Αναφορά στην υπόθεση των θανάτων των τριών παιδιών στην Πάτρα και συγκεκριμένα στην Μαλένα, έκανε η γιατρός που την παρακολουθούσε, επιβεβαιώνοντας την κρίση των γιατρών και όχι των ιατροδικαστών σχετικά με την αιτία θανάτου του μικρού κοριτσιού.
«Ο θάνατος της Μαλένας δεν οφείλεται ούτε στην λευχαιμία ούτε στην ηπατική ανεπάρκεια. Η κλινική εικόνα του παιδιού ήταν άριστη και η αιτία θανάτου δεν είναι η λαυχαιμία, γιατί η λευχαιμία δεν προκαλεί αιφνίδιο θάνατο, έχει εξέλιξη. Η Μαλένα δεν είχε ηπατικη ανεπάρκεια αυτό είναι αποδεδειγμένο από τις εξετάσεις που έγιναν την προηγούμενη μέρα. Ούτε κλινικά ούτε εργαστηριακά. Ήταν ένα παιδί χαρούμενο που έπαιζε και γελούσε μέχρι που έφυγε», ανέφερε αρχικά η γιατρός.
«Δεν είναι αιφνίδιος θάνατος η ηπατική ανεπάρκεια»
Όπως εξήγησε στην συνέχεια, ο ιατροδικαστής ενδεχομένως να είδε κάποιες αλλοιώσεις στο ήπαρ που να έχουν σχέση με τα φάρμακα οι οποίες όμως δεν είχαν λειτουργικές συνέπειες. «Το παιδί ήταν σε άριστη κατασταση, όταν πεθαίνεις από ηπατική ανεπάρκεια, έχει προηγηθεί μία λειτουργική διαταραχή του ήπατος. Δεν είναι αιφνίδιος θάνατος η ηπατική ανεπάρκεια», συμπλήρωσε.
Στο πλαίσιο αυτό η γιατρός σημείωσε πως μπορεί να έχεις κεραυνοβόλο ηπατική δυσλειτουργία, αλλά θα έχεις πρώτα κλινικά σημάδια. «Είσαι πτώμα, χάλια, πέφτεις σε κώμα. Το παιδί δεν είχε τίποτα, ήταν ένα αγγελούδι χαρούμενο. Δεν υπάρχουν δεδομένα από τί πέθανε το παιδί. Η ιατρική πρέπει να σκύψει πάνω από αυτό το θέμα, σε όλους τους τομείς της, γονιδιακά, τοξικολογικά, ψυχολογικά για να βρεθεί η απάντηση και να αναπαυθεί η ψυχούλα και των τριών παιδιών καθώς και η συνείδηση των γονιών. Δε το χωρά ανθρώπινος νους να έχουν φύγει έτσι 3 παιδιά», κατέληξε η γιατρός της Μαλένας.
Φίλη της μητέρας των τριών παιδιών: «Μου φάνηκε περίεργο που έπεσε το οξυγόνο στο παιδί, ενώ έπαιρνε οξυγόνο»
Στενή φίλη της Ρούλας Πισπιρίγκου, της μητέρας των τριών κοριτσιών που έφυγαν από την ζωή μέσα σε ένα διάστημα 3 χρονών, έκανε λόγο για τα δικά της βιώματα σχετικά με την υπόθεση που έχει καθηλώσει την χώρα.
«Η Τζωρτζίνα ήταν ένα παιδί 8 χρονών και είχε μυαλό παιδιού 15 χρονών. Μιλούσε και αντιλαμβανόταν τα πάντα. Όταν έπαθε ανακοπή και έμεινε τετραπληγική τα χάσαμε. Μου είχε πολύ αδυναμία, όπως και εγώ. Η Τζωρτζίνα, ακόμα και όταν ήταν σε αυτή την κατάσταση, όταν γελούσε, ξεχνούσαμε τα πάντα», είπε.
Μάλιστα, εξήγησε ότι μια βδομάδα πριν μείνει τετραπληγική, την είχε πάρει μαζί της, στον γάμο της αδερφής της. «Το παιδί ήταν πολύ χαρούμενο. Είχε χάσει την αδερφούλα της, τη μπεμπούλα, και την είχα πάρει μαζί για να χαρεί το παιδί. Δε φανταζόμουν τι θα ακολουθούσε. Η Τζωρτζίνα δεν ήθελε να γυρίσει σπίτι γιατί χόρευε, τραγουδούσε. Από εκείνη τη μέρα μου έχει μείνει το χαμόγελό της, όπως μου έχει μείνει και το πρώτο χαμόγελό της όταν μπόρεσε να αντιδράσει μετά την εγκεφαλική παράλυση που έπαθε, μετά την τετραπληγία. Μόλις της έλεγα “Τζωρτζίνα μου”, χαμογελούσε. Ήταν πολύ στεναχωρημένη για το χαμό της Μαλένας, αλλά είχε αποδεχτεί κατά κάποιο τρόπο ότι το αδελφάκι της είναι στον ουρανό», συνέχισε.
«Την ημέρα που έφυγε η Τζωρτζίνα ήταν υποτονική»
Η φίλη της μητέρας από την Πάτρα σημείωσε πως την ημέρα που έφυγε από την ζωή η Μαλένα, η Τζωρτζίνα ήταν υποτονική και δεν είχε διάθεση. «Την είχα δει σε βίντεο το μεσημέρι και απλά μου χαμογέλασε. Είχα προαίσθημα ότι θα φύγει τις 4 τελευταίες ημέρες. Με ανησυχούσε ότι έκανε συνέχεια επεισόδια στο τέλος, κατάλαβα ότι το παιδί δεν αντέχει άλλο. Πόσο να αντέξει η καρδούλα της. Όταν το παιδί νοσηλευόταν στο Ρίο άκουγα τον ήχο των μηχανημάτων και μου είπε η Ρούλα ότι πέφτει το οξυγόνο της μικρής, και της είπα να φωνάξει τους γιατρούς. Ήταν περίεργο που έπεφτε το οξυγόνο ενώ το παιδί έπαιρνε οξυγόνο. Και μετά το παιδί έπαθε ανακοπή», τόνισε.
Στην συνέχεια η ίδια περιέγραψε: «Πήρα τη Ρούλα να δω τι γίνεται, και μου είπε να τρέξω στο Ρίο γιατί το παιδί έπαθε ανακοπή και μεταφερόταν στο Καραμανδάνειο. Με πήρε όταν βγήκε έξω, να μου πει ότι το παιδί έκανε ένα επεισόδιο αλλά επανήλθε. Αλλά τελικά η Τζωρτζίνα είχε “φύγει”. Όταν την πήρα πίσω τη Ρούλα ίσα που ακουγόταν η φωνή της. Ο Μάνος ήταν χάλια, ράκος», ανέφερε η γυναίκα.
Τέλος, η φίλη της Ρούλας Πισπιρίγκου υποστήριξε ότι η μάνα των τριών κοριτσιών δεν μπορεί να πάει πουθενά. «Έχει ένα μήνα να βγει από το σπίτι, λόγω των αντιδράσεων του κόσμου. Το αν εκφράζει τα συναισθήματά της μέσα στο σπίτι της δεν το ξέρει κανείς. Ήταν σε πανικό η Ρούλα όταν με πήρε να μου πει για το παιδί. Το ότι δεν έβγαινε η φωνή της όταν μου είπε ότι “έφυγε”, λέει πολλά», τόνισε η ίδια και κατέληξε: «Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στον πόνο. Η Ρούλα ήταν πολύ καλή με τα παιδιά της. Δεν ξέρω αν είχαν χωρίσει με το Μάνο, αυτά είναι προσωπικά της οικογένειας. Ελπίζω να τελειώσει αυτή η κατάσταση, να βγει ένα αποτέλεσμα, να ξέρουμε γιατί “έφυγαν” αυτά τα παιδιά».
Το μνημόσυνο των τριών παιδιών
Νωρίτερα σήμερα το πρωί, τελέστηκε σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης το μνημόσυνο των τριών παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη.
Η τελετή έγινε στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου Πατρών, καθώς συμπληρώνονται 40 ημέρες από τον θάνατο της Τζωρτζίνας, ένας χρόνος απο το θάνατο της Ίριδας και τρία χρόνια από το θάνατο της Μαλένας.
Οι γονείς των κοριτσιών, Μάνος Δασκαλάκης και Ρούλα Πισπιρίγκου, αποχώρησαν από τον ναό γύρω στις 10.30 πιασμένοι χέρι-χέρι.
Το μνημόσυνο τελέστηκε μακριά από τις κάμερες σε στενό οικογενειακό κύκλο, ενώ ισχυρή ήταν η αστυνομική παρουσία προκειμένου να αποφευχθούν εντάσεις ή επεισόδια.
Την ίδια ώρα, μία δήλωση που θα συζητηθεί έκανε ο γνωστός δημοσιογράφος, Πάνος Σόμπολος, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας, μιλώντας στο ΟΡΕΝ.
«Πολλοί με ρωτούν για αυτή την υπόθεση ”τι πιστεύεις” και ”τι μπορεί να έχει γίνει”; Εγώ απαντώ. Δεν μπορώ να αποκλείσω καμία εκδοχή. (…) Ούτε όμως και την εγκληματική ενέργεια μπορείς να αποκλείσεις. Σε καμία περίπτωση. Πολλοί με ρωτάνε αν το έκανε συγγενικό πρόσωπο. Απαντώ: Δεν αποκλείω τίποτα. Γιατί; Γιατί τα έχω δει όλα στα δεκάδες χιλιάδες εγκλήματα που έχω καλύψει στη δημοσιογραφική μου πορεία. Αν αποδειχθεί τελικά ότι έχουμε εγκληματική ενέργεια οπωσδήποτε θα είναι το έγκλημα του αιώνα και θα μείνει στην ιστορία των αστυνομικών χρονικών» είπε ο Πάνος Σόμπολος.
