Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών ο Θέμης Σοφός γνωστοποίησε ότι παραιτείται από την θέση του αντιπρόεδρου του ΔΣΑ και παραμένει απλό μέλος του Δ.Σ.
Η παραίτηση του κ. Σοφού έχει υποβληθεί εδώ και τρεις εβδομάδες, αλλά γνωστοποιήθηκε την Τετάρτη στο ΔΣ του ΔΣΑ, συνοδευόμενη από εκτενή δήλωσή του, στην οποία επισημαίνεται ότι «η εικόνα που δόθηκε την 20/11/2020 (σ.σ.: περασμένη Παρασκευή) με την συμπεριφορά των συναδέλφων στο γραφείο του προέδρου του Δ.Σ.Α. (σ.σ. πάρτι Δ. Βερβεσού) εκθέτει δυσεπανόρθωτα το δικηγορικό σώμα».
Το πλήρες κείμενο της δήλωσης παραίτησης του Θέμη Σοφού:
«Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έχει μακρά δημοκρατική παράδοση. Από την ίδρυσή του έως σήμερα, ο Δ.Σ.Α., ως ο πρώτος και μεγαλύτερος δικηγορικός σύλλογος της χώρας, διάνυσε μια μακρά πορεία στο δημόσιο βίο, στενά συνδεδεμένη με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Επιστημονική συσσωμάτωση και παράλληλα συνδικαλιστικό όργανο, ο Δ.Σ.Α., εκπροσωπεί σήμερα χιλιάδες δικηγόρους. Η ιστορική διαδρομή του αντανακλά τη σταδιακή διεύρυνση του δικηγορικού επαγγέλματος και ταυτόχρονα αποτυπώνει το σημαίνοντα ρόλο των εκπροσώπων του και τις διαφορετικές και πολυπληθείς λειτουργίες τους στην ελληνική κοινωνία. Η δράση του Συλλόγου συνδέθηκε άρρηκτα με τα πρόσωπα που ανέλαβαν να τον εκπροσωπήσουν συμμετέχοντας στο Διοικητικό του Συμβούλιο. Οι περισσότεροι από αυτούς συμμετείχαν ενεργά στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, σε πλήθος πολιτιστικών, κοινωνικών και επιστημονικών συσσωματώσεων. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται διακεκριμένοι νομικοί, οι οποίοι συνέδεσαν τη ζωή τους με την προάσπιση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων.
Στο πλαίσιο αυτής της μακράς δημοκρατικής παράδοσης κείται πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η εικόνα που δόθηκε την 20/11/2020 με την συμπεριφορά των συναδέλφων στο γραφείο του προέδρου του Δ.Σ.Α. εκθέτει δυσεπανόρθωτα το δικηγορικό σώμα.
Η εν λόγω συμπεριφορά πρόκειται να κριθεί από τα αρμόδια δικαστικά και πειθαρχικά όργανα γι΄αυτό και οποιαδήποτε αναφορά σε αυτήν κρίνεται αλυσιτελής. Η τοποθέτηση που η παρούσα ιστορική στιγμή επιτάσσει, είναι η έκφραση της ρητής και κατηγορηματικής αντίθεσης προς τις κρινόμενες συμπεριφορές και η εξωτερίκευση της αντίθεσης προς την ελληνική κοινωνία, την οποία υπηρετούμε όλοι οι δικηγόροι κατά την ενάσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος σύμφωνα με τον Κώδικα Δικηγόρων, ως συλλειτουργοί της δικαιοσύνης.
Περαιτέρω, γνωρίζετε τις πολιτικές διαφωνίες που έχω με τον πρόεδρο του ΔΣΑ, όμως γνωρίζετε επίσης ότι όποτε διαφωνήσαμε, αυτό έγινε δημόσια, όπως επίσης δημόσια συμφωνήσαμε και συνεργασθήκαμε σε θεσμικά ζητήματα.
Αλλά δεν θα αμφισβητήσω την εργατικότητά του, διότι καθημερινά συνεργαζόμαστε, έντιμα, εδώ και τρία χρόνια, σε πλείστα θεσμικά ζητήματα, που επιλύουμε διαρκώς με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του σώματος που εκπροσωπούμε.
Πρέπει να σας πω ότι, όπως φαίνεται, ενώ έσπευσαν εκλεγμένοι σύμβουλοι δημόσια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στον Τύπο, με βαρύγδουπες δηλώσεις, να ζητήσουν την παραίτηση του προέδρου, δεν βρήκαν την ίδια τόλμη να το ζητήσουν ευθέως κατά τη συζήτηση στο παρόν Διοικητικό Συμβούλιο.
Μετέβαλε κάτι τη γνώμη τους; Βλέπω εκλεγμένο συνάδελφο να αναπαράγει βίντεο μιας ιδιωτικής στιγμής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ικανοποιώντας έτσι τα ένστικτα ανθρωποφαγίας ή και προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, σε προφανή σύμπλευση με δημοσιογράφους – βουλευτές και κομματικές παρατάξεις.
Διερωτώμαι επίσης, εάν ο συνάδελφος δεχθεί την εντολή από κάποιον πολίτη που υπέστη ζημία από τη δημοσιοποίηση κάποιου βίντεο, θα του απαντήσει ότι δεν μπορεί να τον αναλάβει καθώς δεν πιστεύει πως είναι άξιος προστασίας του νόμου;
Σήμερα άκουσα τον πρόεδρο να απαντά ότι και ο εκλεγμένος συνάδελφος που τον καταγγέλλει, προσκάλεσε δημοσίως φίλους, στη γιορτή του, στο γραφείο του για να τους κεράσει. Αυτό, άραγε, δεν εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο συμπεριφοράς ως αντίθετης με το νόμο; Και βέβαια δεν είναι συμψηφιστικός αυτός ο ισχυρισμός, όπως ακούστηκε. Και το λέω, όχι διότι αναζητώ εάν έπραξε ορθά ή όχι, αλλά διότι προφανώς και αυτό είναι μια ανθρώπινη στιγμή, μια ιδιωτική στιγμή.
Δεν συμφωνώ περαιτέρω με την άποψη που υποστηρίχθηκε εδώ από εκλεγμένο συνάδελφο, ότι δεν υπάρχει καμία ιδιωτική στιγμή στο γραφείο του προέδρου του Δ.Σ.Α. Μια τέτοια άποψη θα υποστηριζόταν μόνον από τα αυταρχικά καθεστώτα, διότι αποστερείται ο άνθρωπος του αναφαίρετου δικαιώματος στην προσωπικότητα, του δικαιώματος να είναι άνθρωπος.
Το ερώτημα που εγείρεται εν προκειμένω, είναι ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ μπορεί να φθάνει αυτή η ιδιωτική στιγμή και εκτιμώ ότι για τα όρια αυτά θα διαφωνήσουμε.
Και θα διαφωνήσουμε, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι αυτός ο χώρος είναι ιερός, έρχεται από την ιστορία του Δ.Σ.Α. από τον Έσσλιν και τον Ρακτιβάν και εκτείνεται στον Ζαφειρόπουλο, τον Πολύδωρα, τον Τάκη Παππά, τον Ρουπακιώτη, τον Παξινό, τον Αδαμόπουλο, τον Αλεξανδρή, και οφείλει κανείς να δείχνει σεβασμό στο γραφείο του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Σεβασμό και στην Ελληνική κοινωνία, που αντιμετωπίζει καθημερινά νεκρούς και χιλιάδες κρούσματα.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, η θάλασσα θέλει σεβασμό. Επειδή γνωρίζετε τις απόψεις μου ως προς την έκφραση συγγνώμης, σας δηλώνω ότι από τη στιγμή που ο πρόεδρος ζήτησε συγγνώμη, αυτή πρέπει να γίνει δεκτή ως ειλικρινής.
Η δήλωση συγγνώμης είναι μια έντιμη πράξη.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, σας ενημερώνω ότι έχω θέσει – ήδη προ τριών εβδομάδων – στη διάθεση του προέδρου την παραίτησή μου από τη θέση του αντιπροέδρου του Δ.Σ.Α., θεωρώντας ότι έχει κλείσει ένας κύκλος ιδιαίτερα παραγωγικής συνεργασίας και προσφοράς στο δικηγορικό σώμα, παραδίδοντας δικηγορικά γραφεία σε λειτουργία, διαρκή προσπάθεια βελτίωσης των όρων λειτουργίας των δικαστηρίων και αδιάκοπη προσπάθεια επιστημονικής κατάρτισης, επιμόρφωσης και εξειδίκευσης των δικηγόρων.
Με την ιδιότητα του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Δ.Σ.Α. θα συνεχίσω να είμαι μπροστά στον αγώνα και την εκπροσώπηση του δικηγορικού σώματος».
