424 ΓΣΝΕ

«Βρε τι βλέπουν τα μάτια μου και δεν τα βγάζουν τα δάχτυλά μου;» Αυτό είχε αναφωνήσει έξαλλος ο Λάμπρος Κωνσταντάρας σε μια ταινία του. Κάτι τέτοιο αναφώνησα κι εγώ όταν διάβασα στη «δημοκρατία», ότι η κυρία Ράνια Θρασκιά, βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή για τις τραγικές ελλείψεις σε εξοπλισμό που υπάρχουν στο 424 ΓΣΝΕ. Ακόμα, η κυρία Θρασκιά τονίζει την έλλειψη ιατρών, η οποία οφείλεται στη διεύρυνση των κατηγοριών δικαιούχων, και καταλαβαίνετε ποιων «δικαιούχων», αλλά και στην απόσπαση προσωπικού (!) σε δημόσια νοσοκομεία, προκειμένου να καλύψουν ανάγκες και λειτουργικά κενά αυτών.

Θα θυμάστε ότι παραμονές Χριστουγέννων του παρελθόντος έτους αποστρατεύτηκαν μέχρι και… νοσοκόμοι Β΄ από το Υγειονομικό των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι, σύμφωνα με το αιτιολογικό, τα στρατιωτικά νοσοκομεία αλλά και η εν γένει υγειονομική υπηρεσία του Στρατού ήταν μπάχαλο. Τούτου δοθέντος, θα υπέθετε κάποιος ότι τέσσερςι μήνες μετά η κατάσταση θα είχε… ξεμπαχαλέψει και, αν δεν είχε διορθωθεί ριζικά, τουλάχιστον θα είχε αισθητά βελτιωθεί. Εδώ τώρα άλλα διαβάζουμε και μας ξαναμπαίνουν ψύλλοι στ’ αυτιά, όπως μας είχαν μπει και τότε, αλλά είπαμε: «Δεν μπορεί, βρε παιδί μου, δίκιο θα ‘χει το γκουβέρνο». Εχει όμως;