Ο Μίλτος Τεντόγλου λύγισε. Όχι από τους αντιπάλους, αλλά από τον ύπουλο τραυματισμό του που τον ταλαιπωρεί όλο το καλοκαίρι. Τσιμπήματα, κράμπες χτυπούν όταν… δεν πρέπει.
Αποκορύφωμα όλων αυτών ο τελικός του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Από το πρώτο άλμα είχε ενοχλήσεις που τον καθήλωσε στο χαμηλό 7μ.83, πιο έντονοι πόνοι στο δεύτερο που το έβγαλα άκυρο, δεν πήδηξε καν, έσφιξε τα δόντια προσπάθησε, αλλά το τρίτο ήταν ακόμα πιο χαμηλό, στα 7μ.67.
Τελικά τη λύση την έδωσε ο «φρέσκος» Ισπανός και πρώην Κουβανός Λεσκάι. Ήταν 10ος ο Μίλτος, οριακά για να μπορέσει να συνεχίσει, κι ο Λεσκάι που είχε δύο άκυρα με 7μ.97 τον έριξε στην ενδέκατη θέση.
Ο Μίλτος κύριος όπως πάντα με τον πόνο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του χειροκρότησε ιπποτικά τον αντίπαλό του που ουσιαστικά του στέρησε τη συνέχεια ακόμα κι αν υποχωρούσαν οι πόνοι,
https://exchange.glomex.com/video/v-dcv32cduo8w1?integrationId=40599w17mbz7o7uw
Ο Μίλτος που καρτερικά περίμενε να υποχωρήσουν οι πόνοι για να βρει ένα άλμα που θα τον βάλει και πάλι στον αγώνα μάζεψε τα πράγματά του κι αποχώρησε.
Ο άνθρωπος που μας έχει δώσει τόσες χαρές, τόσες συγκινήσεις, πληγώθηκε την ώρα που δεν έπρεπε. Του χρωστάμε, δεν μας χρωστάει. Μοιραζόμαστε τον πόνο του και του ευχόμαστε να γυρίσει του χρόνου γερός, δυνατός και διψασμένος για μεγάλες διακρίσεις.
Ο τραυματισμός του στέρησε το αγώνισμα από μια ακόμα μεγαλύτερη μάχη από αυτή που έγινε…
Το χρονικό του τραυματισμού του Τεντόγλου εδώ
Συγχαρητήρια για το άρθρο σας!!! Εκφράζεται ότι νιώθουμε οι περισσότεροι Έλληνες!
Δεν ξεχνάμε τη χαρά που μας έδωσε τόσα χρόνια!!!
Ποναμε μαζί του, τώρα στην πρώτη του δυσκολία.
Και θα είμαστε μαζί του στη συνέχεια…