Εκδήλωση τιμής και μνήμης με τον τίτλο «Συναυλία αξιοπρέπειας» διοργανώνει σήμερα το βράδυ στην πλατεία Ελευθερίας της Λευκωσίας η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισάακ – Σολωμού.
Τιμώντας τη μνήμη των δύο νεομαρτύρων του Κυπριακού Ελληνισμού, που έδωσαν το 1996 τη ζωή τους, η πρωτοβουλία καλεί τον απανταχού Ελληνισμό να συμμετάσχει και να παρευρεθεί στο συναπάντημα αντίστασης και λευτεριάς, λίγα μέτρα από την πράσινη γραμμή και λίγες ημέρες πριν από την 47η επέτειο της τουρκικής εισβολής, και να αμφισβητήσει τη μοίρα της Κύπρου.
Την εκδήλωση, που αποτελεί κορύφωση του οδοιπορικού μνήμης και αξιοπρέπειας, το οποίο διέσχισε την Ελλάδα από την 1η μέχρι τις 11 Ιουλίου, πλαισιώνουν καλλιτέχνες και μουσικά σύνολα από την Ελλάδα και την Κύπρο, μεταξύ των οποίων ο Παντελής Θαλασσινός, η Αννίτα Κωνσταντίνου και ο Κούλης Θεοδώρου.
Στη μνήμη των δύο ηρώων αλλά και στις μητέρες τους είναι αφιερωμένο και το ποίημα του καθηγητή Γεωπολιτικής Ι. Μάζη, με τίτλο «Παιδικό της Κύπρος», γραμμένο το 2000, το οποίο σύντομα θα μελοποιηθεί.
«Παιδικό της Κύπρος»
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
πέστε μου, κόκκινα γιατ’ είστε;
-Tου Τάσου ήπιαμε το αίμα για κρασί,
στο άγριο τούτο πατητήρι.
Με ξύλα, πέτρες, σφαίρες και λοστούς,
στείλαν οι «Λύκοι» την ψυχή του στ’ Ακρωτήρι.
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
πέστε τί θέλετε, μιλείστε.
-Με δάφνη και μυριστικά, περαστικοί,
με σάβανο από χακί,
το σώμα του να ντύστε.
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
τ’ έχει το βλέμμα σας και δάκρυα γιομίζει;
-Σημαίας κοντάρι μεσ’ την Πράσινη Γραμμή
που πάνω του ψυχή παλληκαριού
-σφαγμένη- ανεμίζει.
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
άραγε η ψυχή μας τί να ορίζει;
-Άντρα ζητάμε, σύ περαστικέ, άντρα με σβέρκο
που να βρίζει…
Άντρα που νάχει μεσ’ τα σκέλια του ζωή
ζωή που σφύζει.
Άντρα ζητάμε με δαδί περαστικέ,
ν’ ανάψει της Αμμόχωστος το μαύρο μετερίζι
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
τί βιάζεστε και τρέχετε στ’ Αη Αντριός το Φάρο;
-Δυο τούφες είμαστε περαστικέ,
από του Σολωμού τ’ ολόστερνο τσιγάρο…
Γλυκά της Κύπρος συννεφάκια μου,
τα ονόματά σας πέστε μου, ποια είναι;
-Τάσος… Γρηγόρης… Ευαγόρας… Σολωμός
κι άλλες, χιλιάδες, που κανείς
-μαζί κι εσύ περαστικέ-
δε θέτε να θυμώσαστε ποιοι είναι.
Πικρά της Κύπρος συννεφάκια μου,
πούναι του Πενταδάχτυλου το λαμπερό καντήλι;
-Χάθηκε πια, περαστικέ,
τόσβησε των μαννάδων μας τ’ ολόμαυρο, το φοβερό μαντήλι.
