Η συνέντευξη που έδωσε προχθές το βράδυ στο «Ενώπιος ενωπίω» του Νίκου Χατζηνικολάου ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος για το καλοκαίρι του 2015 αλλά και για την πορεία του στην πολιτική γενικότερα θα αποτελέσει στο μέλλον ένα ιστορικό ντοκουμέντο. Πολύ δε περισσότερο που ο κύριος Παυλόπουλος ανακοίνωσε ότι δεν θα γράψει, όπως η Μέρκελ, απομνημονεύματα «για να αγιοποιήσει τα λάθη του», αλλά θα περιοριστεί απλώς κάποτε στη δημοσίευση του προσωπικού του ημερολογίου από τις ημέρες εκείνες.
Και θα αποτελέσει ιστορικό ντοκουμέντο όχι μόνο γιατί αποκαλύφθηκε τι έκανε ο ίδιος στο παρασκήνιο, αλλά και για το πώς ο ίδιος μετέτρεψε τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας από υβρίδιο «ανεύθυνου άρχοντα» σε καταλύτη του πολιτεύματος, ο οποίος σε στιγμές οριακές για τον τόπο κινήθηκε στα… όρια των συνταγματικών του αρμοδιοτήτων, ίσως και λίγο πέρα από αυτά. Αυτό ήταν ένα μεγάλο συνταγματικό μάθημα για όλους μας. Και μάλιστα σε καιρούς που κάποιοι σκίζουν κάθε μέρα το Σύνταγμα σελίδα σελίδα για να το κόψουν και για να το ράψουν στα μέτρα τους. Οχι στα μέτρα της Ελλάδας μας.
Αλλά πριν φτάσουμε σ’ αυτό προηγήθηκε ένα άλλο μάθημα για τις συνταγματικές ελευθερίες. Η αποκάλυψή του για τα κριτήρια με τα οποία κινήθηκε στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, όταν κατηγορήθηκαν αυτός και η κυβέρνηση Καραμανλή για παθητική στάση και επειδή δεν κατέβασε στον δρόμο τον Στρατό να αντιμετωπίσει τους αναρχικούς. Συνταγματικό μάθημα διότι έδειξε ότι στο δικό μας δυτικό κράτος δικαίου προέχουν η προστασία της ανθρώπινης ζωής και η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος, ακόμα κι αν αυτό έχει ως προσωρινή συνέπεια τη βλάβη ιδιωτικών περιουσιών. Το πόρισμα της Δικαιοσύνης για το σχέδιο «Πυθία» αποκάλυψε ότι με τα επεισόδια του 2008 διεπράχθη συνωμοσία κατά του πολιτεύματος για την αποστέρηση του πρωθυπουργού από την εξουσία του.
Ο γνωστός αναρχικός Επαμεινώνδας Σκυφτούλης σε συνέντευξή του μερικά χρόνια αργότερα στο «Πρώτο Θέμα» υποστήριξε ότι «το αστικό σύστημα της χώρας πρέπει να ανάψει ένα κερί στο μπόι του Προκόπη Παυλόπουλου», καθώς, αν είχαν υιοθετήσει τις εισηγήσεις των φανατικών αυτός και ο Κώστας Καραμαλής για την κάθοδο των τανκς στο Σύνταγμα, οι συνέπειες θα ήταν δύο: Πρώτον, θα είχε αιματοκυλιστεί η Αθήνα, όπως επεδίωκαν άλλωστε ξένες δυνάμεις με τις προκλήσεις των εισαγόμενων αναρχικών από το Κοσσυφοπέδιο, και, δεύτερον, θα είχε διαταραχθεί και θα είχε πληγεί βάναυσα η ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Θα είχε δηλαδή δεχθεί ένα αποφασιστικό πλήγμα η δημοκρατία μας.
Η στάση του Παυλόπουλου και του Καραμανλή τότε δεν «έκοψε εισιτήρια» στην κοινή γνώμη, καθώς μεγάλο μέρος της συντηρητικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας που δεν είχε επαρκή πληροφόρηση για το τι συνέβαινε στο παρασκήνιο ενοχλήθηκε από όσα ελέχθησαν περί αμυντικής στάσεως της Αστυνομίας, αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την ιστορική δικαίωση. Το δόγμα αυτό άλλωστε «πρώτα η ανθρώπινη ζωή και μετά οι περιουσίες» το υιοθέτησε ακόμα και η τρέχουσα κυβέρνηση σε άλλες περιπτώσεις.
Το συνταγματικό μάθημα όμως που έδωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος χωρίς ίχνος διδακτισμού ήταν η στάση του κατά τις δραματικές ημέρες της κρίσης του 2015. Ο ίδιος αποκάλυψε ότι, πολύ πέρα από τις αρμοδιότητές του ως Προέδρου της Δημοκρατίας, δέχτηκε και μίλησε σε ανοιχτή ακρόαση στη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για να τον ακούσουν όλοι οι τραπεζίτες της Ευρώπης να εγγυάται το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για το τρίτο Μνημόνιο στο Κοινοβούλιο και, κατά συνέπεια, να εγγυάται την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Καθένας από τους κλασικούς Προέδρους της Δημοκρατίας που διαβάζει το Σύνταγμα και το ερμηνεύει στενά θα περιοριζόταν στις αρμοδιότητές του. Δεν θα έκανε τέτοια ριψοκίνδυνη υπέρβαση.
Ο Παυλόπουλος την έκανε γιατί συνταγματικότητα στην πτώχευση δεν υπάρχει και, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν ήταν και η μοναδική. Ο Πρόεδρος ήταν σε απευθείας γραμμή με τον πρόεδρο Ολάντ και τον παλαιό γνώριμό του από τη θητεία του στο υπουργείο Εσωτερικών Σόιμπλε. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποκάλυψε ότι κάθε βράδυ μετά τα μεσάνυχτα, όταν χτυπούσε το τριψήφιο τηλέφωνο στο σπίτι, γνώριζε εκ των προτέρων ότι ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να του συνεισφέρει κάποια ιδέα με τις νομικές γνώσεις του, όπως ο ίδιος σημείωσε. Στο πολίτευμά μας αυτά δεν συνηθίζονται. Να καλεί ο Πρόεδρος να συμβουλέψει τον πρωθυπουργό.
Συνήθως ο πρωθυπουργός ζητάει τις συμβουλές του Προέδρου. Κι όμως το έκανε! Χωρίς εγωισμό. Και έκανε και άλλα που δεν είπε. Οπως ότι ζήτησε από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή να παρέμβει στον Αλέξη Τσίπρα και με αυστηρό τηλεφώνημά του να του υποδείξει τις ευθύνες του σε περίπτωση μη ψήφισης του τρίτου Μνημονίου. Αυτή η σχολή σκέψης ονομάζεται στην πατρίδα μας «καραμανλική Δεξιά», αλλά έλκει την καταγωγή της απευθείας από τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Ιωάννη Μεταξά, τον στρατηγό Παπάγο και τον στρατηγό Πλαστήρα, τον Κωνσταντίνος Καραμανλή εν τέλει, γιατί βάζει πάντοτε την πατρίδα πάνω από το κόμμα και δεν κάθεται να «ψειρίζει» το Σύνταγμα όταν επίκειται η καταστροφή. Το σημειώνω αυτό γιατί τον άνθρωπο αυτόν, τον Προκόπη Παυλόπουλο, δεν τον ψήφισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2015 με την κατηγορία ότι έχει ευθύνη για το πελατειακό κράτος και επέλεξε τη δυστυχώς ολίγιστη για τις απαιτήσεις του θεσμού Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, την πορεία της οποίας δυστυχώς ακολουθεί μέχρι στιγμής και ο νέος πρόεδρος, παρά τις ελπίδες μας και την εκτίμηση που τρέφουμε στο πρόσωπό του.
Υπό το φως των νεότερων εξελίξεων, βεβαίως, φαντάζει ως και ανέκδοτο σήμερα η αιτιολογία του κυρίου Μητσοτάκη για την απόρριψη της υποψηφιότητας Παυλόπουλου ότι έχει ευθύνες για το πελατειακό κράτος, καθώς όλα όσα συμβαίνουν στην Κρήτη μάς αποδεικνύουν ότι ο ορισμός του πελατειακού κράτους είναι ίδια η κυβέρνησή του. Τέλος πάντων. Δεν είναι το θέμα μας αυτό. Το θέμα μας είναι ότι, όπως είπε ο κύριος Παυλόπουλος, οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας μοιάζουν με ένα μπαλόνι, το οποίο είναι ξεφούσκωτο στις καλές και ήσυχες και ειρηνικές συνταγματικές μέρες, αλλά πρέπει να φουσκώνει στις κρίσιμες περιόδους. Ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν είχε κανέναν δισταγμό να «φυσήξει» ενώ κάποιοι άλλοι φυσούν όπου φυσάει ο άνεμος.
Η τελική μου σκέψη: Η Ιστορία μας στο μέλλον θα συμπεριφερθεί πολύ καλύτερα στον Παυλόπουλο (αλλά, βεβαίως, και στον Κώστα Καραμανλή, όπως αποδείχτηκε από τις δηλώσεις Χριστοδουλάκη ότι υπήρχε κι άλλος δρόμος για να αποφύγουμε το Μνημόνιο) απ’ ό,τι εμείς ως οργανωμένη κοινωνία. Εθισμένοι στη διαβολή, στην πονηρία και στον εξυπνακισμό, αποδώσαμε ως κοινωνία στον Παυλόπουλο άσκοπο μπιζιμποντισμό. Τα γεγονότα δείχνουν ότι δεν ήταν καθόλου άσκοπος αλλά σκόπιμος και χρήσιμος για την πατρίδα και για το εθνικό συμφέρον. Και για όση αξία έχει για να καταλάβουμε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας ακόμα και σήμερα είναι πλήρως ενεργός και ασχολείται με μεγάλο ενδιαφέρον για τα προβλήματα του τόπου, ναι, όταν χτυπήσει το τηλέφωνο μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, όλοι ξέρουμε ότι στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο άγρυπνος Παυλόπουλος που μας τηλεφωνεί από το ταπεινό του γραφείο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Εκεί όπου βρίσκεται μέχρι τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες μόνος, παρέα με τα σπαθιά, τα καριοφίλια και τα εθνόσημα που του χάρισαν οι Ελληνες κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του, όταν διέτρεχε διαρκώς την Ελλάδα απ’ άκρου εις άκρον.
Ναι ναι. Μας κράτησε στο ευρώ και στην ΕΕ. Μεγάλο κατόρθωμα. Για αυτό σήμερα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Να είμαστε οι φτωχότεροι, στη φάπα από Αλβανούς Σκοπιανούς και όλους τους τουρκόγυφτους και λαθρομετανάστες, ρεζίληδες των Βαλκανίων, τσιράκια της Ούρσουλας και του Ερντογάν, εχθροί της Ρωσίας και τσουτσέκια του Ζελένσκι. Αντε και γ@μησου επιτέλους κωλογλείφταρε. Σας σιχάθηκε ο κόσμος όλους
Ήρθε η ώρα και χωνέψουμε κάλα τα μνημόνια ως αναγκαίο καλό, πλέον, ώστε να έχουμε χώρο για τα νέα μέτρα που μας έρχονται και θα είναι συνέχεια τους και χειρότερα…. Λίγα βαφτίσια και ορισμένες παραλείψεις δεν βλάπτουν.
Άσε μας ρε Μανώλη. Παραιτήσου πρώτα από το κόμμα-εγκληματική οργάνωση και μετά μας γράφεις.
Έχετε βιάσει και διαφθείρει όλη την χώρα και την κοινωνια.
Εθνικοί εξευτελισμοί, μαζικά εγκλήματα, εκτεταμένη διαφθορα, μαφιόζικο μηχανισμοί κράτους και παρακράτους.
Ακόμη την έχεις την κάρτα μέλους; Ακόμη συναντιέσαι με τους συναγωνιστές από τον γαλάζιο μαχαλά; Μαζί αναπολείτε την μεγάλη γαλάζια παράταξη;
Το κόμμα σου είναι για στρατοδικείο Μανώλη και οι φίλοι και γνωστοί σου Εθνικοί Προδότες.
Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες.
ενδιαφέρον άρθρο. θα είχε. μαγαλυτερο ενδιαφέρον να μας πει ο κ. Κοττάκης και για την στάση των αρχηγών των κομμάτων. τι προτειναν και που οδηγουσε η πολιτικη τους. κάθε κόμματος ξεχωριστά.
Να του πουμε ευχαριστώ για το ότι κάηκε η Αθήνα το 2008, για το τρίτο μνημόνιο,
για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο και τη διεύρυνση του ελλείμματος και του χρέους, για το νομό περί βασικού μετόχου
Αλλά κυρίως ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για τη προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, για το ξεπούλημα της Μακεδονίας
Πογκρομ κατά Ελληνόκτητων καταστημάτων, χιλιάδες λάθρο να αλαλάζουν ανενόχλητοι, να καίνε μαζί με τους αριστερούς.
Ανενόχλητοι…
Μάθημα πράγματι, τότε κατάλαβε κι ο πιο τυφλός τι ανθελληνικό καθεστώς είναι η Μεταπολίτευση.
Ἀγαπητὲ κ. Κοττάκη,
ἐπειδὴ ἔχω μιὰ κάποια ἀλλεργία στὶς ἁγιογραφίες πολιτικῶν, ἐπιτρέψτε μου κάποια ἐρωτήματα:
α) το 2008 είχαν πάθει ὁμαδικὴ γαστρεντερίτιδα τὰ ΜΑΤ (ὥστε κάποιοι νὰ μιλᾶνε γιὰ στρατό) καὶ ἦταν ἀνίκανα νὰ “περιορίσουν” δραστικά τοὺς συνομῶτες; Ἤ δόθηκε ἐντολὴ νὰ σφυροῦν ἀδιάφορα; Καί μάλιστα ἔκτοτε παγιώθηκαν τὰ ἐτήσια ἔκτροπα!
β) Ποιὸς ὑπουργός εὐχαριστοῦσε τοὺς λαθρομετανᾶστες πού … ἐπέλεξαν (sic) τὴν Ἑλλάδα; Μήπως λεγόταν Προκόπης στις 13-5-07;
γ) Τὰ μνημόνια καὶ ποὺ ὑπέγραψε (καὶ ποὺ καταδικάζει) δὲν ἦταν ἀντισυνταγματικά;
δ) Ποιὸς ἤ ποιὀ Σύνταγμα , τοῦ ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίζῃ γιὰ τὸ νόμισμα τῆς χώρας;
ε) Ὅλα τὰ προηγούμενα τὸν μάραναν, ἀλλά ὄχι ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν; Τί σημασία ἔχει τὸ ὅτι ἔκανε τρεῖς διορθώσεις μπροστά στὸ γενικό διακύβευμα ἐκχώρησης;
Διαβᾶστε και αυτή την μαρτυρία Από: «Αθέατες όψεις, πριν και μετά, το Δημοψήφισμα 2015
Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών-Ερευνητής «Εφημερίδα των Συντακτών», 9/7/2025
Δέκα χρόνια από το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, γίνονται μοιραία αναστοχασμοί για σοβαρά γεγονότα που σημάδεψαν και επηρεάζουν αρνητικά την πορεία της χώρας και του ελληνικού λαού. Μάλιστα ορισμένες πτυχές κρίσιμων γεγονότων παραμένουν ακόμα άγνωστες στο ευρύτερο κοινό. Τα επίδικα ζητήματα που συνδέονταν με το Δημοψήφισμα ήταν το κατά πόσο θα επιτευχθεί βιώσιμη λύση στο δημόσιο χρέος (αναστολή πληρωμής με στόχο τη διαγραφή μεγαλύτερου μέρους) και η κατάργηση των Μνημονιακών μέτρων που είχαν οδηγήσει σε φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Η προώθηση των πιο πάνω έφερνε αναπόφευκτα στο προσκήνιο τη παραμονή ή μη της χώρας στην Ευρωζώνη-Ευρώ, ανάλογα με την στάση της Ευρωζωνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ.
Θα αναφερθώ σε ένα γεγονός ιστορικής σημασίας που βίωσα ως κυβερνητικό στέλεχος (γ.γ. Βιομηχανίας Υπ. Παραγωγικής Ανασυγκρότησης με επικεφαλής τον Παν. Λαφαζάνη). Ήταν Παρασκευή βράδυ λίγο πριν τη μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για το ΟΧΙ, όταν δέχτηκα τηλεφώνημα από τον Παν.Λαφαζάνη να πάω στο Μέγαρο Μαξίμου για μια συνάντηση με την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα. Εκεί μου ανακοίνωσαν ότι ήταν ανάγκη ενός έκτακτου ταξιδίου στη Μόσχα για διερεύνηση με κυβερνητικούς παράγοντες της Ρωσίας των προϋποθέσεων έκδοσης εθνικού νομίσματος (λόγω εξειδίκευσης μου στα χρηματοοικονομικά).! Ήταν ένα ταξίδι που δεν ανακοινώθηκε (ουσιαστικά incognito) για προφανείς λόγους. Έφυγα με νυχτερινή πτήση Aeroflot και την επομένη Σάββατο 4/7/15 είχα διεξοδικές συζητήσεις με τον αντιπρόεδρο της «Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας» (GOZNAK) και κυβερνητικά στελέχη για τις προϋποθέσεις και τα προβλήματα έκδοσης εθνικού νομίσματος. Την επομένη ημέρα Κυριακή (μέρα Δημοψηφίσματος) γύρισα Αθήνα και συνέταξα «ειδική έκθεση» την οποία κοινοποίησα στον Παν.Λαφαζάνη και παραπέρα στον Αλέξη Τσίπρα. Το αποτέλεσμα της διερεύνησης ήταν ότι η «GOZNAK» μπορούσε να αναλάβει την έκδοση εθνικού νομίσματος σε διάστημα 2-3 μηνών και το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια επίσημη επικοινωνία της ελληνική κυβέρνησης με την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας.(*) 1 ( . Αναλυτικά το κείμενο της «ειδικής έκθεσης» και άλλα σχετικά υλικά, παρατίθεται σε ένα πρόσφατο βιβλίο μου το 2024 με τίτλο: Γιάννης Τόλιος «Αναζητώντας ελπιδοφόρους ορίζοντες», εκδ. Άπαρσις, Αθήνα, σελ. 269-274).
Τελικά τη Δευτέρα μετά το Δημοψήφισμα (6/7/15), σε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που συγκάλεσε ο Π.τ.Δ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο Αλ.Τσίπρας, αγνόησε την εντολή του ελληνικού λαού (61,3% υπέρ του ΟΧΙ) και συμφώνησε με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς (Β.Μαϊμαράκη/ΝΔ, Φ.Γεννηματά/ΠΑΣΟΚ, Στ.Θεοδωράκης/Ποτάμι, Π.Καμμένος/Ανεξάρτητοι Έλληνες,) εκτός Δ.Κουτσούμπα ΚΚΕ, να αποδεχτούν τους όρους των δανειστών (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΜΣ) και υπογραφής ενός τρίτου Μνημονίου συνέχεια της «φιλοσοφίας» των προηγούμενων, βάζοντας διαχρονικές αλυσίδες υποταγής και απομύζησης του ελληνικού λαού ως το 2060.!! Το πρόσφατο αίτημα του Αλ.Τσίπρα για δημοσίευση των πρακτικών του «συμβουλίου αρχηγών», έχει προφανώς στόχο να αναδείξει τις ευθύνες των κομμάτων του αστικού κατεστημένου και της ολιγαρχίας, που επιχειρούν να πλαγιοκοπήσουν Αλ.Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ αποσιωπώντας τις ευθύνες τους για την αποδοχή και στήριξη των αντιλαϊκών μέτρων.!
Ωστόσο υπάρχουν ακόμα ερωτήματα, κατά πόσο η ελληνική οικονομία, θα μπορούσε για διάστημα 2-3 μηνών, ως την κυκλοφορία εθνικού νομίσματος, να λειτουργήσει σε συνθήκες «capital control» και απουσία χορήγησης ρευστότητας (χρήματα σε ευρώ) από την Ε.Κ.Τ.! Για αυτήν την προσωρινή δυσκολία υπήρχαν διάφορες σκέψεις και προτάσεις αντιμετώπισης τους.! Ωστόσο προέκυψε μια δυνατότητα που ήταν ως τότε άγνωστη και το πρόβλημα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Σε συνεδρίαση της Π.Γ. και της Κοιν.Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ (Παρασκευή 10/7/15), η «Αριστερή Πλατφόρμα» με εισήγηση του Παν.Λαφαζάνη, πρότεινε την αξιοποίηση αποθεματικού ύψους 16-22 δις €, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), που ήταν κατατεθειμένα σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδας για κάλυψη έκτακτων αναγκών της, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση των δυσκολιών ρευστότητας. Ήταν μια ρεαλιστική πρόταση και μια λύση ανάγκης, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει και τη διαπραγματευτική στάση της τρόϊκας!!
Συνέχεια και τέλος της μαρτυρίας Τόλιου (πλήρης τεχνικὴ ἐκθεση και άλλα σχετικά υλικά, παρατίθεται σε ένα πρόσφατο βιβλίο μου το 2024 με τίτλο: Γιάννης Τόλιος «Αναζητώντας ελπιδοφόρους ορίζοντες», εκδ. Άπαρσις, Αθήνα, σελ. 269-274:
Ο Αλέξης Τσίπρας και το στενό του επιτελείο, απέρριψαν την πρόταση και προχώρησαν σε διαδικασίες αποδοχής του Γ’ Μνημονίου, καταπατώντας το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος, τις ρητές προεκλογικές δεσμεύσεις («καμιά θυσία για το Ευρώ», «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», κά).
Οι συνέπειες αυτής της «κυβίστησης» (κωλοτούμπας) του Αλ.Τσίπρα, ήταν πολλαπλές.! Κατ’ αρχάς συνεχίστηκαν οι μνημονιακές πολιτικές καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος, αρπαγής των δημοσίων επιχειρήσεων και περιουσίας από ξένους και εγχώριους ολιγάρχες, το φόρτωμα νέων βαρών στο δημόσιο ύψους 40 δις € για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, κά. Πάνω από όλα η ασυνέπεια του ΣΥΡΙΖΑ, διευκόλυνε την επιστροφή της ΝΔ για συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ταυτόχρονα το αφήγημα «μένουμε Ευρώπη» δέκα χρόνια μετά, παραδέρνει στη βαθειά και πολύπλευρη κρίση της ΕΕ, με τελευταία εξέλιξη το πρόγραμμα στρατιωτικοποίησης των οικονομιών (RearmEurope).!!
Οι εξελίξεις ξαναφέρνουν στο προσκήνιο την ανάγκη εφαρμογής μιας πολιτικής ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας της χώρας και εφαρμογής προγράμματος παραγωγικής ανόρθωσης, ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών, εφαρμογής πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας με όλες τις χώρες, καθώς την απαλλαγή από την Αμερικανο-Ευρω-ΝΑΤΟϊκή επικυριαρχία, για να ανοίξει ο δρόμος προς τη σοσιαλιστική προοπτική.!»
Αμνησία κε Μανώλη ή αγιογραφία!!!! Θα γράψεις άραγε καποτε και για τη στάση του στη Συμφωνία των Πρεσπών;
“μας τηλεφωνεί από το ταπεινό του γραφείο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Εκεί όπου βρίσκεται μέχρι τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες MONOΣ, παρέα με τα σπαθιά, τα καριοφίλια και τα εθνόσημα” … εντάξει, αυτό το σημείο χρήζει και bonus στο payrol.
Άμα είσαι κομματόσκυλο….
Ο υπουργός που άφησε την Αθήνα να καεί ως νέος Νέρωνας. Ο υπουργός των 100άδων χιλιάδων προσλήψεων στο Δημόσιο της περιόδου κυβερνήσεων Κωστάκη Καθιστού Βούδα. Ένα φαγοπότι που μπορεί να συγκριθεί μόνο με ότι συμβαίνει επί Κούλη του επονομαζόμενου και Μεσσία. Του ΠτΔ που αποδέχθηκε και υπέγραψε με χέρια και πόδια το τρίτο και πιο επαίσχυντο μνημόνιο που παρέδωσε τη χώρα αμαχητί σε ντόπια και αλλότρια συμφέροντα. Που αποδέχθηκε τη συμφωνία των Πρεσπών δίχως να κουνήσει βλέφαρο.
Για αυτόν τον ανεκδιήγητο καιροσκόπο γράφει αγιογραφία ο Κοττάκης και άλλοι…..
Άξια τα μισθά….
Άμα είσαι εκτός τόπου & χρόνου…και ίσως γεμάτος προκαταλήψεις…
προφανώς δεν κατανόησες τα γραφόμενα του κ. Κοττάκη που προσπαθεί πάντα να δίνει σωστή ειλικρινή ενημέρωση και την άποψή του με ευθύτητα και εντιμότητα σε όσα θέματα αναφέρεται, όταν τα ΜΜΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ μας πουλάνε φούμαρα και ρίχνουν λάσπη όπου τους διατάζουν οι σκοτεινοί αφέντες τους. Προτείνω να ξαναδιαβάσεις το κείμενο και να σκεφθείς από άλλη οπτική γωνία τα γραφόμενα.
“Από άλλη οπτική γωνία”
δηλαδή αυτή του κομματόσκυλου που εσύ κοιτάζεις τα πράγματα κι εγώ δεν υπήρξα ποτέ και κανενός.
Ξέχασα να πω ότι ήταν ο ΠτΔ που υπέγραφε μνημονιακά προεδρικά διατάγματα ωσάν να ήταν αυτόγραφα και έκανε κομφετί το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος. Αυτά ένας ΠτΔ έστω και αν στο πολιτειακό μας σύστημα έχει εν πολλοίς διακοσμητικό ρόλο, έστω και αν είναι πουλημένος δεν τα κάνει ΑΝ σέβεται τον εαυτό του και την υποτιθέμενη Δημοκρατία που υπηρετεί.
Η μόνη θέση που του αξίζει είναι αυτή στον Καιάδα της Ιστορίας μαζί με πλειάδα άλλων. Το κακό είναι πως η πλειοψηφία των πολιτών δυστυχώς σκέφτεται (ή δεν σκέφτεται) όπως εσύ.
Κατάρα….