Δραματική επιστολή προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τον Πρωθυπουργό – Καταγγέλλει την πρώην σύζυγο του-δικαστή που… συνεπικουρείται από άλλους δικαστικούς λειτουργούς για τον αποκλεισμό του από το παιδί του.
Το προσωπικό του δράμα εξιστορεί Εφέτης με επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, τον υπουργό και τον υφυπουργό Δικαιοσύνης με την ευκαιρία της προώθησης του νομοσχεδίου για την συνεπιμέλεια των παιδιών από τους χωρισμένους γονείς.
Ο Εφέτης Παναγιώτης Κατσικερός αναφέρει πως έχει αντικρίσει την κόρη του 6 ετών σήμερα, μόλις επτά ημέρες, από μία ώρα κάθε φορά, σε όλη της τη ζωή, καταγγέλλοντας πως η «αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτήν την αθλιότητα ανήκει στα Ελληνικά Δικαστήρια».
Αν και είναι δικαστής εδώ και 25 χρόνια, επισημαίνει πως πρέπει να βλέπει την κόρη του «πάντοτε με παρουσία τρίτων, ωσάν να είμαι ειδεχθείς εγκληματίας», όπως αναφέρει στην επιστολή του προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης αλλά και τον πρωθυπουργό από τους οποίους ζητά προσωπική ακρόαση, αντιδρώντας στις «σειρήνες» που απαιτούν δραστικές αλλοιώσεις του υπό προώθηση νομοσχεδίου, με κατάργηση της ισόχρονης συνεπιμέλειας και εναλλασσόμενης κατοικίας, αλλά και ασφυκτικούς περιορισμούς στον χρόνο και τόπο επικοινωνίας.
Στην ίδια επιστολή ο κ. Κατσικερός υποστηρίζει πως υφίσταται «έναν ανελέητο υπηρεσιακό διωγμό» υποκινούμενο από τη μητέρα του παιδιού του η οποία είναι δικαστική λειτουργός, αλλά και από μία συγγενή της, τέως ανώτατη δικαστικό λειτουργό, η οποία «συνεπικουρείται από ευάριθμοuς φίλους της, πρώην και νυν, ανώτατους και μη, δικαστικούς λειτουργούς».
Λόγω του αποκλεισμού του από το παιδί του, έχει προσφύγει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) για παραβίαση του δικαιώματός του ως πατέρας να επικοινωνεί με την κόρη του, αλλά και διότι δεν έχει τύχει δίκαιης δίκης, όπως υποστηρίζει.
Διαβάστε την αναφορά του Εφέτη Αθηνών Παναγιώτη Κατσικερού με αίτημα προσωπικής ακρόασης προς τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό και τον Υφυπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:
“Αξιότιμοι κύριοι,
Λαμβάνω τη τιμή να σας εκθέσω τα ακόλουθα:
Το παρόν έγγραφό μου επέχει θέση ανοικτής επιστολής προς τον Ελληνικό Λαό.
Θεωρήστε δεδομένο, στο λόγο της δικαστικής μου τιμής, ότι όσα αναγνώσετε είναι αποδεδειγμένα με αδιάσειστα στοιχεία, που δύναμαι να σας προσκομίσω ανά πάσα στιγμή.
Έχω πλήρη επίγνωση, ότι θα είναι η αφορμή (νέου) υπηρεσιακού διωγμού μου.
Καίτοι δικαστικός λειτουργός επί 25ετία, είμαι στην πραγματικότητα πολίτης Β’ κατηγορίας, δηλαδή στερούμενος του θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματός μου, να έχω προσωπική επικοινωνία με το μονάκριβο τέκνο μου, ηλικίας έξη ετών, από γεννήσεως του έως σήμερα.
Και όχι μόνον τούτο, αλλά υφίσταμαι έναν ανελέητο υπηρεσιακό διωγμό, υποκινούμενο από τη μητέρα του τέκνου μας και δικαστική λειτουργό, καθώς και από μία συγγενή της (δίκην «κηδεμόνα»), τέως ανώτατη δικαστικό λειτουργό, η οποία συνεπικουρείται από ευάριθμοuς φίλους της, πρώην και νυν, ανώτατους και μη, δικαστικούς λειτουργούς.
Δεν έχω επικοινωνήσει ποτέ, μόνος μου ή στην οικία μου, με την κόρη μου Μαρίνα.
Την έχω αντικρύσει μόνον επτά ημέρες, από μία ώρα κάθε φορά, σε όλη τη ζωή μας.
Και πάντοτε με παρουσία τρίτων, ωσάν να είμαι ειδεχθής εγκληματίας.
Από την κόρη μου έχω μόνο μία φωτογραφία όταν ήταν βρέφος τριών μηνών.
Οι γονείς μου ομοίως έχουν στερηθεί κάθε δικαίωμα επικοινωνίας με την εγγονή τους.
Αμφιβάλω αν το παιδί μου γνωρίζει ότι έχει πατέρα, παππού και γιαγιά.
Η αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτήν την αθλιότητα ανήκει στα Ελληνικά Δικαστήρια.
Με αποφάσεις που προσβάλουν κάθε έννοια νόμου, ηθικής και λογικής.
Κατά των δικαστικών αυτών αποφάσεων, έχω προσφύγει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.), όχι μόνο για παραβίαση του δικαιώματός μου ως πατέρας να επικοινωνώ με το τέκνο μου, αλλά διότι δεν έχω τύχει δίκαιης δίκης (άρθρα 6 και 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).
Η προσφυγή μου έγινε παραδεκτή εντός 14 ημερών από την υποβολή της, μετά δε την απόρριψη, από την Ελληνική Δημοκρατία, της σύστασης του Ε.Δ.Δ.Α. για συμβιβασμό, η υπόθεση εκδικάσθηκε στην ουσία και αναμένεται από ημέρα σε ημέρα η έκδοση απόφασης.
Όπως θα διαπιστώσετε από απλή ανάγνωση της προσφυγής, η καταδίκη της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι βέβαιη και θα αποτελέσει όνειδος για ένα Κράτος Δικαίου.
Εν τω μεταξύ, μετά από σκληρό δικαστικό αγώνα, από τo καλοκαίρι του 2018, εδόθη μία (έστω ανεπαρκής) επικοινωνία με το τέκνο μου, με τέσσερις δικαστικές αποφάσεις διαδοχικές, τις οποίες παραβιάζει ασυστόλως και χωρίς συνέπειες η μητέρα του τέκνου μας, ενθαρρυμένη από την ασυλία που της παρέχει το δικαστικό σύστημα και οι παθογένειες του.
Για όλα αυτά, αφήνω να πουν περισσότερα, αντί εμού, τα έγγραφα που σας προσκομίζω.
Η απόφαση μου να απευθυνθώ σε εσάς, εις επήκοον του Ελληνικού Λαού, είχε έναυσμα την επικείμενη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, με τη θέσπιση της συνεπιμέλειας.
Η ελληνική κοινωνία είναι ώριμη όσο ποτέ για την συνεπιμέλεια, οποιαδήποτε αμφιβολία μπορεί να λυθεί με ένα – έστω και ηλεκτρονικό λόγω της πανδημίας – δημοψήφισμα.
Επί του προσχεδίου νόμου, έχω ήδη τοποθετηθεί με επιστημονικό άρθρο γνώμης, που έτυχε μεγάλης δημοσιότητας, αλλά και αποδοχής από το νομικό κόσμο, το οποίο σας επισυνάπτω.
Ευελπιστώ ότι δεν θα εισακουστούν «σειρήνες», που απαιτούν δραστικές αλλοιώσεις του νομοσχεδίου, με κατάργηση της ισόχρονης συνεπιμέλειας και εναλλασσόμενης κατοικίας, αλλά και ασφυκτικούς περιορισμούς στον χρόνο και τόπο επικοινωνίας.
Ως αποξενωμένος από το τέκνο του γονέας, εφαρμοστής του δικαίου, Έλλην πολίτης και άνθρωπος, αισθάνομαι την ανάγκη να σας συγχαρώ για αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία.
Τέλος, προκειμένου να σας ενημερώσω πληρέστερα για όλα τα παραπάνω ζητήματα :
Αιτούμαι προσωπικής ακρόασης, το ταχύτερο δυνατόν, από εσάς, κύριοι Υπουργέ και Υφυπουργέ, καθώς και να διαβιβάσετε το όμοιο αίτημα μου προς τον κύριο Πρωθυπουργό”.
Στην επιστολή του επισυνάπτει έγγραφα με το ιστορικό της υπόθεσης (δικαστικές αποφάσεις), την προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και άρθρο του για την συνεπιμέλεια επί του προσχεδίου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Οικογενειακού Δικαίου.
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Εφέτη Παναγιώτη Κατσικερου για τη συνεπιμέλεια των παιδιών από χωρισμένους γονείς.
