Η θεμελιώδης γεωστρατηγική αντίληψη της Άγκυρας εντοπίζεται στην κλασική γεωπολιτική, όπως έχει αποτυπώσει ο Καθηγητής Ιωάννης Μάζης στο βιβλίο του «Μεσογείου Παλίμψηστον, από τον Νταβούτογλου στον Ερντογάν» περί ιστορικού, πολιτισμικού, εθνοτικού, γλωσσικού και θρησκευτικού βάθους.
Την συνολικὴ στρατηγικὴ τοῦ Νταβούτογλου, γιὰ Βαλκάνια καὶ Κύπροεπισημαίνει και αναδεικνύει ο Καθηγητής Μάζης, από την δεκαετία του 1990, η οποία στηριζόταν και στηρίζεται σε σχέδια τουρκικών «εφορμήσεων», όπως στοπαρακάτω απόσπασμα από την σελίδα 194: «Σήμερα, μεταξὺ ἀνατολικῆς Εὐρώπης – Βαλκανίων (!) – Ἀδριατικῆς (!) – Αἰγαίου(!) – ἀνατολικῆς Μεσογείου (!) – Μέσης Ἀνατολῆς καὶ Κόλπου διαμορφώνεται ἕνα πεδίο πολὺ δυναμικῆς ἀλληλεπιδράσεως. (…) Ἐπάνω σὲ αὐτὴν τὴν γραμμή ἡ ὁποία ἑνοποιεῖ τὰ Βαλκάνια (!) μὲ τὴν Μέση Ἀνατολή, θὰ εἶναι ἀναπόφευκτη ἡ ἀνάπτυξις νέων ἐφορμήσεων»…
Ας μην έχουν, λοιπόν, αυταπάτες, όσοι υποστηρίζουν ακόμα ότι ο Ερντογάνμε τα πρωτοκλασάτα στελέχη του, αλλά και οι ηγέτες του τουρκικού αντιπολιτευόμενου μπλοκ, όταν απευθύνουν απειλές εναντίον της χώρας μας, το πράττουν στα πλαίσια της προεκλογικής τους ρητορικής.
Εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Θουκυδίδης και ο Σουν Τζου μας διαμηνύουν ότι η κατανόηση των σχεδίων του αντιπάλου και του συστήματος μέσα στο οποίο δρα, είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την ορθή αντιμετώπισή του. Αυτό ακριβώς αναδεικνύει και ο Καθηγητής Μάζης στα πολυάριθμα άρθρα και μελέτες του που έχουν συμπεριληφθεί στο έργο του «Μεσογείου Παλίμψηστον, από τον Νταβούτογλου στον Ερντογάν».
Εδώ θα πρέπει να υπογραμισθεί ότι, ενώ ο Νταβούτογλου σήμερα αντιπολιτεύεται τον Ερντογάν, ο ίδιος ο Ερντογάν έχει ως πυξίδα της εξωτερικής του πολιτικής, τον νταβουτογλιανό στρατηγικό σχεδιασμό. Αυτό το γεγονός, από μόνο του καταδεικνύει την κοινή στόχευση της τουρκικής πολιτικής, της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης ομού, για το πώς καθοδηγούν την τουρκική και διεθνή κοινή γνώμη εναντίον του ελληνισμού.
Ο νέο-οθωμανισμός αποτελεί μια διέξοδο και ένα όραμα για την σημερινή Τουρκία. Υπάρχουν και Κεμαλικοί νεο-οθωμανιστές διαφόρων αποχρώσεων και μελετώντας το «Στρατηγικό Βάθος», ελάχιστα θα διαφωνούσαν οι Τούρκοι στρατηγοί.
Ο τουρκικός λαός παρά τα καθημερινά προβλήματά του, σίγουρα διάκειται φιλικά απέναντι στον ελληνικό λαό. Όμως καθοδηγείται από τους ηγέτες του για το αντίθετο. Οπότε, δεν είναι δυνατό να υπερισχύσει η θέση ότι «οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα». Η καλή γειτονία θέλει «δύο» για να πραγματοποιηθεί. Όταν το ένα μέλος εκπαιδεύεται και καθοδηγείται με εχθρικές πολεμοχαρείς ιαχές, τότε παύει να ισχύει ο θεσμός της καλής γειτονίας.
Ο Νταβούτογλου στο έργο του, ισχυρίζεται ότι αποσκοπεί σε «μηδενικά προβλήματα» μεταξύ γειτονικών χωρών, όπως της Ελλάδας με την Τουρκία. Όμως ο Καθηγητής Μάζης, αναλύοντας το νταβουτογλιανό «στρατηγικό βάθος», εύστοχα παρατηρεί ότι αυτό θα επιτευχθεί μόνον όταν η Ελλάδα καταστεί υποτελής της Άγκυρας.
Αυτό που λείπει από την σημερινή Ελλάδα, είναι η έλλειψη ενός οράματος, η πραγμάτωση του οποίου θα επιτελεσθεί μέσω ενός Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως το έχει οραματιστεί, σχεδιάσει και προτείνει ο Καθηγητής Μάζης, ώστε να αποκτήσουν την ειρηνική και αποτρεπτική τους διάσταση οι νέοι εξοπλισμοί με τους οποίους ορθώς θωρακίζεται η χώρα μας. Οι εξοπλισμοί από μόνοι τους, χωρίς σχεδιασμό και όραμα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά, και το χειρότερο οδηγούν σε Πόλεμο!
Αναμφίβολα, το ελληνικό κράτος διαθέτει ένα εξαιρετικά υψηλό στρατηγικό δυναμικό επί τη βάση της αρχαίας και της βυζαντινής του κληρονομιάς. Οι ελληνικές παροικίες ή και εθνικές μειονότητες, οι οποίες δυστυχώς παρακμάζουν διαρκώς μετά το 1922, θα μπορούσαν να αποτελέσουν παραδείγματα δυνητικών ερεισμάτων, αν το αθηνοκεντρικό κράτος δεν τις έβλεπε ως «υποχρεώσεις» και «βαρίδια». Και ακόμα, αν η Ελλάδα δεν χαρακτήριζε το ελληνικό κράτος της Κύπρου ως «τρίτο κράτος με ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», ξεχνώντας τις συνταγματικές της υποχρεώσεις ως εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στην διεθνή πολιτική, όταν απαρνείσαι την «κληρονομιά» σου όντας ανορθολογικός, τότε σίγουρα θα βρεθεί κάποιος άλλος να καλύψει το κενό που αφήνεις. Αυτό το είχε επισημάνει επιμελώς ο Νταβούτογλου, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα και κατά τις Κοινές Δηλώσεις του με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών το 2013: «Εγώ πιστεύω ότι οι παραδόσεις που προέρχονται από το Βυζάντιο [sic] και την Οθωμανική Αυτοκρατορία είναι μία κοινή κληρονομιά για το τουρκικό κράτος. Τόσο ο βυζαντινός πολιτισμός [sic], όσο και ο οθωμανικός πολιτισμός συνιστούν δική μας [sic] κοινή κληρονομιά».
Ζηκόπουλος Ευστράτιος
Υπ. Δρ Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ
