Μπορεί στην κυβέρνηση να θέλουν την «ανάταξη» της αμυντικής βιομηχανίας, όπως τουλάχιστον ανακοίνωσε από τη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν πρόκειται όμως αυτό να συμβεί εάν δεν εκλείψουν τα γραφειοκρατικά κωλύματα, τα οποία δημιουργούν πρόβλημα σε μεγάλο μέρος αυτής.
Χαρακτηριστικά είναι όσα συμβαίνουν με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, η οποία αναζητά διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ η προκήρυξη ενδιαφέροντος για την πλήρωση της θέσης αυτής γίνεται από το υπουργείο Οικονομικών της χώρας.
Προεκλογικά το πρόγραμμα του τομέα Άμυνας της Ν.Δ. προέβλεπε το πέρασμα των εταιριών αυτών στην αρμοδιότητα του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, καθώς το υπουργείο Οικονομικών δεν μπορούσε να επιτρέψει στην εταιρία να αντεπεξέλθει στον ρόλο της. Αυτό διότι οι υπεύθυνοι του υπουργείου Οικονομικών διαχρονικά εστίαζαν σε περικοπές δαπανών, κάτι το οποίο σαφώς δεν ταιριάζει με την αποστολή της ΕΑΒ που θέλει να παράγει αμυντικά υλικά υψηλής τεχνολογίας.
Με απλά λόγια, δεν μπορεί η ΕΑΒ να αντιμετωπίζεται από το υπουργείο Οικονομικών με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζεται κάποιος άλλος τομέας του Δημοσίου. Το δε πρόβλημα γίνεται ακόμη χειρότερο, αφού de facto στην υπόθεση της ΕΑΒ εμπλέκεται και τρίτο υπουργείο, αυτό της Εθνικής Άμυνας, το οποίο, όπως είναι φυσικό, έχει τους δικούς του σχεδιασμούς για τον συγκεκριμένο οργανισμό, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είναι επιφορτισμένος και με τη συντήρηση του συνόλου των πτητικών μέσων της αεροπορίας μας.
Καλά θα κάνουν σύντομα στην κυβέρνηση να πάρουν αποφάσεις. Γιατί όσο ο χρόνος περνά και δεν υπάρχουν ριζοσπαστικές λύσεις τόσο οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες θα συνεχίσουν να φυτοζωούν. Μπορούμε να το αντέξουμε;
