Κορυφώνεται η αγωνία για τον εξαφανισμένο 65χρονο Δημήτρη Καλογιάννη που παραμένει άφαντος παρά την μεγάλη προσπάθεια της Γραμμής Ζωής να τον εντοπίσει με έρευνες εθελοντών σε όλη την Ελλάδα.
Γνωστός στο νησί του ως «Δήμητρα της Λέσβου», ο 65χρονος για τον οποίο η διαδικασία να εκδοθεί Silver Alert καθυστέρησε πάνω από έναν μήνα καθώς οι αρχές δεν έδιναν το «πράσινο φως» στη Γραμμή Ζωής να προχωρήσει στην έκδοση κοινωνικού συναγερμού, όπως περιέγραψε στο newsbreak.gr, ο πρόεδρος του σωματείου, Γεράσιμος Κουρούκλης, πιθανόν είναι νεκρός στα αζήτητα.
Παρά το γεγονός ότι η Γραμμή Ζωής μετά από επιστολή που έστειλε στο Υπουργείο Υγείας, το οποίο με τη σειρά του ειδοποίησε τα νοσοκομεία όλης της χώρας να ερευνήσουν τις σορούς που βρίσκονται στα αζήτητα και στη συνέχεια να απαντήσουν για τυχόν εξελίξεις, ο αδερφός του Δημήτρη Καλογιάννη, κλήθηκε ξαφνικά να δώσει DNA στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλονής. Στο μικροσκόπιο της ΕΛ.ΑΣ. έχει μπει ένα θύμα τροχαίου που εγκαταλείφθηκε αφού χτυπήθηκε από διερχόμενο όχημα στο Δέλτα Φαλήρου στις 9 Απριλίου. Η σορός του θύματος παρέμεινε στα αζήτητα του νοσοκομείου ενώ όπως έγινε γνωστό φέρει πολλές ομοιότητες με τον Δημήτρη Καλογιάννη. Μέχρι στιγμής η Γραμμή Ζωής δεν έχει λάβει καμία ενημέρωση, ενώ αναμένονται τα αποτελέσματα της εξέτασης DNA.
Την ίδια στιγμή, ο αδερφός του 65χρονου στον οποίο οι αστυνομικοί έδειξαν φωτογραφίες του θύματος του τροχαίου, δηλώνει σίγουρος ότι πρόκειται για τον Δημήτρη. «Είμαι σίγουρος ότι στις φωτογραφίες που μου έδειξαν οι αστυνομικοί ο νεκρός είναι ο αδερφός μου», δήλωσε στο newsit.gr, o Παναγιώτης Καλογιάννης. «Με φώναξαν στο Αστυνομικό τμήμα Καλλονής για να δώσω μια κατάθεση και μου έδειξαν τέσσερις φωτογραφίες. Είμαι πολύ σίγουρος ότι είναι ο Δημήτρης, είχε τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά. Το πρόσωπο του νεκρού ατόμου που μου έδειξαν δεν ήταν παραμορφωμένο. Από εκεί και πέρα θα περιμένουμε και το dna για να είμαστε 100% σίγουροι».
Η Πάολα Ρεβενιώτη ακτιβίστρια του του ελληνικού ΛΟΑΤ κινήματος με ανάρτησή της άφησε αιχμές για το γεγονός ότι η οικογένεια αλλά και η ίδια η κοινωνία δεν αναγνώρισαν ποτέ ότι η «Δήμητρα» αισθανόταν γυναίκα και ήθελε να ζει ελεύθερη στο σώμα της : «Και έτσι μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών θα βάλει ο αδελφός της τα γυναικεία φορέματα που αγαπούσε η Δήμητρα και τα αγόραζε από ένα ιταλικό περιοδικό, θα ξεκολλήσει και τον γυμνό Ιησού από τον τοίχο του σπιτιού της που αγαπούσε πολύ, το χωριό θα βυθιστεί για λίγο στην ενοχή του, θα αναλογιστούν μερικοί πώς φέρθηκαν σε έναν συχωριανό τους που γνώριζαν από μικρό παιδί, σίγουρα θα πάνε στην κηδεία, και η σακούλα σκουπιδιών με τα ρούχα τα γυναικεία θα καταλήξει στην χωματερή, όπως και η ζωή της.
Και το σπίτι της που είναι στο κέντρο του χωριού από το άλλο καλοκαίρι θα δέχεται τουρίστες σαν ενοικιαζόμενα δωμάτια. Aλλά εμείς οι ξένοι θα την θυμόμαστε σαν τον πληγωμένο άγγελο που καθότανε κάτω από τον ήλιο στην εκκλησία της Παναγιάς της Γοργόνας».
Δύο μήνες σχεδόν έχουν περάσει από τη μέρα εξαφάνισης της «Δήμητρας της Λέσβου» και η εγκληματική ολιγωρία των αρχών είχε ως αποτέλεσμα το «ρόδο» όπως αποκαλούσε τον εαυτό του ο Δημήτρης Καλογιάννης, να καταλήξει στα αζήτητα ενός νοσοκομείου τη στιγμή που η οικογένειά του και η Γραμμή Ζωής έψαχναν απελπισμένοι έστω για ένα σημείο ζωής.
