Ο Μίλτος Τεντόγλου είναι πρώτα… αεροπόρος κι έπειτα αθλητής. Με τόσες… πτήσεις σε μεγάλους αγώνες μπορεί να το ισχυριστεί και ίσως νάχει δίκιο.
Μετά τη συλλογή μεταλλίων, αποκάλυψε, για πρώτη φορά, τον επόμενο στόχο του: Το Παγκόσμιο ρεκόρ. Στο μήκος οι κορυφαίες επιδόσεις είναι… στοιχειωμένες!.
Παράδειγμα: Το 8,13μ του Τζέσε Όουενς το 1935 άντεξε 25 χρόνια, το 8,90μ του Μπόμπ Μπίμον στο Μεξικό το 1968 που σημειώθηκε με τη βοήθεια του υψομέτρου έμεινε όρθιο για 23 χρόνια, ενώ το 8,95μ του Μάικ Πάουελ στο Τόκιο το 1991 μετρά ήδη 31 χρόνια και συνεχίζει…
Ακόμη και το ευρωπαϊκό ρεκόρ του Αρμένιου Ρόμπερτ Εμιάν (8,86μ.) που είχε σημειώσει ως αθλητής της ΕΣΣΔ έχει ζωή 36 χρόνων για να μην πάμε στο δικό μας πανελλήνιο ρεκόρ του Λούη Τσάτουμα (8,66μ) που σημειώθηκε το 2007!
Ο αμερικανικός «εμφύλιος» των Λιούις – Πάουελ έφερε το 1991 παγκόσμιο ρεκόρ
Ο Μίλτος λοιπόν έχει δρόμο μπροστά του. Η καλύτερή του επίδοση είναι 8,60μ και σημειώθηκε πέρσι στην Καλλιθέα (26/5). Το 8,52μ που σημείωσε στο Μόναχο το βράδυ της Τετάρτης πέρα από ρεκόρ αγώνων, ρεκόρ σταδίου κτλ αποτελεί την 3η καλύτερή του επίδοση. Η σταθερότητά του σε μεγάλα άλματα είναι το όπλο που μπορεί να αξιοποιήσει. Όπως και η ηρεμία μέσα στους αγώνες. Δείχνει να απολαμβάνει την αναμέτρηση με επιφωνήματα για τις καλές ή τις άσχημες προσπάθειές του. Αυτός ο αέρας, η σιγουριά που αποπνέει τον βοηθά να κάνει το καλό άλμα.
Το μυθικό 8,90μ του Μπομπ Μπίμον στο Μεξικό το 1968
https://www.youtube.com/watch?v=d9cqlo6Y1Zk&ab_channel=Track%26FieldFan
Το πρώτο του άλμα που βγήκε άκυρο στον τελικό της Τρίτης ήταν σίγουρα πιο πάνω από τα 8,52μ που του χάρισε το χρυσό. Το «ακυράκι» όπως είπε…
Αυτό που συνηγορεί στη βελτίωση των επιδόσεών του είναι η σταθερότητα του. Το «καλό άλμα» που το έχει κάνει σε προπόνηση μπορεί να έρθει σε ένα μίτινγκ ή σε μια επίσημη διοργάνωση. Είναι θέμα μέρας και… τύχης. Από τους εν ενεργεία αθλητές στο αγώνισμα του είναι ο μόνος που μπορεί να γίνει Ευρωπαίος ρέκορντμαν ίσως και παγκόσμιος.
Το μήκος μοιάζει με την καλή φωτογραφία. Ακόμα κι ένας καλός φωτογράφος μπορεί να μείνει στην ιστορία επειδή όλα του ήρθαν βολικά κάποια στιγμή. Ο φωτισμός ή το θέμα για τον φωτογράφο, ο άνεμος για τον αθλητή.
Κάποιες φορές ισχύει και το αντίστροφο. Στην ιστορία έχει μείνει το πάθημα του μεγάλου Κουβανού Ιβάν Πεντρόσο. Το 1992 στην Ιταλία «απογειώθηκε» στα 8,96 ήταν παγκόσμιο ρεκόρ και έπαθλο από τους διοργανωτές μια «Φεράρι«» αξίας 130.000 δολαρίων που έδιναν οι διοργανωτές σε όποιον κάνει παγκόσμιο ρεκόρ. Αμέσως μετά την προσπάθεια μετρήθηκε ο άνεμος, αλλά με έκπληξη οι κριτές ανακάλυψαν ότι ένας άγνωστος ήταν μπροστά στο ανεμόμετρο. Αποτέλεσμα ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ να μην αναγνωριστεί και ο Πεντρόσο να χάσει και το ρεκόρ και τη Φεράρι…
