Κρίση ταυτότητας στη Νέα Δημοκρατία

Πρώτον, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σχεδιάζει πρόωρες εκλογές. Εργάζεται με στόχο να εξαντλήσει, αν τα καταφέρει, την τετραετία, αλλά, όπως προέκυψε από τα οικονομικά μέτρα της πολιτικής που ανακοίνωσε από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, τα οποία απευθύνονται στα δυσαρεστημένα εκλογικά ακροατήρια της Νέας Δημοκρατίας (οικογένεια, συνταξιούχοι, Ενοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας, διπλωμάτες, κάτοικοι παραμεθόριων περιοχών και υπαίθρου), φαίνεται ότι προσπαθεί να συσπειρώσει την ύστατη ώρα την εκλογική βάση της. Χωρίς, όμως, να πάψει να… αλληθωρίζει προς το Κέντρο.

Το γεγονός ότι στην ομιλία του στη ΔΕΘ δεν αναφέρθηκε στη συνταγματική αναθεώρηση -και δεν επρόκειτο να αναφερθεί, εάν δεν δεχόταν σχετική ερώτηση 5 λεπτά πριν από το τέλος της συνέντευξης, στην οποία μάλιστα είπε ότι «χωρίς τη συναίνεση των υπόλοιπων κομμάτων δεν υπάρχει αναθεώρηση»- επιβεβαιώνει τα σενάρια των πρόωρων εκλογών. Η συνταγματική αναθεώρηση, η πρώτη φάση της οποίας θα έληγε το 2027, δεν είναι προτεραιότητά του.

Προτεραιότητά του είναι η προετοιμασία για τις εκλογές. Οπως είπε, άλλωστε, «δεν είναι στο μυαλό μου για εκλογές τώρα». «Τώρα» ναι, «αύριο» όμως;

Δεύτερον, περιστοιχιζόμενος από συνεργάτες που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και επιμένουν στις «μεταρρυθμίσεις», αλλά και πιεζόμενος από τις αρνητικότατες δημοσκοπήσεις και από την τεράστια αποσυσπείρωση της βάσης της Νέας Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός συμπεριφέρθηκε ως πολιτικό εκκρεμές στη ΔΕΘ. Ανακοίνωσε σπουδαία μέτρα για τις οικογένειες και τους νέους, με έμφαση στον μηδενισμό της φορολογίας για τους τετράτεκνους, έστω κι αν αυτός αρχίσει από το φορολογικό έτος 2026.

Αντέγραψε έτσι την πολιτική που ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο του 2025 στην Ουγγαρία ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν, τον οποίο ο κύριος Μητσοτάκης θεωρεί ακροδεξιό. Μάλιστα, ο Ορμπαν πολύ πιο προωθημένα απήλλαξε από τον φόρο εισοδήματος τις μητέρες με δύο ή τρία παιδιά.

Ωστόσο, ο κύριος Μητσοτάκης, πιεζόμενος από την εκσυγχρονιστική πτέρυγα που εδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου, θόλωσε το πρόσημο των παροχών του, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να άρει τα αυστηρά μέτρα για την αναστολή του καθεστώτος ασύλου, μετά τις προειδοποιήσεις της συμβούλου του, διευθύντριας του ΟΑΣΕ Μαρίας Τελαλιάν, αλλά και δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι θα καταθέσει προσεχώς… νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση μεταναστών, με πρόσχημα την κάλυψη κενών στην αγορά εργασίας – στη γραμμή του Δημήτρη Καιρίδη και όχι του Θάνου Πλεύρη. Το πολιτικό του μήνυμα θόλωσε. Η κρίση πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας που διέρχεται η Ν.Δ. ανεδείχθη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κύριος Μητσοτάκης συνέδεσε το Δημογραφικό με το «κόστος των συντάξεων», ανοίγοντας σενάρια για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης!
Τρίτον, στο πλαίσιο του προεκλογικού του σχεδιασμού, ο κύριος Μητσοτάκης χάραξε εγκαίρως την τακτική του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, καθώς και στον Αλέξη Τσίπρα και τον Αντώνη Σαμαρά, που σχεδιάζουν την ίδρυση κόμματος. Απέφυγε να απαντήσει σε ερώτημα για πιθανή μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και -περιέργως- με τον Αλέξη Τσίπρα, μιλώντας για «τοπίο στην ομίχλη» (σε παλαιότερες συνεντεύξεις του εξηγούσε αναλυτικά γιατί δεν μπορεί να συνεργαστεί ούτε με τον Νίκο Ανδρουλάκη ούτε με τον πρώην πρωθυπουργό), και κράτησε πολύ χαμηλούς τόνους.

Τέταρτον, εις ό,τι αφορά τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή, αναφέρθηκε στις διαφωνίες που είχε μαζί τους σε χαμηλούς τόνους αυτή τη φορά και εξέφρασε την ευχή ότι θα επικρατήσει το ότι «η μόνη λογική» είναι η Νέα Δημοκρατία, η παράταξη της σταθερότητας. Το προηγούμενο βράδυ, όμως, είχε αναφερθεί αορίστως σε «βαρίδια του παρελθόντος». Οταν δημοσιογράφος ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Καραμανλή «έπεσαν» από τα σκάνδαλα Κοσκωτά και Βατοπαιδίου, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε εκτενώς στην εξάντληση της τετραετίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ δεν είπε λέξη για την κατάρρευση της σκευωρίας του Βατοπαιδίου.

Πέμπτον, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός φαίνεται να εγκαταλείπει σιωπηρά το σενάριο της αυτοδυναμίας προκύπτει και από την άρνησή του να αλλάξει τον εκλογικό νόμο.
Εκτον, στο πλαίσιο επίσης του προεκλογικού του σχεδιασμού και της οικοδόμησης από τώρα πειστικών δικαιολογιών για τις πιθανές κακές επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας στις κάλπες, ο κύριος πρωθυπουργός επιτέθηκε δύο φορές στα «συμφέροντα». Ιστορικά, πάντα κάπως έτσι καταλήγει η θητεία ενός Μητσοτάκη: ξεκινά με πλήρη στήριξη από τα συμφέροντα και καταλήγει με την εκ μέρους του καταγγελία των συμφερόντων ως διαπλοκής που τον υπονομεύει. Οχι πολύ πειστικό.

Εβδομον, οδυνηρές εκπλήξεις έκρυβαν οι απαντήσεις του κυρίου πρωθυπουργού για τα εθνικά θέματα. Στο ζήτημα των κακών ελληνοαμερικανικών σχέσεων άφησε να διαφανεί το άγχος του για την καθυστέρηση της έλευσης της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, με το ρήμα «με ανησυχεί».

Στο ζήτημα της Μονής Σινά, τη μέρα που το BBC αποκάλυψε το σχέδιο της αιγυπτιακής κυβέρνησης να τη μετατρέψει σε resort, ο πρωθυπουργός διακήρυξε ότι η φιλοδοξία του είναι να διατηρήσει η μονή απλώς τον «λατρευτικό ελληνορθόδοξο χαρακτήρα της» και δεν είπε λέξη για το ιδιοκτησιακό θέμα. Στο θέμα του καλωδίου της Κύπρου τόνισε ότι προτεραιότητα της Ελλάδος είναι η ηλεκτρική διασύνδεση με την Αίγυπτο, καθώς και στο εσωτερικό με τα Δωδεκάνησα και με την Κρήτη, και έπεται η υπόθεση του καλωδίου, για την οποία σχολίασε ότι θα ολοκληρωθεί μόνο αν η Κυπριακή Δημοκρατία πληρώσει το «κατάλληλο τίμημα».

Δεν απάντησε, όμως, πότε θα είναι ο «κατάλληλος χρόνος» για την πόντιση του καλωδίου, για το οποίο αντιδρά η Τουρκία.

Ογδοον, δυσάρεστη εντύπωση προκάλεσε η ανετοιμότητα του πρωθυπουργού να απαντήσει σε ερώτημα για την προειδοποιητική επιστολή της Κομισιόν για τον μηδενισμό του ΦΠΑ στα αγαθά. Δήλωσε απληροφόρητος, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο για τον υπερπληροφορημένο κύριο Μητσοτάκη. Ο οποίος ήξερε πόσες φορές κάηκε η Αμερική για να δικαιολογήσει την πολιτική του στις πυρκαγιές, αλλά όχι αν έλαβε επιστολή η κυβέρνησή του από την Ε.Ε. για τον μηδενισμό του ΦΠΑ στα καύσιμα…

Ενατον και τελευταίο, αλλά όχι έλασσον: σε μια συνέντευξη όπου ο πρωθυπουργός δέχτηκε τουλάχιστον πέντε ερωτήσεις για τα σκάνδαλα της μαφίας και του ΟΠΕΚΕΠΕ, και οχυρώθηκε πίσω από το Ελεγκτικό Συνέδριο για να αποκρούσει τις διαρκείς αναφορές στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και τους στημένους διαγωνισμούς, έχει ενδιαφέρον ότι ο κύριος Μητσοτάκης έκλεισε το θέμα της αλλαγής διεύθυνσης του Μεγάρου Μαξίμου με την επιστροφή του ανιψιού του, Γρηγόρη Δημητριάδη.

«Δεν τίθεται τέτοιο θέμα» απάντησε κοφτά, παρά τη θετική υποδοχή που είχε ο κύριος Δημητριάδης από στελέχη του κόμματος στο «Βελλίδειο» το Σάββατο το βράδυ. Προφανώς, ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος, ο οποίος εστάλη σε ειδική αποστολή στην Κατερίνη με εντολή να συσπειρώσει τους απογοητευμένους νεοδημοκράτες, εκπληρώνει καλύτερα αυτό το έργο! Είναι καταλληλότερος! Πρόκειται περί ανεκδότου, βεβαίως, που πιστοποιεί τη μεγάλη κρίση ταυτότητας της Νέας Δημοκρατίας στον δρόμο προς τις εκλογές. Οι ιδεοληψίες και ο εγωισμός δεν αφήνουν τον πρωθυπουργό να προσεγγίσει την παράταξη…

Το κενό που εντόπισε ο Αντώνης Σαμαράς στην τελευταία συνέντευξή του στο «Βήμα», την 1η Αυγούστου, δεν έκλεισε στη Θεσσαλονίκη – εξακολουθεί να υπάρχει. Κενό που διευρύνεται από τη μετριότατη πολιτική ομιλία που εκφώνησε ο Αλέξης Τσίπρας στον «Economist», με την οποία απευθύνθηκε στο παλιό του ακροατήριο στον κόσμο της εργασίας, αλλά αδιαφόρησε πλήρως για τις χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις της αγοράς τού «επιχειρείν», οι οποίες διώκονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει εγκαθιδρύσει στην αγορά προς όφελος των μεγαλύτερων η κυβέρνηση της Ν.Δ. Οταν τοποθετείς το βήμα σου μία μέρα πριν από την ομιλία του πρωθυπουργού, πρέπει να είσαι καλύτερος. Ο κ. Τσίπρας δεν ήταν. Ο πολιτικά μονόφθαλμος κ. Μητσοτάκης ήταν πληρέστερος, παρά τα αδιέξοδά του…

Η χώρα, δυστυχώς, έχει κενό ηγεσίας. Οχι απλώς κενό για ίδρυση νέων πολιτικών κομμάτων.