Οταν η κυβέρνηση δείχνει ανοχή και καλύπτει φαινόμενα παράνομου πλουτισμού και προκλητικών συμπεριφορών, τότε αφήνει χώρο σε αυτόκλητους «σωτήρες» να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Κάτι τέτοιο συνέβη χθες έξω από τη βίλα του Γιώργου Στάσση, στην Εκάλη, όπου μέλη της αναρχικής συλλογικότητας «Ρουβίκωνας» πραγματοποίησαν συγκέντρωση, φωνάζοντας συνθήματα κατά του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ.
«Στο πρόσωπο του Γ. Στάσση βλέπουμε όλη τη διδακτέα ύλη της σχολής του νεοφιλελευθερισμού. Βόλεμα “των δικών μας”, όπως έχουμε ακούσει να λέει ο Μ. Βορίδης, λίστες καλής θέλησης στα ΜΜΕ, τύπου Σ. Πέτσα, απευθείας αναθέσεις αλά Σ. Νικολάου, αριστοκρατικά φαγοπότια και ο λογαριασμός στους από κάτω» σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους τα μέλη του «Ρουβίκωνα».
Στην ανακοίνωση της συλλογικότητας αναφέρεται ακόμη: «Το κράτος βάζει τα δικά της παιδιά σε θέσεις ευθύνης με μισθούς που αγγίζουν τα πλούτη βασιλέων άλλων εποχών. Τα έξοδα εκτοξεύονται και ο οργανισμός, με συνοπτικές διαδικασίες, βαπτίζεται μη βιώσιμος και μεταβιβάζεται στα συμφέροντα ιδιωτών, με το αζημίωτο και για όλους τους εμπλεκομένους στη συνέχεια.
Ενα από τα τελευταία λάφυρα των ιδιωτών, η ΔΕΗ, ανέδειξε τον Γιώργο Στάσση στον αποφασιστικό εκτελεστή, ο οποίος πλέον απολαμβάνει τα πλούτη του με μισθό ύψους 360.000 ευρώ τον χρόνο και μοίρασμα bonus ύψους 16.000.000 ευρώ στην αγέλη και στον εαυτό του, αφότου κρίθηκε επικερδής η διαχείριση της υπερκοστολόγισης εις βάρος όλων μας. Διαχείριση η οποία περιλάμβανε, εντός άλλων, και την αύξηση των διευθυντών από 27 σε 100 και των γενικών διευθύνσεων από 7 σε 14, μεταφορές ποσών που αγγίζουν τα 48.000.000 ευρώ στα ΜΜΕ και απευθείας αναθέσεις.
Αφού, λοιπόν, μιλάμε για πλούτη βασιλέων, ο Γ. Στάσσης έκρινε και σκόπιμο να ζήσει ως ένας, μιας και πλέον ξεκίνησε την ανοικοδόμηση ενός εξοχικού 750 τ.μ. στην Τζια. Και όπως πολλοί αντιπρόσωποι της κυβέρνησης δήλωσαν πρόσφατα στα ΜΜΕ, εμείς είμαστε απλά οι ανίκανοι και κουτοί να καταλάβουμε πόσο τα αξίζει και από τι μας έσωσε.
Ολα αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα με τον μέσο καταναλωτή να βρίσκεται έναν λογαριασμό μακριά από το να χάσει την πρόσβαση στο ρεύμα και τη θέρμανση, ενώ αντικρίζουμε λογαριασμούς με ποσά έως και υπερδιπλάσια του μισθού. Ενός μισθού που οριακά καλύπτει την επιβίωση έπειτα από 10ωρα και 12ωρα εργασίας.
Οι υποσχέσεις για φτηνό ρεύμα με την ιδιωτικοποίηση, τα χρηματιστήρια ενέργειας και κάθε άλλο ευφάνταστο τεχνοκρατικό παραμύθι έχουν καταρρεύσει και ο κόσμος ξέρει πολύ καλά ποιον να κατηγορήσει. Αν αυτή είναι η σωτηρία που μας εξασφάλισαν τα golden boys που νιώθουν βασιλιάδες, τότε θα προτιμήσουμε το ιστορικό παράδειγμα και χρέος του εκθρονισμού τους».
