Οι ειδικοί του μπάσκετ συμφωνούσαν ότι η Σερβία είναι ένα από τα φαβορί για τον τίτλο στο Eurobasket. Ούτε ο τραυματισμός του 33χρονου Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς στο ματς των ομίλων με την Πορτογαλία ανέκοψε το ρεύμα αυτό, ούτε η ήττα από την Τουρκία που φανέρωσε τις αδυναμίες ήρθε να περιορίσει την τάση αυτή.
Κι όμως η Φινλανδία ανέτρεψε τα πάντα και άναψε το «πράσινο φως» στους άλλους ισχυρούς όπως η Γερμανία, η Τουρκία, ακόμα και η Γαλλία που βλέπουν τον δρόμο προς τον τελικό πιο καθαρά.
Η Φινλανδία τόλμησε και κέρδισε! Έπαιξε χωρίς κόμπλεξ απέναντι σε μια ομάδα… φόβητρο. Στηρίχτηκε στο πείσμα και το ταλέντο των παικτών της όπως ο Λάουρι Μάρκανεν, στον νεότερό του Μίκα Μούρινεν ή σε παίκτες που ξεχωρίζουν για την σταθερότητά τους (Βάλτονεν, Γιάντουσεν, Σάλιν).
Οι Σέρβοι δεν κατάφεραν να πάρουν τίποτα στο ματς από αστέρια όπως ο Μιλουτίνοφ και ο Πετρούσεφ που συγκέντρωσαν 5 και 6 στο σύστημα αξιολόγησης!
Όταν Γιόκιτς και Γιόβιτς σκοράρουν μαζί τους 53 από τους 86 πόντους της ομάδας, είναι φανερό ότι κάτι πάει λάθος.
Απέναντι σε αυτούς η Φινλανδία έσφυζες από… ζωή. Επιθυμούσε ότι τίποτε άλλο να ανταποκριθεί στο… ραντεβού με την ιστορία.

Το σερβικό μπάσκετ περνά μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης. Όχι σε επίπεδο παικτών, αλλά νοοτροπίας. Η κόντρα του Ερυθρού Αστέρα με την Παρτίζαν έχει… ξεφύγει προ πολλού από τα καλώς εννοούμενα όρια ενός ανταγωνισμού μέσα στο γήπεδο. Έχει αποκτήσει διαστάσεις βεντέτας. Αυτό επηρεάζει τους πάντες. Και αυτούς που αγωνίζονται στις δύο ομάδες, αλλά και τους ξενιτεμένους που έχουν σχέση με κάποιο από τα δύο αυτά σωματεία.
Δεν είναι τυχαίο ότι με το τέλος του ματς οι οπαδοί του Αστέρα κατηγορούσαν όσους δεν έχουν σχέση με την ομάδα τους, το ίδιο έκαναν οι φίλοι της Παρτίζαν.
Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι βέβαιο ότι ο κόουτς Πέσιτς στα 76 χρόνια θα αποχωρήσει από την Εθνική και θα ζήσει με τις αναμνήσεις των αναρίθμητων τίτλων που κέρδισε στην πολύχρονη καριέρα του. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς που υποδεικνύεται από πολλούς ως διάδοχός του είναι δύσκολο να πει το «ναι» μετά την τραυματική εμπειρία στην ίδια θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2005 στο Βελιγράδι.
Το χειρότερο όμως είναι σε όλο αυτό το τοξικό κλίμα πως θα πειστεί το μεγάλο αστέρι της ομάδας, ο Νίκολα Γιόκιτς να θυσιάσει τις επόμενες διακοπές του για χάρη μιας ομάδας που περνά κρίση… διαρκείας και μια αποτυχία μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα.