Ήταν ο μόνος μεγάλος τίτλος που τού έλειπε και, πλέον, ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι από σήμερα, Κυριακή 4 Αυγούστου, και Χρυσός Ολυμπιονίκης, καθώς κέρδισε με 2-0 σετ (7-6, 7-6) τον Κάρλος Αλκαράθ, μετά από έναν συγκλονιστικό -πραγματικά- τελικό.
Ως εκ τούτου, στα 37 του χρόνια και μετά από τέσσερις «άκαρπους» Ολυμπιακούς, ο Σέρβος πολυνίκης κατάφερε στους πέμπτους Ολυμπιακούς Αγώνες που συμμετείχε να γίνει ο μόλις 5ος σούπερ σταρ του τένις -μετά τους Ράφα Ναδάλ, Σερίνα Γουίλιαμς, Αντρέ Αγκάσι και Στέφι Γκραφ-, που φτάνει σε Golden Slam, που έχει κατακτήσει, δηλαδή, όλα τα Grand Slam μαζί και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.
Στο ίδιο γήπεδο όπου πριν από δύο μήνες είδε τον λαβωμένο μηνίσκο του να τού στερεί τη δυνατότητα να διεκδικήσει ένα ακόμη Grand Slam, ο Τζόκοβιτς αντιμετώπισε και πάλι τον Αλκαράθ, με έπαθλο αυτή τη φορά, το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και έγραψε Ιστορία, καθώς, εκτός όλων των άλλων, έγινε ο γηραιότερος που τα καταφέρνει, στερώντας, την ίδια ώρα από τον σπουδαίο αντίπαλο του, πέρα από τον τίτλο, και το να γίνει ο νεαρότερος που θα τα κατάφερνε.
Στο πρώτο σετ μέχρι το 4-4 ο Τζόκοβιτς απειλούσε συνέχεια τον Αλκαράθ με μπρέικ (στο 2-3 προηγήθηκε με 0-40) με τον «Καρλίτος» να αντέχει και στο 9ο γκέιμ να γίνονται απίθανα πράγματα (έξι χαμένα μπρέικ πόιντς ο Ισπανός) πριν το πάρει ο Σέρβος. Και αφού έχασε σετ πόιντ για το 7-5, οι δυο τους οδηγήθηκαν στο τάι μπρέικ, όπου το αμφίρροπο 3-3 έγινε 7-3, με τον Νόλε να φτάνει στο 1-0 σετ μετά από 93 ολόκληρα λεπτά!
Ανάλογη η εικόνα και στο δεύτερο σετ, με τον Τζόκοβιτς να απειλεί με μπρέικ και τον Αλκαράθ να κρατά έστω και με δυσκολία. Από ένα σημείο και μετά και οι δύο τους κρατούσαν με άνεση το σερβίς τους, για να φτάσουμε και πάλι στο τάι μπρέικ. Ο Αλκαράθ ισοφάρισε σε 2-2, παίρνοντας πίσω το μίνι μπρέικ, αλλά αυτός ήταν κι ο τελευταίος του πόντος. Ο συγκλονιστικός Σέρβος δεν τού άφησε κανένα περιθώριο. Ο νεαρός Ισπανός βλέποντας ότι δεν μπορεί με τίποτα να τον λυγίσει άρχισε τα λάθη, για να φτάσουμε στο τελικό 7-2.
Ο Τζοκοβιτς, αφού τον αγκάλιασε και του είπε δύο λόγια στο φιλέ, γονάτισε στο χώμα, έκανε τον σταυρό του και σήκωσε τα χέρια ψηλά στον ουρανό και απλά βούρκωσε. Και όταν, πλέον, συνήλθε, ανέβηκε στην κερκίδα για να χαθεί στις αγκαλιές της οικογένειας του και όλων εκείνων που έκλαιγαν μαζί του. Για μία ακόμη φορά τα είχε καταφέρει κόντρα σε κάθε προγνωστικό.
