Η Νικολέτα και η Παναγιώτα Ζαχαριάδη, είναι οι δύο δίδυμες αδελφές από την Κοζάνη που αρίστευσαν στις Πανελλαδικές εξετάσεις με 19.525 και 19.250 μόρια αντίστοιχα.
Και οι δύο ήταν μαθήτριες του 2ου ΕΠΑΛ Κοζάνης στον Τομέα Υγείας Πρόνοιας και Ευεξίας και στον Τομέα της Πληροφορικής, και πάλεψαν σκληρά για να πετύχουν το στόχο τους.
Η Νικολέτα μάλιστα κατάφερε να συγκεντρώσει 19.525 μόρια, τη μεγαλύτερη βαθμολογία σε όλη την Π.Ε. Κοζάνης και τώρα είναι έτοιμη για την Ιατρική Θεσσαλονίκης που εισήχθη τέταρτη σε σειρά βαθμολογίας.
«Σίγουρα μικρότερη είχα σκεφτεί κι άλλα επαγγέλματα που θα μπορούσα να κάνω στο μέλλον, αλλά η ιατρική ήταν ένα όνειρο που έγινε στόχος. Θέτοντάς τη ως βασικό μου στόχο και παρά τις πρωτόγνωρες για όλους μας συνθήκες, έκανα τις καλύτερες δυνατές επιλογές για εμένα, έβαλα προτεραιότητες στην καθημερινότητά μου και τον πέτυχα»
Η Νικολέτα αναφέρθηκε στην επιλογή του επαγγέλματος του ιατρού εν μέσω μιας πανδημίας και τόνισε πως:
«Η πανδημία αυτή ήταν και εξακολουθεί να είναι μια αρκετά μεγάλη «δοκιμασία» για την ανθρωπότητα. Ανάλογες συνθήκες έχουν υπάρξει στο παρελθόν και πιθανώς θα υπάρξουν και στο μέλλον. Διαλέγοντας ένα τέτοιο επάγγελμα γνωρίζει κανείς ότι τέτοιες περίπου καταστάσεις θα βιώσει. Η πανδημία αυτή δεν επηρεάζει αρνητικά την επιλογή μου, ίσα ίσα με ενθαρρύνει να προχωρήσω παρακάτω με αυτή».
Επίσης μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή της Κοζάνης και αναφέρθηκε στους νέους από το Βόιο που ανακοίνωσαν ότι επιμολύνθηκαν από τον κορωνοϊό, λέγοντας πως:
«Η πανδημία την οποία βιώνουμε είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση, μέσα στην οποία ο καθένας υποχρεούται να κάνει ό,τι θεωρεί καλύτερο με στόχο το «κοινό καλό». Το τι ονομάζει ο καθένας «καλό» και ο τρόπος που το πραγματοποιεί διαφέρει από άτομο σε άτομο. Έτσι και οι νέοι του Βοΐου συνειδητά ανακοίνωσαν την επιμόλυνσή τους από τον ιό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση κυρίως για τα παιδιά που έδιναν Πανελλαδικές εξετάσεις, και η Νικολέτα τόνισε πως και για εκείνη ήταν σίγουρα μία δύσκολη περίοδος:
«Η απότομη μεταβολή των «κανονικών» συνθηκών ήταν φυσικό να προκαλέσει αναπροσαρμογή στο πρόγραμμα μελέτης μου. Αρχικά υπήρξαν δυσκολίες, όμως, και με την εξ αποστάσεως βοήθεια των καθηγητών μου, επήλθε μια νέα κανονικότητα, με κινητήρια δύναμη την προσήλωση στους στόχους μου.»
Τέλος η αριστούχα μαθήτρια σχολίασε την εξ αποστάσεως πανεπιστημιακή εκπαίδευση, και στάθηκε στη σημασία της δια ζώσης μάθησης:
«Κατανοώντας τις τωρινές συνθήκες, αναγνωρίζω τη δυσκολία στην εξ ολοκλήρου δια ζώσης μάθηση, όμως δεν παύω να πιστεύω πως για πολλές σχολές, όπως αυτή που επέλεξα, η άμεση επαφή με το αντικείμενο μέσω εργαστηρίων είναι ο ιδανικός τρόπος εκπαίδευσης. Επιπλέον, η επαφή με τους υπόλοιπους φοιτητές και όλη η αλληλεπίδραση στο πανεπιστημιακό περιβάλλον συμβάλλουν στην ένταξη και στη μελλοντική ανάπτυξη του φοιτητή ως ένα ενεργό μέλος του πανεπιστημίου και αργότερα της αγοράς εργασίας.»
