Το πρώτο χρυσό μετάλλιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Στίβου στο Τόκιο δόθηκε στον 34χρονο Καναδό Έβαν Ντάνφι. Ο ίδιος όμως έχει κερδίσει τη γενική αποδοχή των συναθλητών του, αλλά και της οικογένειας του κλασσικού αθλητισμού για λόγους πολύ σημαντικότερους από μια αθλητική επιτυχία.
Η πρώτη φορά ήταν λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το 2016. Τερμάτισε 4ος στα 50 χλμ. βάδην, αλλά ο 3ος Ιάπωνας Χιρούκι κάποια στιγμή τον έσπρωξε και τον έβγαλε από την πορεία του.
Ο Ιάπωνας ακυρώθηκε, στον Ντάνφι, έστω και ετεροχρονισμένα απονεμήθηκε το χάλκινο μετάλλιο που όμως λίγες μέρες αργότερα του αφαιρέθηκε αφού έγινε δεκτή η έφεση των Ιαπώνων.
Η ιστορία του συγκίνησε τους συμπατριώτες του και τον έκανε γνωστό σε ένα αγώνισμα που δεν έχει την αίγλη άλλων. Η Ολυμπιακή Επιτροπή του Καναδά αποφάσισε να προσφύγει στο CAS για τη δικαίωση του αθλητή του.
Ο Ντάνφι πήγε κόντρα στο ρεύμα: «Αυτά συμβαίνουν σε κάθε αγώνα. Δεν νομίζω ότι είχε πρόθεση» δήλωσε και ζήτησε να μην προχωρήσει το θέμα της προσφυγής.
Πολλοί τον κατηγόρησαν. «Πως κλωτσάς ένα μετάλλιο που θα σου φέρει και χορηγούς;» του έγραψαν. Κι αυτός απάντησε: «Θέλω να κοιμηθώ ήσυχος αυτό το βράδυ, αλλά και σε όλη μου τη ζωή…»
Το Kidsports ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός ήταν η άλλη του σημαντική δραστηριότητα. Αγωνίστηκε, κυριολεκτικά, να συγκεντρωθούν χρήματα. Το 2018 για 25 μέρες τιμώντας τα 25 χρόνια λειτουργίας του οργανισμού περπατούσε 25 χιλιόμετρα την ημέρα!
Νωρίτερα είχε γίνει επίσης γνωστός για τις έρευνές του γύρω από το ντόπινγκ των Ρώσων αθλητών που γινόταν με επίσημη κάλυψη.
Κι εκεί που όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά ήρθε ο covid, η κατάργηση του αγωνίσματος των 50 χλμ. βάδην που ήταν η ειδικότητά του, αλλά και οι τραυματισμοί. Όλα αυτά έφεραν την κατάθλιψη.
Η επανεκκίνηση όπως την χαρακτήρισε ήταν εντυπωσιακή. Ένα παγκόσμιο ρεκόρ, έστω και ανεπίσημο και τώρα το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Ο ξερακιανός Καναδός βρήκε και πάλι το νόημα της ζωής, δεν βγήκε από το… τούνελ, βρήκε και χρυσάφι!
