Όλοι γράφουμε ότι ο Εμμανουήλ Καραλής, η 23χρονη ελπίδα της Ελλάδας στο άλμα επί κοντώ, κέρδισε το πρώτο του μετάλλιο στην Κωνσταντινούπολη ως άνδρας και ήταν ασημένιο, Λάθος!
Ο Εμμανουήλ Καραλής πριν την επιτυχία της περασμένης Κυριακής είχε καταφέρει να πάρει ένα άλλο μετάλλιο, χρυσό, ολόχρυσο, σε έναν πολύ πιο δύσκολο αγώνα: Αυτόν με την κατάθλιψη.
Τον περασμένο Αύγουστο με μια ανάρτησή του στο twitter ενημέρωνε τους φίλους του για τον άλλο, μεγαλύτερο αγώνα που έδινε. Έγραψε:
«Μετά από τραυματισμό στη σεζόν του κλειστού στίβου, ακολούθησε μια σειρά συμβάντων που μείωσαν το ηθικό μου. Για πρώτη φορά φέτος, έπαθα κρίση πανικού κάτι που, κατά συνέπεια, με βύθισε στο άγχος και την κατάθλιψη για αρκετό διάστημα» επεσήμανε,
«Πίεσα τον εαυτό μου πολύ σκληρά για να αντιστρέψω αυτή την κατάσταση, αλλά αυτό χειροτέρεψε τα πράγματα και, δυστυχώς, ο «κακός» Μανόλο κυριάρχησε» σημείωσε. «Πίεσα τον εαυτό μου να συνεχίσω τη σεζόν και να προσπαθήσω να είμαι θετικός και να χαίρομαι κάθε διοργάνωση, όπως κάνω, αλλά πάντα ένιωθα χαμένος και δίχως κίνητρο…Είμαι κουρασμένος και νιώθω πλήρως εξαντλημένος. Σταματάω εδώ τη σεζόν. Χρειάζομαι ξεκούραση και να επικεντρωθώ στην ψυχική μου υγεία για λίγο. Πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να κάνω ένα διάλειμμα για να επανακτήσω το χαμόγελό μου».
Τα όσα ακολούθησαν απέδειξαν ότι βγήκε νικητής. Βρήκε και πάλι το χαμόγελό του και την όρεξη για προπόνηση. Με Πολωνό προπονητή, με συνοδοιπόρους στις ατέλειωτες ώρες προπόνησης εκπτροσώπους της μεγάλης σχολής του αθλήματος επιστρέφει στο δρόμο που έχει χαράξει από μικρός.
Το άθλημα που έχει διαλέξει, το άλμα επί κοντώ, είναι κατεξοχήν άθλημα μοναχικό. Ο αθλητής και ο πήχης. Κριτής είναι η μεζούρα που δείχνει εάν πέτυχε. Το κρίσιμο άλμα, έξι, σχεδόν μέτρα πάνω από το έδαφος απαιτεί συγκέντρωση σε ένα χώρο που υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι και ευελιξία. Σε ένα -σκάρτο – λεπτό, τόσο κρατά η προσπάθεια, παίζονται όλα. Και σε όλα αυτά μπαίνει η τακτική. Το ύψος που πρέπει να ξεκινήσει, οι επιδόσεις των αντιπάλων του.
Κάθε αγώνας μοιάζει με μια παρτίδα σκάκι. Στην προπόνηση, χωρίς άγχος, χωρίς αντιπάλους όλα μοιάζουν εύκολα. Στον αγώνα όμως;
Την περασμένη Κυριακή στην εξέδρα ήταν όλη η ομάδα στίβου. Ο Μίλτος Τεντόγλου, ο Γιώργος Πομάσκι, η παρέα του στις μεγάλες διοργανώσεις και το στήριγμά του στις δύσκολες στιγμές. Όλοι ήταν εκεί γιατί ήξεραν ότι έπρεπε να κερδίσει ένα μετάλλιο. Και τον στήριξαν.
Ο Εμμανουήλ, ο Μανόλο για τους φίλους, του κέρδισε το ασημένιο και τον χειροκροτούμε. Το μεγαλύτερο χειροκρότημα όμως χρειάζεται για το χρυσό που κέρδισε τους προηγούμενους μήνες και τον έκανε να ξαναβρεί τον εαυτό του!
