοικούν δεν τους ανήκει. Και τα δίκαιά μας δεν θα πάψουμε να τα λέμε μέχρι να αποδείξουμε την ισχύ και την εγκυρότητά τους με πράξεις.
Πράξη ήταν και η Εθνεγερσία του 1821 και αξίζει κάθε δόξα και τιμή στους ήρωες και τους μάρτυρες που σήκωσαν τα όπλα εναντίον του προαιώνιου εχθρού και μας δώρισαν το ύψιστο αγαθό της Ελευθερίας!
Η Νίκη (Κωστής Παλαμάς)
Εδώ στο Ελληνικό το χώμα, το στοιχειωμένο και ιερό,
που το ίδιο χώμα μένει ακόμα απ’ τον αρχαίο τον καιρό,
στο χώμα τούτο πάντα ανθούνε κι έχουν αθάνατη ζωή
και μας θαμπώνουν, μας μεθούνε νεράιδες, ήρωες, θεοί.
Εδώ στο Ελληνικό το χώμα, το στοιχειωμένο κι ιερό,
που το ίδιο χώμα μένει ακόμα απ’ τον αρχαίο τον καιρό,
Είδα τη Νίκη τη μεγάλη, τη Νίκη τη παντοτινή,
την είδα εμπρός μου να προβάλλει με φορεσιά ολοφωτεινή.
Ζήτω η 25η Μαρτίου του 1821!Η Μεγαλόχαρη μητέρα Παναγιά μας να μας έχει υπό την σκέπη της.Χρόνια πολλά, Ελληνες. Χρόνια πολλά, Ελλάδα μας.
με τους γενοκτόνους μας και στο δράμα τους για τον Ιμάμογλου που δήλωσε στην Κερασούντα του Πόντου “περήφανος εγγονός του Τοπάλ Οσμάν”. Κατά το Μαύρο Πάσχα των Θρακιωτών του 1914, ένας χωρικός ονόματι Δημήτριος Γεωργής με το πρόσχημα ότι χρωστούσε φόρο, τον έσυραν στη φυλακή. Ο 12χρονος γιος του Απόστολος, ακολούθησε κλαίγοντας τον πατέρα του για να τον σώσει.Του ζητούσαν 17 λίρες αλλά ο Δημήτριος δεν είχε ούτε οβολό. Τον έδειραν μέχρι λιποθυμίας. Όταν ξύπνησε βρέθηκε γυμνός στο δρόμο κι ένας Τούρκος χωροφύλακας του είπε “φύγε και ο γιος σου θα πληρώσει το χρέος σου”. Ο μικρός Απόστολος αφέθηκε στα χέρια των αιμοβόρων αυτών τεράτων… .
διαφωνω οριζοντιως και σκυμμενος !!!
Φαντάζομαι τά ίδια ισχύουν καί για τους Γερμανούς καί είναι πιο πρόσφατα.
Κύριε Λιάκο για πολλούς από μας είναι αυτονόητα αυτά που γράφετε. Δυστυχώς, οι κυβερνώντες έχουν άλλη άποψη, μάλλον από ότι φαίνεται την ακριβώς αντίθετη αν κρίνουμε κιόλας από διάφορες δηλώσεις της αδερφής (φτου φτου Παναγία μου) του υποτιθέμενου ΠΘ αλλά και άλλων “σοφών” της πολιτικής σκηνής…θιάσου ήθελα να πω…της χώρας μας.
Η Παναγιά μαζί μας, χρόνια πολλά και καλή λευτεριά, διότι ακόμα δεν…