O επικεφαλής του «Γαλανόλευκου Φάρου», του μοναδικού συνδέσμου φίλων της Εθνικής ομάδας, Νίκος Φλέκκας μίλησε στη «Δίκη στο Open» για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύνδεσμος με την Ομοσπονδία.
Αναλυτικά όσα είπε ο Νίκος Φλέκκας:
Αρχικά: «Ταξιδεύω από το 2003 για την Εθνική. Είμαστε ο μοναδικός σύνδεσμος αναγνωρισμένος από την Ομοσπονδία. Η προσπάθειά μας ως «Φάρος» είναι να είμαστε πάντα κοντά στα παιδιά της Εθνικής Ελλάδας. Δυστυχώς, τα τελευταία τρία χρόνια αντιμετωπίζουμε τεράστια προβλήματα, μηδέν παρουσία, αλλά το καθήκον μας είναι να είμαστε κοντά στα παιδιά. Και όλο μας το είναι, ενώ είχαμε πει ότι θα σταματήσουμε γιατί όταν δε σε βοηθάνε και πρέπει να βγάζεις χιλιάδες ευρώ από την τσέπη σου, δεν μπορείς. Δεν τα έχω εγώ, δεν τα έχει ο «Φάρος». Όταν πηγαίνουμε στο εξωτερικό λέμε «παιδιά, δώστε μας 10 ευρώ για να μπορούμε να καλύψουμε κάποια έξοδα». Ο Τάσος ο τρομπετίστας είναι μεγάλη δύναμη, είναι ο 12ος παίκτης της Εθνικής, το 2004 η ΕΠΟ του ζήτησε να βοηθάει την Εθνική ομάδα, πήγε στο Euro, είναι πάντα μαζί και ξαφνικά τα τελευταία τρία χρόνια πρέπει να τα πληρώνουμε όλα εμείς. Δεν έχουμε δημιουργήσει ποτέ επεισόδια, εμείς είμαστε οικογενειάρχες. Αγάπη μας είναι η Εθνική ομάδα.
Το χειρότερο πράγμα που μου είπε ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι όταν φεύγαμε από την Ιρλανδία που έχουμε κερδίσει, ότι δε θέλει οπαδική θύρα όπως η Θύρα 13. Εμείς είμαστε αγνοί φίλαθλοι. Ήρθε ο κ. Μπαλτάκος, είδε το μουσείο και του είπα: «κ. πρόεδρε, εμείς είμαστε πάντα δίπλα στην ομοσπονδία γιατί αυτό είναι το καθήκον μας, και αυτό το μουσείο σε συνεργασία με την ΕΠΟ με κάποιον δήμο, να το φτιάξουμε στην Αθήνα γιατί εκεί είναι η δύναμη της Εθνικής». Όπως το είπα, μπήκε από το ένα αυτί και βγήκε από το άλλο και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Εμάς η προσπάθειά μας είναι να βοηθήσουμε την Εθνική να πάει στο Euro 2024. Το αυριανό παιχνίδι δεν μας ενδιαφέρει, είναι βαθμολογικά αδιάφορο. Αλλά στις 21 και 26 Μαρτίου θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να δημιουργήσουμε μια κερκίδα για να βοηθήσουμε τα παιδιά γιατί όταν έχεις πάει τελευταία φορά στο Euro το 2012 και τελευταίο Μουντιάλ το 2014, 10 χρόνια είναι πίκρα. Αλλά ο «Φάρος» ήταν δίπλα».
Για το μουσείο της Εθνικής στα Χανιά: «Η είσοδος είναι ελεύθερη. Είναι αγάπη, είναι χτισμένο εδώ και 12 χρόνια, ξεκίνησε ως μουσείο της Εθνικής Ελλάδας με 200 εκθέματα και τώρα έχει 4.500 φανέλες ξένων εθνικών ομάδων γιατί αυτό που πρεσβεύει και μας λέει η FIFA και η UEFA εμείς το κάνουμε πράξη. Έχω πάει σε 56 χώρες δίπλα στα παιδιά της Εθνικής. Ήμουν στα Φερόε που χάσαμε 2-1, δεν βρίσαμε ποτέ, είπαμε στα παιδιά «πάμε, συνεχίζουμε». Και αυτό θα πω και στα παιδιά τώρα. Έχουμε 7.000 μέλη σε όλο τον κόσμο, με αντιπροέδρους σε όλο τον κόσμο και σε όλη την Ελλάδα. Και για μένα το μεγαλύτερο συναίσθημα που παίρνω είναι όταν είμαι στις κερκίδες στο εξωτερικό, έχουμε μια τεράστια σημαία 25 επί 20 μέτρα, τη σηκώνουμε και τραγουδάμε τον εθνικό ύμνο. Δεν είμαι εθνικιστής, αγαπάω την Ελλάδα. Και για αυτά τα παιδιά θα είμαι πάντα δίπλα τους».
Για τα εκθέματα του μουσείου και την προσπάθεια για εύρεση περαιτέρω εκθεμάτων: «Δεν μας λείπει τίποτα, τα έχουμε όλα. Τα εκθέματα είναι μια δωρεά 70% από τα παιδιά και ένα 30% είναι αγορές. Και είπα αυτό το μουσείο να γίνει στην Αθήνα με συνεργασία του «Γαλανόλευκου Φάρου» και της ΕΠΟ. Ο Τάκης Νικολούδης μας έχει δώσει την πιο ιστορική φανέλα του μουσείου, αυτή του 1979, που με το γκολ του κόντρα στη Σοβιετική Ένωση η Εθνική προκρίθηκε στο Euro 1980. Το μουσείο έχει δύο αίθουσες, Η μία ονομάζεται 2004 προς τιμήν των παιδιών φυσικά, είναι ο μεγαλύτερος άθλος της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο. Η άλλη ονομάζεται «Αλκέτας Παναγούλιας» γιατί έχω μάθει να σέβομαι την ιστορία της Εθνικής».
Τι ομάδα υποστηρίζει: «Δεν έχω ομάδα. Πατρίδα μου είναι η Ελλάδα. Χαίρομαι που όλες οι ελληνικές ομάδες πάνε καλά στην Ευρώπη, αυτό πρέπει να το χειροκροτάμε ως Έλληνες και να είμαστε περήφανοι και με όλο μου το είναι, όλοι μας στον «Γαλανόλευκο Φάρο» θα προσπαθήσουμε να πάει η Ελλάδα στο Euro 2024. Θα είμαστε τυχεροί ως Ελλάδα και ως πρόεδρος του «Γαλανόλευκου Φάρου» που θα βρούμε στις κερκίδες των γηπέδων της Γερμανίας πάρα πολλούς Έλληνες που αγαπάνε την Ελλάδα και θα φτιάξουμε φανταστικές κερκίδες για την Εθνική ομάδα. Εμείς αυτό είμαστε ο 12ος παίκτης της Εθνικής».
Τι τον ώθησε να φτιάξει τον «Γαλανόλευκο Φάρο»: «Έζησα το Euro 2004, ήμουν 35 μέρες στην Πορτογαλία, κανένας δεν περίμενε ότι η μικρή Ελλαδίτσα θα γίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης. Είχαμε μια απίστευτη Εθνική, έναν απίστευτο προπονητή, δεν ενδιέφερε τότε τα παιδιά ποιος θα παίζει ενδεκάδα, και με αυτό το οικογενειακό κλίμα που είχανε, η Ελλάδα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Εγώ την πρώτη μου φανέλα την πήρα το 2007 στην Κύπρο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε στις 1 Ιουλίου 2004, στον ημιτελικό με την Τσεχία. Είχαμε πει τότε ότι καθήκον μας και υποχρέωση, είναι να είμαστε δίπλα σε αυτά τα παιδιά.
Ζω κάθε μέρα την ιστορία της Εθνικής γιατί μπορεί σε μια μέρα να έχω κάνει και 300 ξεναγήσεις σε κόσμο που έρχεται από όλα τα μέρη της Γης. Ζω το πρώτο γκολ του Kαραγκούνη με την Πορτογαλία, το γκολ του Καραγκούνη με τη Ρωσία. Είναι το πρώτο αξιοθέατο του νομού Χανίων, και στο Trip Advisor και στο Google Maps. Έρχεται κόσμος από όλα τα μέρη της Γης για να δει το μουσείο. Δεν είναι μόνο όμως Εθνική Ελλάδας. Γιατί έχω πει ότι έχω μαζέψει 500 φανέλες, έχω φτύσει αίμα, έχω δώσει πολύ χρήμα, και όταν κάποιος βλέπει τη φανέλα του Ρουμενίνγκε, του Κρόιφ, του Μαραντόνα, τρελαίνεται. Βλέπει τις φανέλες της χώρας του και λέει «πήγα στο μουσείο της Εθνικής Ελλάδας αλλά μέσα είδα απίστευτη ιστορία και για την εθνική ομάδα της χώρας μου». Έχω τη φανέλα του Άρι Χάαν του 1980, έχω και τις τρεις φανέλες του Euro 1980 που πήγε για πρώτη φορά η Ελλάδα».
Κλείνοντας, ο κ. Φλέκκας έκανε μια παράκληση στην ΕΠΟ: «Έχω πάρα πολλά τηλέφωνα από όλα τα μέρη της Ελλάδας που ζητάνε να έρθουν να δουν τον αγώνα Ελλάδα-Γαλλία. Ανοίξτε κάποιες θύρες και δώστε έστω και την τελευταία στιγμή κάποια εισιτήρια. Και ΕΠΟ σημαίνει πρώτα Εθνική ομάδα και ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Εγώ ξέρω την ανακοίνωση της ΕΠΟ όπου είχε πει ο κ. Μπαλτάκος ότι αυτό που έγινε με την Ολλανδία που ήταν κλειστές οι θύρες γιατί δεν το επέτρεψε η Αστυνομία, δεν θα γίνει με τη Γαλλία. Δυστυχώς, ξαναγίνεται το ίδιο πράγμα»
