Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Ιωάννης Λιανός ζήτησε πριν λίγη ώρα, την αυτοεξαίρεση του στην σημερινή, τέταρτη συνεδρίαση της Ολομέλειας που εξετάζει την κύρια υπόθεση για την τέλεση αντι-ανταγωνιστικών πρακτικών του πρακτορείου διανομής Άργος (ευρύτερων συμφερόντων του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη).
Ο κ. Λιανός, δικαιολόγησε το αίτημα του, το οποίο τελικά κι έγινε δεκτό, λέγοντας πως η απόφαση του επιβάλλεται για λόγους ευπρέπειας. Ωστόσο, το γεγονός, ένας πρόεδρος, να ζητά την εξαίρεση του, αφού έχει πραγματοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος μιας διαδικασίας που προσομοιάζει σε αυτή των δικαστηρίων, είναι πρωτοφανές!
Εάν υπήρχαν λόγοι ευπρέπειας που επέβαλλαν στον κ. Λιανό να απέχει της διαδικασίας, τότε θα έπρεπε να έχει καταθέσει το αίτημα του, από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση της Ολομέλειας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαΐου.
- Πως είναι δυνατόν, ο πρόεδρος μίας ανεξάρτητης αρχής, να θυμηθεί στην τέταρτη συνεδρίαση εκδίκασης μίας υπόθεσης, πως σημαντικοί λόγοι ευπρέπειας, τον αναγκάζουν να απέχει;
- Δεν θα έπρεπε να το έχει κάνει αυτό από την πρώτη συνεδρίαση;
- Εάν ο πρόεδρος ενός δικαστηρίου, επιθυμεί να αυτοεξαιρεθεί, έστω για όλους τους καλούς λόγους, το ζητάει πριν ξεκινήσει η εκδίκαση μιας υπόθεσης. Είναι δυνατόν, να παρθεί αυτή η απόφαση στα ¾ της διαδικασίας;
- Δεν πρέπει, λογικά, να ξεκινήσει η διαδικασία από την αρχή, με όποιον νέο πρόεδρο οριστεί;
Ερωτηματικά έχει δημιουργήσει, επίσης το γεγονός, πως ενώ σήμερα η διαδικασία ήταν να ξεκινήσει στις 9 το πρωί, καθυστέρησε κατά μία ώρα. Τι ακριβώς διημείφθη στην διάρκεια αυτής της ώρας που έκανε τον κ. Λιανό, να αλλάξει γνώμη για το εάν θα προεδρεύσει; Έγιναν, κάποιες συζητήσεις που τον παρακίνησαν να πάρει αυτή την απόφαση;
Όπως, όλοι καταλαβαίνουν αυτά τα φαινόμενα καθιστούν, διάτρητη, αφερέγγυα και άκυρη μία σημαντική διαδικασία που θα κρίνει το μέλλον του Τύπου και της ελευθεροτυπίας στη χώρα μας, καθώς από τις αντι-ανταγωνιστικές πρακτικές του Άργους, πλήττεται σήμερα μεγάλο μέρος των εκδοτικών επιχειρήσεων. Κυρίως, όμως, η σημερινή διαδικασία πληγώνει ανεπανόρθωτα το κύρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, καθώς η κορωνίδα των διαδικασιών της, η Ολομέλεια, εξελίσσεται όχι απλά σε φιάσκο αλλά σε μία υπόθεση που αφήνει πολλές υπόνοιες, διαπλοκής και διαφθοράς.
Είναι κρίμα, η ανεξάρτητη αρχή, να ενδύεται τη χειρότερη μορφή της και να μετατρέπονται οι διαδικασίες της σε τελετές που προσομοιάζουν με… γάμο του καραγκιόζη στα χέρια ενός καθηγητή του Δικαίου του Ανταγωνισμού, σε λαμπρά πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως ο κ. Λιανός. Αυτού του είδους οι θεσμικές εκτροπές διαλύουν τα θεμέλια της δημοκρατίας μας.
