Ο φονικός σεισμός στην Τουρκία και την Συρία ξύπνησε αδιαμφισβήτητα μαύρες μνήμες από τον σεισμό του 1999. Η Λένα Λιάγκουρα, διασωθείσα από την Ρικομέξ, μίλησε σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με την εφιαλτική εμπειρία.
«Έρχονται 15 δευτερόλεπτα που όλα γίνονται συντρίμμια», είπε αρχικά και συνέχισε: «οι στιγμές φτωχαίνουν με τα λόγια».
Ερωτηθείσα για το αν βλέπει τώρα τις σκηνές από τη Συρία και την Τουρκία ,απάντησε θετικά, αναγνωρίζοντας ότι, «συμβαίνουν κι ας μην τα παρακολουθώ», αλλά από την άλλη, πρόκειται για «μια δυνατή ψυχοθεραπεία για μένα».
Όσο για την εμπειρία της μέσα στα συντρίμμια, είπε πως, πριν φτάσει ο πυροσβέστης που τη διέσωσε, «υπήρχαν άνθρωποι από τα γύρω εργοστάσια που έσπευσαν να βοηθήσουν ανθρώπους, όσο μπορούσαν. Σε αυτήν τη διαδικασία κάποιος προσπάθησε να κόψει ένα σίδερο με φλόγιστρο και μου έκαψε την πλάτη, που ήταν πιο οδυνηρό. Ο Αχιλλέας Τζουβάρας (ο πυροσβέστης) όταν ήρθε προσπαθούσε θα καταλάβει πού ήμουν και τα κατάφερε. Προσπαθούσε από διάφορα σημεία να με φτάσει και όταν έφτασε πάνω από το κεφάλι μου, η κινητικότατα που είχα ήταν μόνο τα δάχτυλά του και χωρίς να βλέπω έπιασα ένα κορδόνι».
Η ίδια συνέχισε τονίζοντας: «Θυμάμαι πάρα πολύ έντονα τη στιγμή και έβγαλε το κράνος και μου το έβαλε στο κεφάλι», ενώ είπε πως, έψαξε, τον βρήκε κι έχει «ενώσει τη ζωή της με τον ίδιο και την οικογένειά του».
«Με τιμά το ότι έψαξε να με βρει»
Από την πλευρά του, ο Αχιλλέας Τζουβάρας, ο άνθρωπος που τη διέσωσε είπε ότι, ο πυροσβέστης εκείνη την ώρα κάνει δύο πράγματα: «το ένα είναι να νιώθει ότι υπάρχει κάποιος μαζί του και το δεύτερο να ανοίξει κάποιο διάδρομο για να τον σώσει».
Και περιέγραψε το πώς βρέθηκε στη Ρικομέξ. «Με έστειλε ο προϊστάμενος για να δω τι γίνεται και φτάνοντας εκεί, είδα την ταράτσα του κτηρίου την είδα 4 μέτρα κάτω από το ισόγειο. Τότε ο άνθρωπος που με πήγε μου είπε ότι ήταν 100 άνθρωποι από κάτω» είπε.
Κληθείς να σχολιάσει το αν χρειάζεται σε μία τέτοια κατάσταση να περάσει κάποιος πυροσβέστης πάνω από νεκρό άνθρωπο, για να διασώσει κάποιον άλλον, απάντησε θετικά, ενώ μίλησε και για τη χαρά της διάσωσης και τον πόνο της απώλειας του διασωθέντα.
Περιγράφοντας, τέλος, τη γνωριμία του με την κ.Λιάγκουρα είπε ότι, «με τιμά το ότι έψαξε να με βρει» και αποκάλυψε πως όταν τον βρήκε, του είπε «δεν μπορώ να μάθω ποιος είσαι που μου έσωσες τη ζωή;».
