Ανακοινώθηκαν αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και διαφημίστηκε η αυστηρότητά του, αλλά σε γενικές γραμμές είναι… κάλπικη. Γίνεται πολύς λόγος για το περιτύλιγμα, αλλά η ουσία παραμένει ότι η Πολιτεία συνεχίζει, ακόμα και με τις όποιες τροποποιήσεις έχουν εξαγγελθεί, να αντιμετωπίζει τους νομοταγείς πολίτες, την εθνική ασφάλεια και το περιβάλλον σαν αναλώσιμα είδη. Οι παραβατικοί συνεχίζουν, σε αρκετές περιπτώσεις, να πέφτουν στα μαλακά.
Ο Πρωθυπουργός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δήλωσε ότι «η Ελλάδα αποκτά σύγχρονους και αποτελεσματικούς ποινικούς κώδικες. Η Πολιτεία διορθώνει λάθη του παρελθόντος, καθιερώνοντας αυστηρότερες τιμωρίες για αδικήματα του παρόντος». Όμως, σε ένα από τα παραδείγματα αλλαγής της ποινικής μεταχείρισης αδικημάτων που παρέθετε ο κ. Μητσοτάκης διαβάζουμε ότι «στην περίπτωση της ισοβίου καθείρξεως το κατώτατο όριο πραγματικής έκτισης αυξάνεται από τα 16 στα 18 χρόνια». Δηλαδή, όλος ο ντόρος γίνεται για δύο χρόνια επιπλέον που θα παραμείνουν στη φυλακή οι σκληρότεροι εγκληματίες, που έχουν διαπράξει τα ειδεχθέστερα των εγκλημάτων!
Οι πολίτες ακούν και διαβάζουν πως προβλέπονται ισόβια για περισσότερα αδικήματα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά λίγοι μπαίνουν στον κόπο να τους ενημερώσουν ότι στην Ελλάδα τα ισόβια, στις περισσότερες περιπτώσεις, σημαίνουν με τον υπάρχοντα Ποινικό Κώδικα 16 χρόνια φυλάκισης και με τον νέο θα σημαίνουν 18.
Στερείται ουσιαστικού περιεχομένου οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται για αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα δίχως να προβλέπονται, χωρίς αστερίσκους, χωρίς παραθυράκια, ξεκάθαρα και οριστικά, τα… κανονικά ισόβια.
Ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να παρουσιάσει αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία ως μια απόδειξη πως «το Κράτος Δικαίου συντονίζει τα βήματά του με την κοινωνία και με την εποχή». Η ανάγνωση, όμως, όσων εξαγγέλλει δικαιώνει σε μικρό βαθμό την πομπώδη φράση του. Είναι ξεκάθαρο ότι η κοινωνία και η εποχή απαιτούν την αυστηροποίηση της ποινικής μεταχείρισης μιας σειράς αδικημάτων. Όμως, το ζήτημα είναι η Πολιτεία -και εν προκειμένω η κυβέρνηση- να συντονιστεί αληθινά με αυτή την απαίτηση και όχι απλώς να δείξει ότι συντονίζεται.
Η πρόθεση για αυστηροποίηση των ποινών είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά καλό είναι να μη μείνει στα χαρτιά.
