Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Με τη βάσιμη υπόθεση ότι οι αποφάσεις και οι ενέργειες ενός ηγέτη αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στο συμφέρον της πατρίδας του, ας εξετάσουμε σε τι ακριβώς θα μπορούσαν να αποβλέπουν οι δύο αυτές αποφάσεις/ενέργειες του κ. Πρωθυπουργού μας:
1. Να βοηθήσουμε να νικήσει ο κ. Ζελένσκι τη Ρωσία. Ευχή, που αναμφίβολα ανήκει στο χώρο των ονείρων θερινής νυκτός.
2. Να σταματήσει, όσο πιο γρήγορα γίνεται ο καταστρεπτικός αυτός πόλεμος. Αλλά, η τροφοδότηση του κ. Ζελένσκι, με πολεμικό υλικό, αναμφίβολα τον παρατείνει. Και όχι μόνο, αλλά απειλεί, επιπλέον, και γενίκευσή του με δική μας τρομακτική εμπλοκή.
3. Να είμαστε «ευγενικοί» προς τη Δύση, ώστε να θυμηθεί τη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που συνεχίζεται, και να αντιδράσει αναλόγως. Και σε περίπτωση που η μνήμη της Δύσης είναι αδύνατη, να τη βοηθήσουμε να επικεντρωθεί τουλάχιστον στις καθημερινές ρητορικές τουρκικές εισβολές στα νησιά μας. Δυστυχώς, η μοναδική αντίδραση της Δύσης στη δική μας «γαλαντομία» ήταν η αφ’ υψηλού διαβεβαίωση ότι….. «η Ελλάδα όπως πάντα είναι στη σωστή πλευρά»!!!! Να σημειωθεί βέβαια ότι και οι δικοί μας αρμόδιοι, προσφέροντας ότι έχουμε και δεν έχουμε, τους διέφυγε να συνδέσουν αυτές τις προσφορές με την καταπάτηση Κύπρου και νησιών μας!
Αν, όμως, ουδέν κέρδισε η Ελλάδα, προσφέροντας για ακόμη μια φορά «Γην και Υδωρ», μήπως έχασε…..μήπως εκτέθηκε σε κινδύνους, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν ή τουλάχιστον να μετριαστούν;;;;Οι κίνδυνοι, που μας περιβάλλουν δεν κρύβονται, καθώς η χώρα μας είναι η πιο ευάλωτη, στην παρούσα συγκυρία, και από γεωγραφικής, αλλά και από οικονομικής πλευράς. Αλλά, και πέραν των δικών μας αδιεξόδων που, αν γίνεται, φορτώνονται ακόμη περισσότερο εξαιτίας αυτών των «προσφορών», πως να μη σκεφθεί κανείς, εν προκειμένω, και την ανθρωπιστική πλευρά;;;; Η παράταση αυτού του πολέμου, και εξαιτίας της ελληνικής αποστολής αμυντικού/πολεμικού υλικού, είναι δυστυχώς βέβαιο ότι έχει ως αναπότρεπτο αντίβαρο αθώες ζωές.
