Το παράδοξο με αυτή την κυβέρνηση είναι ότι, ενώ για δύσκολα θέματα φαίνεται ότι ακούνε τους ειδικούς προτού αποφασίσουν, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό και μπλέκονται με… πίτουρα και σκυλοτροφές σε ζητήματα που θα έπρεπε να ήταν υπόθεση μιας ώρας!
Στο θέμα του κορωνοϊού ο αρμόδιος υπουργός Υγείας, αν και γιατρός ο ίδιος, δεν το έπαιξε ξερόλας, έφτιαξε μια επιτροπή γιατρών και αυτοί προτείνουν τα μέτρα που νομοθετεί η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Φυσικά, όταν αρχίσουν οι διάφορες ευαίσθητες κυράτσες ζωοφιλικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων να υποκαθιστούν τους ειδικούς και οι υπουργοί Προστασίας του Πολίτη να εφαρμόζουν τις ιδέες τους, έχουμε τα ιλαροτραγικά με τις απαγορεύσεις κυνηγιού και ψαρέματος για να μην κολλήσουν κορωνοϊό τα ψάρια και τα κοτσύφια.
Στο θέμα της υγείας και ευζωίας των ζώων τι έφτιαξε ο αντίστοιχος υπουργός; Ποια επιτροπή ειδικών για τα ζώα συντροφιάς ασχολήθηκε με την προετοιμασία του νόμου; Στους ανθρώπους υπεύθυνοι είναι οι γιατροί και αυτοί σωστά ρωτήθηκαν, στα ζώα είναι οι κτηνίατροι και θα έπρεπε αυτοί να έχουν τον πρώτο λόγο. Έχουν; Αν κρίνουμε από την επίσημη θέση των πλέον αρμοδίων για το νομοσχέδιο Πέτσα, όχι μόνο δεν εισακούστηκαν αλλά λοιδορήθηκαν κιόλας από τους μουτζαχεντίν της ζωολατρίας!
Ο πλέον αναρμόδιος
«Σε μια περίοδο που έχει γίνει τόσο εμφανής η ανάγκη της συμπόρευσης της Πολιτείας με τη γνώμη και τις γνώσεις των ειδικών επιστημόνων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας, είναι αυτονόητο ότι η υγεία και η προστασία των ζώων πρέπει να παραμείνει υπό την επίβλεψη και τον έλεγχο των ειδικών επιστημόνων κτηνιάτρων». Αυτά γράφει η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του τμήματος Κτηνιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, αποδεχόμενη την εισήγηση τριών καθηγητών της Κτηνιατρικής που συνέταξαν γνωμοδότηση επί του σχεδίου νόμου που ετοίμαζε ο πλέον αναρμόδιος για το θέμα των ζώων Πέτσας.
«Η παράδοση της αρμοδιότητας επιτήρησης της εφαρμογής των προγραμμάτων αδέσποτων ζώων και ζώων συντροφιάς σε άλλους φορείς που δεν διαθέτουν κτηνιατρικό προσωπικό, όπως η Διεύθυνση Οργάνωσης και Λειτουργίας Τοπικής Αυτοδιοίκησης του υπουργείου Εσωτερικών και η Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης, αναμένεται να έχει δυσμενέστατες συνέπειες και πιθανώς θα οδηγήσει σε σοβαρούς κινδύνους για την Υγεία των ζώων, αλλά και τη Δημόσια Υγεία», επισημαίνουν, όχι η κυρία Τασούλα που αγαπά τα αδέσποτα, ούτε η κυρία Τέτα που ασχολείται επαγγελματικά με τη σωτηρία τους, αλλά ένας καθηγητής Χειρουργικής της μονάδας Χειρουργικής – Μαιευτικής της Κλινικής Ζώων Συντροφιάς, ένας καθηγητής Κτηνιατρικής Αναισθησιολογίας, Αναλγησίας και Εντατικής Θεραπείας και ένας καθηγητής Μαιευτικής και Φυσιοπαθολογίας Αναπαραγωγής Ζώων Συντροφιάς.
Την εισήγηση έκαναν αποδεκτή ομόφωνα οι καθηγητές του τμήματος Κτηνιατρικής. Εβδομήντα τρεις καθηγητές, που αν απλώσουν τα πτυχία τους σκεπάζουν τρεις φορές και τον Πέτσα και τις… παρατρεχάμενες κυράτσες του! Και αντί να εισακούσει τους ειδικούς ο Πέτσας τι έκανε; Έγινε και προϊστάμενος των κτηνιάτρων με τη μαγκιά του. Άντε να τον δούμε και διδάκτορα της κτηνιατρικής τώρα που πήρε φόρα…
Τι παραπάνω ξέρουν δηλαδή οι καθηγητές του πανεπιστημίου από κοτζαμάν υπουργό; Και σιγά τις ειδικότητες. Η κυρα-Μαρία της ζωοφιλικής ένωσης, που ακούει ο Πέτσας, του λέει ότι ξέρει πολύ περισσότερα για τα γατιά και τα σκυλιά. Είναι που η κυβέρνηση προωθεί την αριστεία στις επιστήμες και βοηθά τους νέους να διακριθούν με διδακτορικά και πτυχία…
Απαράδεκτη η υποχρεωτική στείρωση
Πώς κρίνουν οι ειδικοί περί τα ζώα επιστήμονες την υποχρεωτική στείρωση όλων των κατοικίδιων ζώων, που ο Πέτσας και μερικές… παλαβιάρες της αδεσποτολατρίας θεωρούν μεγαλούργημα; «Τονίζεται ότι μια τέτοια υποχρέωση για στείρωση ενός ζώου είναι απαράδεκτη, θα μπορούσε δε να ερμηνευθεί και ως κακοήθης ευγονική. Η στείρωση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να ενθαρρύνεται ή ακόμα και να επιδοτείται, αλλά δεν πρέπει να επιβάλλεται διά νόμου. Ας ληφθεί υπόψη ότι σε αρκετές χώρες της Ευρώπης (Σουηδία, Νορβηγία, κ.ά.) η στείρωση διά νόμου απαγορεύεται, εάν δεν υπάρχει κτηνιατρική ένδειξη (για θεραπευτική στείρωση, π.χ. λόγω πυομήτρας ή νεοπλάσματος, κ.λπ.)».
Όταν νομοθετούν οι άσχετοι και οι ιδεοληπτικοί, τότε πολύ ευγενικά τους υπενθυμίζουν οι σοβαροί επιστήμονες: «Οι συντάκτες του σχεδίου νόμου θεωρούν ότι ένα ζώο με λεϊσμανίωση μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία μόνο εφόσον είναι δεσποζόμενο, αλλά όχι αν είναι αδέσποτο, πράγμα απολύτως λανθασμένο και αντιεπιστημονικό».
Η γενική παρατήρηση επί του σχεδίου νόμου είναι ότι «η εκπόνηση, παρακολούθηση και εποπτεία των προγραμμάτων διαχείρισης του πληθυσμού των ζώων συντροφιάς συνιστά απόλυτα κτηνιατρική αρμοδιότητα, δεδομένου ότι:
- η κτηνιατρική αρμοδιότητα επί του θέματος θεωρείται διεθνώς αυτονόητη και
αναγνωρίζεται σαφώς στις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία
των Ζώων (ΟΙΕ) και επιπλέον - τα προγράμματα διαχείρισης υπερπληθυσμού ζώων συντροφιάς συνδυάζονται
πάντα με άλλα παράλληλα προγράμματα καταπολέμησης της λύσσας,
λεϊσμανίωσης και άλλων ζωοανθρωπονόσων ή νέων αναδυόμενων νοσημάτων, για την εφαρμογή των οποίων απαιτείται κτηνιατρική εκπαίδευση, αντίληψη και εμπειρία».
Ποια κτηνιατρική εκπαίδευση, αντίληψη και εμπειρία. Ο Πέτσας και η κυρα-Βαγγελιώ που ταΐζει τα αδέσποτα τα ξέρουν καλύτερα!
Αυτά έγραψαν οι καθηγητές Κτηνιατρικής τον Ιανουάριο του 2021, όταν τους κοινοποιήθηκε ένα σχέδιο νόμου που μοίραζε ο Πέτσας. Θα περίμενε κανείς σε ένα σοβαρό κράτος να εισακουστούν οι απόψεις των ειδικών, ειδικά όταν άπτονται θεμάτων δημόσιας υγείας. Ξέρετε πού έγραψε τις απόψεις των ειδικών ο Πέτσας…
