Καλοκαίρι του 1974 ο Πελέ έρχεται στην Ελλάδα προσκεκλημένος εταιρείας αναψυκτικών που διαφήμιζε. Ο κόσμος, τότε, είχε νωπή ακόμα την εικόνα του ανθρώπου που οδήγησε τη Βραζιλία στο θρίαμβο του 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό, αλλά και την άρνησή του να ενισχύσει την Πρωταθλήτρια Κόσμου στο Μουντιάλ που θα άρχιζε σε λίγες μέρες στη Γερμανία.
Στις 23 Ιουνίου ήρθε και κατέλυσε στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Εκεί σε κάποια από τις πρώτες του βόλτες συνάντησε τον Αντώνη Αντωνιάδη. Όταν οι συνοδοί του του είπαν ποιός είναι θέλησε να τον γνωρίσει. Λίγη ώρα μετά τη θλιβερή είδηση για τον θάνατο του «βασιλιά» λέει στο «Newsbreak.gr»:
«Αιφνιδιάστηκα. Είχα πάει με μια κοπέλα για μπάνιο και ξαφνικά βλέπω τον θρυλικό Πελέ να έρχεται προς το μέρος μου κι από πίσω φωτογράφοι. Μου είπε ότι με θυμόταν από τον αγώνα που έδωσε η Εθνική Ελλάδας στο θρυλικό Μαρακανά. Είχαμε εκπλήξει τον κόσμο με το 0-0 που φέραμε κι όπως μου είπε ήταν στην εξέδρα κι έβλεπε τον αγώνα. Ευγενέστατος. Θυμόταν την παρουσία μου στο γήπεδο. Τάχασα. Ήταν ένας ευγενέστατος άνθρωπος, χωρίς έπαρση.»
Οι δρόμοι τους μπορεί να μην συναντήθηκαν στα γήπεδα, αλλά είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα και στις επόμενες επισκέψεις του Πελέ.
«Αυτό που κρατάω είναι η διαγωγή του. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να αποτελεί παράδειγμα. Ο Πελέ ποτέ δεν προκάλεσε. Αγωνίστηκε για χρόνια στα γήπεδα, πήγε στις ΗΠΑ και έμαθε ποδόσφαιρο σε μια απέραντη χώρα κι αργότερα ήταν πάντα ευγενής, καταδεχτικός. Τον θεωρώ τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε στα γήπεδα…»
