Καταρρίψεις για καρπαζιές

Αυτό με το Πακιστάν που κατέρριψε 6 Rafale το ζήσαμε με συμμαθητή μας στο Γυμνάσιο Αρρένων Κορυδαλλού, στον θρυλικό «Ηράκλειτο» στην Πέτρου Ράλλη, το 1977. Ημασταν μειράκια της Α’ Γυμνασίου, τότε που -αρχομένης της εφηβικής τριχοφυΐας- το μουστάκι έμοιαζε με φρενάρισμα από ποδήλατο. Μας έλεγε με ύφος «έχω 3 παντρεμένες γκόμενες» και μας έδειχνε σημάδια από δόντια, «με φάγανε οι κ@ριόλες». Μέχρι που τον τσακώσαμε στις τουαλέτες να πιέζει την άκρη από τσιγκάκι από κόκα κόλα στον λαιμό του. Επεσε γερό φατούρο, στη διάλεκτο του ευρύτερου Πειραιώς, αυτό που αλλαχού ονομάζετο σύννεφο, το οποίο δεν έβρεχε βροχή αλλά καρπαζιές. Κάπως έτσι υποψιάζομαι την αξιοπιστία των πακιστανικών ισχυρισμών αλλά εδώ είμαστε, έχει δείξαι. Τα καταρριφθέντα αεροπλάνα δεν είναι γκομενιλίκι, να αποδεικνύονται με δαγκωνιές ή πιπιλιές στον λαιμό. Επιβεβαιώνονται με ευρήματα, οπτικοακουστικό υλικό, π.χ. τα συντρίμμια, ή με επίσημη παραδοχή της Ινδίας.

Αυτό όμως που είναι αξιοσημείωτο και δείγμα πως κάποιοι αντιπολιτεύονται την ίδια την Ελλάδα είναι πως διάφορα ΜΜΕ και σχολιαστές, μερικοί υποτίθεται του αμυντικού Τύπου, έσπευσαν σχεδόν να πανηγυρίσουν τις ανεπιβεβαίωτες καταρρίψεις, για να χλευάσουν την πολυδιαφημισμένη προμήθεια των Rafale, που συγκέντρωσε την ευαρέσκεια της πλειονότητας, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει πως όλοι είναι ψηφοφόροι της Ν.Δ. Διότι ο μέσος πολίτης, τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία, που δεν μισεί τη γη που πατάει, ασχέτως κομματικών επιλογών, θέλει ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις, έχει ιστορική μνήμη, ξέρεις πως η Τουρκία είναι προαιώνιος εχθρός. Είμαι δε αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι εποχές άλλου πολιτικού ήθους, όπου, μετά το 1974, στη Βουλή δεν υπήρχαν φιδέμπορες και δραπέτες του Ψυχιατρείου, στο βήμα ανέβαιναν δεινοί πολιτικοί ρήτορες και υπήρχε μια παράδοση, οι αμυντικοί προϋπολογισμοί να υπερψηφίζονται ομόφωνα.

Με το αίμα της Κύπρου νωπό, υπήρχε επίγνωση του κινδύνου, των εθνικών προτεραιοτήτων και ουδείς σκεφτόταν να κάνει μικροκομματική πολιτική με τους εξοπλισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Την αλήθεια, λοιπόν, θα τη μάθουμε για τις αληθινές επιδόσεις των Rafale στη σύγκρουση της φίλης και συμμάχου Ινδίας με το Πακιστάν, κολλητό του Ερντογάν και υποστηρικτή της ισλαμικής τρομοκρατίας. Επιβεβαιώσαμε όμως για άλλη μια φορά την αθλιότητα, που κοντεύει να γίνει κανονικότητα για κάποιους στον σημερινό δημόσιο βίο. Θα επέχαιραν με κάθε εθνική συμφορά, με κάθε κακό, που όμως θα πίστευαν, ανοήτως, πως θα τους φέρει ψήφους.

Διεθνείς διακρίσεις

Και φυσικά αυτοί, που χαίρονται να ψοφήσει η δικιά τους κατσίκα, αγνοούν πως το σημαντικότερο όπλο είναι ο Ανθρωπος, ο χειριστής, και εμείς, όπως έχει αποδείξει η Πολεμική Αεροπορία μας με σειρά διεθνών διακρίσεων, έχουμε τους καλύτερους πιλότους σε όλο το ΝΑΤΟ, από τους καλύτερους στον κόσμο, οι οποίοι εντυπωσίασαν ακόμη και τους πολύπειρος χειριστές της Ισραηλινής Αεροπορίας στην πριν από χρόνια πρώτη κοινή άσκηση της Π.Α. με την IAF, των «Περήφανο Σπαρτιάτη».

Η σύγκρουση αυτή στην ινδική χερσόνησο μας ενδιαφέρει πολύ και όχι μόνον για την απόδοση σε αληθινό πεδίο οπλικών συστημάτων. Θα μπορούσα να γράψω δεκάδες σελίδες με τα κοινά συμφέροντα που έχουμε με την Ινδία και άλλες τόσες με την αντίθεση των εθνικών μας συμφερόντων με αυτά του Πακιστάν, που είχε τη θρασύτητα να στείλει F-16 του και πολεμικό του πλοίο στο Αιγαίο για ασκήσεις με τους Τούρκους. Θα πω μόνον πως η Ινδία είναι όχι μόνον ένας μεγάλος και πανάρχαιος πολιτισμός, αλλά και μια περιφερειακή υπερδύναμη, με τεράστια οικονομία, με πυρηνικά όπλα, μεγάλη βιομηχανία, στο 1.500.000 του πληθυσμού της υπάρχει μια αντίστοιχη τεράστια δεξαμενή επιστημονικών μυαλών, με λαμπρές επιδόσεις σε όλο τον κόσμο στην πληροφορική και στις νέες τεχνολογίες. Είναι δε φύσει και θέσει απέναντι στο Ισλάμ, στην τρομοκρατία, στη γενοκτονική και τυχοδιωκτική Τουρκία και στους συμμάχους της.

Οπως και με το Ισραήλ, τα συμφέροντά μας, η Ιστορία και σειρά κοινών στοιχείων επιτάσσουν τη στενή συνεργασία μας. Είναι επίσης ανάγκη να απομονώσουμε τους διάφορους «τυφεκιοφόρους του εχθρού», να τους στιγματίσουμε και να θέσουμε στο περιθώριο της πολιτικής και του δημόσιου βίου. Αλλο η πολιτική κριτική και άλλο η μικροκομματική και ανθελληνική χαιρεκακία. Μπορεί κάποιος να αντιπολιτευτεί κυβερνητικές πολιτικές, ουδείς όμως πρέπει να αντιπολιτεύεται την ίδια την Πατρίδα, ειδικά σε θέματα Αμυνας, Εθνικής Ασφάλειας που αφορούν την αντιπαράθεσή μας με το κράτος-συμμορία του Ερντογάν, τον προαιώνιο εχθρό του Εθνους μας, τον οποίο πολέμησαν οι πατέρες και οι παππούδες μας και, αν χρειαστεί, θα τον πολεμήσουμε κι εμείς εξοφλώντας με τόκο τους λογαριασμούς από το 1922 και το 1974 και στη μνήμη μιας σειράς πεσόντων αεροπόρων μας, που στάθηκαν απέναντι στην ιταμή τακτική της Αγκυρας να αμφισβητεί την εδαφική μας ακεραιότητα.